Een daverend slotakkoord is deze laatste etappe van het Maarten van Rossumpad helaas niet. Hij kabbelt grotendeels aangenaam voort, met als hoogtepunt een fraai traject over de Havelterberg. Taaie kilometers zijn er ook. Gelukkig is het prachtig aankomen op het oude Marktplein van vestingstadje Steenwijk. Dat verdient een ijsje!
Vanaf de bushalte bij Havelte loop je het bos in, dat je even verder alweer verruilt voor bochtige asfaltweggetjes met hoge eiken en beuken. Een reeks fraaie rietgedekte boerderijen uit voorbije eeuwen passeert de revue. Helaas krijg je geen mooi zicht op het eerste hoogtepunt dat de gids aangeeft: Huis Overcinge, een van de bekendste huizen van Drenthe.
Daarom verlaat ik voor even de route, want hoogtepunten laat ik niet graag aan m’n neus voorbijgaan. En de kleine kilometer omweg is de moeite waard, want Overcinge is een fraai monumentaal herenhuis dat al in 1313 werd genoemd (het huidige huis is van later datum). Een sfeervol prieeltje verschuilt zich in de bosrand. Een gracht met ophaalbrug geeft het huis extra cachet.
De wandeling vervolgt over onverharde weggetjes langs een groepje koeien dat me in de gaten houdt en opbollende akkers met mais en graan. Vlindervriendelijke boeren hebben bloemrijke akkerranden aangelegd. Je passeert een dorp dat Darp heet – Drents voor dorp – maar daar valt weinig te beleven. De etappe kabbelt verder langs militair oefenterrein Kamperzand. Aan de harde knallen te horen, zijn ze daar flink aan het oefenen. Even later zie ik groepjes soldaten voorbij marcheren en ik marcheer achter ze aan.
Tot zover verloopt de etappe nogal gezapig, maar daar komt nu verandering in, want de route voert je over het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt: de Havelterberg. Al moet je dat ‘berg’ wel met een korrel zout nemen: hij tikt net 17 meter boven NAP aan. Die hoogste top laat deze etappe bovendien links liggen. Maar mooi is het hier wel. Via kleine zandpaadjes wandel je over heidevelden en zandverstuivingen, door bossen en langs vennetjes.
De Havelterberg maakt deel uit van natuurgebied Holtingerveld, een Natura 2000-gebied. Maar het is niet alleen de natuur die dit gebied zo waardevol maakt. De Havelterberg staat ook bekend om z’n vele archeologische vondsten. Twee stuks kom je tegen op de Hunebedweg: hunebedden D53 en D54. Die laatste heeft een lengte van liefst 18 meter.
Als ik er arriveer, staat net een heer op leeftijd bovenop de D53 te poseren voor z’n vrouw die een foto schiet. Hij vraagt of ik er ook op wil klimmen, dan neemt hij een foto. Dat aanbod laat ik passeren, want hunebedden zijn niet bedoeld om te beklimmen, zeker niet voor heren op leeftijd.
Nu betreed je een gebied waar de verdediging van de natuur hand in hand gaat met de verdediging van ons land: Havelte-West. Je wandelt namelijk over uitgestrekte militaire oefenterreinen. Defensie moet hier over eieren lopen, want de rijkdom aan planten en dieren is hier indrukwekkend en dat moet zo blijven. Vele soorten vlinders, sprinkhanen en libellen vind je hier, en ook ringslang, gladde slang en adder gedijen hier goed. Ik tref een compleet veld vol vingerhoedskruid.
In Havelte-West kan het zomaar gebeuren dat je de weemoedige zang van de wielewaal hoort – Dudeljo, klinkt zijn lied – waarna je getuige bent van een sensationele helikopterlanding. Of je spot een schuchter scharrelende das in de bosrand en even later hoor je luide explosies op de handgranaatbaan. Als ik er ben, dendert het ene na het andere rupsvoertuig over brede zandwegen.
Na al dat spektakel wandel je weliswaar door de bossen, maar dat gaat over een smal en druk fietspad langs het hoge hek van de kazerne. Kilometers die voor puntenaftrek zorgen. Veel beter wordt het niet als je de rafelrandige buitenwijken van Steenwijk binnenloopt. Gelukkig komen even later de stadswallen in zicht – Steenwijk is een oude vestingstad – en de historische binnenstad.
Die wandel je binnen in de voetsporen van Maarten van Rossum. Hopelijk met minder snode plannen, want in 1523 marcheerde hij door Steenwijk samen met z’n plunderende Gelderse troepen. Een grote stadsbrand brak uit, waarbij veel historische panden werden verwoest. Let op het fraaie Marktplein op het voormalige gerechtsgebouw dat nog uit die tijd stamt.
En zo komt een eind aan mijn Maarten van Rossumpad. Een wandelavontuur met vele hoogtepunten en dieptepunten. Toppers vond ik etappe 8 van Wageningen naar Heelsum over de Wageningse Berg en etappe 11 van Velp naar Laag Soeren over de Posbank. De allereerste etappe liep ik al in 2015. Het bewandelen van de slotetappe raakte in de vergetelheid en liet jaren op zich wachten. De moeizame voltooiing na zeven jaar vier ik met een ijsje bij de IJsmakers op het Marktplein.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.