Haardennen: meer dan dennen alleen

Wij starten dichtbij het centrum van Balkbrug, en niet bij de Ommerschans waar het ‘officiële’ startpunt van deze etappe is. En dus wandelen we al snel door de prachtige Haardennen. Met natuurlijk een hele hoop dennen, maar ook: eiken, berken en lijsterbessen.

Natte heide & mini-vennetjes

Bos maakt plaats voor natte heide, mini-vennetjes en zandruggen. Een ontmoeting met een adder kun je hier niet uitsluiten. We passeren het Heuveltjesbos, dat z’n naam dankt aan de oude stuifzandheuveltjes die in dit gebied liggen.

Reestdal: afwisseling & rust

Wat is het hier prachtig! We bevinden ons middenin het dal van het riviertje De Reest. Dat staat bekend als een van de mooiste rivierdalen van Nederland. De afwisseling is enorm, de rust ongekend. Moeras, graslanden, hooilanden, bos, heide en veentjes. Bijzondere bewoner van het Reestdal is de das. Tegen de schemer waggelen de dassen hun burcht uit.

Vlinders met stippen...

Ongezien voor ons blijft het gehuchtje Kievitshaar, dat de gids ons beloofde. Hadden we ergens van het pad af gemoeten? Wij blijven midden in de natuur. En worden omfladderd door talloze vlinders. Onze kennis van deze insecten is beperkt tot: witte vlinders, gele vlinders en vlinders met stippen.

Icarusblauwtje

Maar opeens zien we een ieniemienie blauw vlindertje. En we herkennen daarin zowaar het icarusblauwtje waarvan een foto onze gids siert. Hoera voor onszelf! Ze komen voor in bloemrijke graslanden en hebben een felblauwe kleur. Om ons in verwarring te brengen komt in dit gebied ook het in Nederland beschermde heideblauwtje voor. Maar die hebben we genegeerd, dat werd ons te ingewikkeld.

Boswachterij Staphorst

Na fraaie kilometers door open boerenland wandelen we boswachterij Staphorst binnen. Deels is het bos aangelegd tussen 1930 en 1940, nadat het Rijk de grond kocht voor 1 cent per vierkante meter. Werklozen gingen hier aan aan de slag om bos aan te planten.

En alweer die adder...

Tussen de relatieve jonge werklozenbomen vind je ook oud heide- en veenlandschap. Dat werkt als een magneet op bijzondere dieren. Zo kun je roofvogels tussen de toppen van de bomen door zien zeilen, sporen van de das ontdekken en met een beetje geluk oog in oog met een ree komen te staan. Ook hier kun je een adder op z’n staart trappen.

De Vier Bergen

Verderop passeren we een aantal spiegelgladde vennen. Ze herinneren aan de tijd dat hier turf werd gewonnen. Mooiste stukje hier is 'De Vier Bergen', een uitgestrekt heideveld dat je over een smal paadje doorkruist.

De grens over

Dan arriveren we bij het kronkelende riviertje De Reest. Over tientallen kilometers vormt het de grens tussen Overijssel en Drenthe. Niet alleen heeft het Reestdal z’n naam aan dit riviertje te danken, maar ook het kleinschalige landschap met de oogstrelende natuur.

Tolhuisje van Jan Stapel

Let aan de Drentse kant van het riviertje even op het tolhuisje met slagboom. Tot 1965 is hier nog tol geheven (tarief 10 cent) door tollenaar Jan Stapel. Toen hij 81 werd, is hij ermee gestopt.

Huis Dickninge

Kers op de taart van deze prachtwandeling is het zicht op Huis Dickninge, gelegen op een eilandje in de Reest. Het huis is in de 18e eeuw in de plaats gekomen van het gelijknamige Benedictijnenklooster uit 1325. De monniken van Dickninge hebben een belangrijke rol gespeeld bij het ontginnen en in cultuur brengen van deze streek.

De Reest: bijna een rechte sloot

Dat het Reestdal zo goed bewaard is gebleven, is overigens meer geluk dan wijsheid. Diverse keren bogen de bestuurders van beide provincies zich over de vraag hoe ze van het kronkelige riviertje een rechte sloot konden maken. Dat kon natuurlijk alleen als er aan weerszijden van De Reest stukjes grond van provincie zouden wisselen. Gelukkig zijn ze daar nooit uitgekomen...