Belbusje komt zo

In Wadenoijen kom je niet zomaar, daar moet je wel wat voor doen. De belbus bellen namelijk. Dus dat deden we en nu schudden we in het Arriva-busje-met-te-strak-afgestelde-vering over de binnenweggetjes van de Betuwe. Onze nieren protesteren, maar de leuke chauffeur vergoedt veel.

Het zij zo

Over de 60 is onze chauffeur, maar je geeft hem 40 jaar. “Ik kan nog steeds een spagaat,” zegt hij lachend. Zijn geheim: optimistisch zijn. “Ik begin de dag met positieve gedachten, dat houdt me jong.” En als hij gedurende de dag toch op een onoplosbaar probleem stuit? “Dan denk ik eenvoudig: het zij zo. Dat geeft rust.” Die wijsheid nemen we mee op onze wandeltocht van vandaag.

Buren: parel van de Betuwe

We wandelen vandaag langs de Linge naar Buren. Het stadje is zo mooi dat het ook wel de ‘parel van de Betuwe’ wordt genoemd. ‘Oranjestad’ is een andere benaming, vanwege de nauwe band met het Huis van Oranje.

Fruitboomgaarden

Afijn, Buren ligt pas halverwege, en daar zijn we op deze hete zondag nog lang niet. Eerst wandelen we door het zinderende Betuwe-landschap. Weilanden gevuld met koeien, schapen en paarden. Velden met opkomend graan en wat wij verslijten voor aardappels. Oneindig veel fruitboomgaarden. Vruchtbaar land is het.

Te laat & te vroeg

De beste tijd voor deze wandeling is natuurlijk in de bloeitijd van de fruitbomen, vanaf half april tot half mei. Wij zijn veel te laat. En veel te vroeg, het is maar hoe je het bekijkt. Want de kersen hangen wel in de bomen, maar ze zijn nog lang niet plukrijp. Niet dat we ze zouden plukken hoor, want zo zijn wij niet. Maar dan zouden er vast overal kraampjes staan langs de boerderijen met zakken zalige kersen voor een euro.

Betuweroute

Een viaduct tilt ons een snelweg over. En een spoorlijn. Boeiuh!, zul je denken. Maar wacht eens even: dit is wel de beruchte Betuweroute waar we hier overheen lopen. Tien jaar kostte de aanleg voordat koningin Beatrix in 2007 deze goederenspoorlijn 'feestelijk' opende.

Budget: 2,5 miljard. Overschrijding: 2,1 miljard

Een waar megaproject was het: 160 km lang, met 130 bruggen en viaducten, 5 tunnels, 160 km geluidsschermen en 190 faunapassages. Het budget bedroeg 2,5 miljard maar werd met 2,1 miljard overschreden. Een bijzonder knappe prestatie.

Wuivend riet langs de Linge

Genoeg feiten en cijfers. We komen hier om te wandelen toch? Intussen wordt de route mooier en mooier. We lopen een heel stuk langs de idyllische Linge, met langs de oever wuivende rietkragen. Aan de dijk steken de schitterende boerderijen elkaar de loef af. Alleen dat verdomde asfalt is Grote Bah.

Brief aan de routemakers

Lieve routemakers,
Wij haten asfalt. Dit moet toch anders kunnen. Verzin een list.
Wandelgroet,
Frankwandelt & Ernawandeltmee

Franse allure

Dan zien we in de verte het stadje Buren opdoemen. Nog even doorbijten over drukker asfalt en opeens daalt een weldadige rust over ons. We wandelen over een kastanjelaantje een schitterend stadje binnen met Franse allure. Opeens zouden we ook best door 'Un Des Plus Beaux Villages De France' kunnen wandelen. Vraiement vrai.

Beste koffie van Buren

Neem vooral de tijd om van het stadje te genieten. Er is veel te zien en te fotograferen. En uit een lokale mond (ene Jur) horen wij waar we de allerbeste koffie kunnen drinken: bij de Italiaanse ijssalon naast de prachtige St. Lambertuskerk uit 1367. En wij kunnen dat beamen (de cheesecake is tussen haakjes ook al om van te watertanden).

Beschermd stadsgezicht

Het is een bijzonder mooi plaatsje met ruim 100 rijksmonumenten en een beschermd stadsgezicht. Hoe klein Buren ook is, het is een echte stad met al sinds 1395 stadsrechten. Het vestingstadje is nogal eens belegd. De vestingwerken van Buren zijn nog grotendeels intact. Er zijn nog wallen, muren en een stadspoort: de Culemborgse- of Huizenpoort.

De Prins van Oranje

Buren staat bekend als ‘Oranjestad’, omdat de historie nauw verbonden is met ons koningshuis. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Buren. Prinses Beatrix en koning Willem-Alexander zijn hierdoor gravin en graaf van Buren. De korenmolen uit 1716 op de wallen draagt dan ook de toepasselijke naam 'De Prins van Oranje'.

Elfstedentocht

De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen zijn. Bij de Elfstedentocht van 1986 deed Willem-Alexander mee onder de naam W.A. van Buren.

Paradijselijk landschap

Het mooiste stukje (en het enige onverharde) van deze etappe volgt na Buren. Hier lijkt het landschap rechtstreeks uit het paradijs geplukt. Over een slingerpad wandel je door het goudgele graan met aan de ene kant de zacht kabbelende Linge en aan de andere kant de 'skyline' van Oranjestad: de mooie St. Lambertuskerk en de korenmolen De Prins van Oranje die je nog heel lang in zicht houdt.

Italiaanse ijssalon in Zoelmond

Dan wordt het landschap wat eentoniger, het gestamp over het asfalt begint op onze knieën en ons humeur te werken. En het is zo heet dat we inmiddels enorm verlangen naar een ijsje. We fantaseren in Zoelmond de beste Italiaanse ijssalon van Nederland en omstreken. En hoe dichter we bij Zoelmond komen, hoe zekerder we weten dat die ijssalon daar ook werkelijk is. We zien hem gewoonweg voor ons, met alle Italiaanse toeters en bellen erop en eraan, tegenover de kerk natuurlijk.

Langste BBQ-worst van NL

De teleurstelling is dat ook groot als we in Zoelmond wel een mooi kerkje treffen, maar slechts een gesloten slager, die, zo meldt een trots bordje in de etalage 'de langste BBQ-saté van Nederland' heeft gemaakt (24 meter). Een record dat 'mede mogelijk is gemaakt door notariskantoor Sprenkels'.

Tegenvaller

Zal ons verder worst wezen. Wij hebben geen ijs, en dat is een enorme tegenvaller. Maar opeens herinneren we ons onze belbus-chauffeur. En gelaten zeggen we tegen elkaar: het zij zo.