Groene Wissels & Trage Tochten

Deze etappe van het Maarten van Rossumpad kan namelijk nog een puntje zuigen aan bijvoorbeeld de Groene Wissels vanuit Ommen en Dalfsen. En aan de Trage Tocht vanuit Dalfsen. Bij Maarten krijg je toch net wat meer asfalt voor je kiezen. En er zitten net wat meer saaie delen tussen. Maar toch is het altijd heerlijk wandelen in het Vechtdal.

• Bekijk Groene Wissel Dalfsen >>
• Bekijk Groene Wissel Ommen >>
• Bekijk Trage Tocht Dalfsen >>

Leuk stationnetje (mét café)

De wandeling start op het leuke stationnetje van Dalfsen. En omdat Buienradar net een fikse regenbui op ons afstuurt, gaan we aan de koffie op het al even leuke terras van het stationscafé. Gek, het blijft droog. Vinden we niet erg.

Dikke druppels & steekvliegen

Maar net als we 100 meter op pad zijn, vallen de eerste dikke druppels. En daar blijft het niet bij. Wat een weer. Hebben wij weer. De paraplu's gaan op en wij lopen lekker droog. Dat het goed toeven is onder onze paraplu's merken ook de vliegen die in zwermen om onze hoofden komen cirkelen. En het zijn niet zomaar vliegen. Nee, ze steken. Ká-u-té-vliegen.

Pleisterplaats

We houden kilometers last van die steekvliegen. Nooit gehad in Nederland. Is het Vechtdal een Steek Vliegen Pleisterplaats? En zo ja: waarom doet niemand daar iets aan?

Idyllisch plaatje

Afijn, mooi is het ondertussen wel. Door bossen komen we. Met leuke doorkijkjes naar akkers vol mais en velden vol tevreden paarden en koeien. Af en toe een rietgedekte boerderij om het idyllische plaatje compleet te maken.

Vechtdal: oud land

Het Vechtdal is oud land en op de een of andere manier voel je dat als je hier wandelt. Die heerlijke rust die alles doordesemt. De eerste bewoners vestigden zich hier duizenden jaren geleden op de plekken die van nature hoger en droger lagen. Ze gingen graan, peulvruchten en bieten telen. Zo ontstond de eerste akkerbouw.

Landgoed Vilsteren

De hooilanden langs de Vecht gebruikten de vroege bewoners voor voedsel voor de dieren. Met hun stront bemestten ze de akkers. Hierdoor ontstond in de loop der eeuwen de typische hogere en bolle ligging van die akkers: de essen. Dat zie je heel goed rond het fraaie landgoed Vilsteren.

Roofkasteel Rechteren

Voor een aantal hoogtepunten moet je overigens van de route af. Het mooi gelegen kasteel Rechteren bijvoorbeeld, dat bijna volledig omarmd wordt door een voormalige Vechtmeander. Het kasteel was in de middeleeuwen een roofburcht, strategisch gelegen op een eilandje in de Vecht. Van daaruit maakten de bewoners de weg van Zwolle naar het oosten onveilig.

Bruine vuurvlinder: bedreigde soort

Let ondertussen even goed op wat er om je heen fladdert. Je loopt door het gebied van de bruine vuurvlinder. Die staat op de Rode Lijst Dagvlinders: het is een bedreigde soort. Deze vlinder komt in ons land alleen nog maar voor in noordoost Overijssel. Hij is dol op Jacobskruiskruid. Voorzomer en najaar maak je de meeste kans om hem te spotten.

Dampende bossen & muggen

Wij mogen dat geluk helaas niet smaken. Wel lopen we nu door dampende bossen die vergeven zijn van insecten die op onze Zwarte Lijst staan: irritante ká-u-té-muggen. Tjonge, we worden compleet lekgestoken.

Esdorpje Vilsteren: 1000 jaar oud

Snelwandelend haasten we ons verder. We bereiken onder luid gezoem het ruim 1000 jaar oude esdorpje Vilsteren. Kerkje, schilderachtige molen, plukjes boerderijen en mooie huizen, lekkere horeca. In de tijd dat Maarten van Rossum op z'n ros door het dorp denderde, bestond Vilsteren uit zes boerderijen met samen 45 inwoners. Over het dorp maakte de KRO eind jaren 70 de documentaire 'De trein stopt niet in Vilsteren'. En anno 2016 stopt die trein er nog steeds niet.

Riviertje De Regge

Dan lopen we nog een mooi stuk langs de Vecht en het zijriviertje De Regge. Beide zijn regenrivieren met een sterk wisselende waterstand. Bij lage waterstand waren de rivieren vroeger moeilijk te bevaren. Schippers gebruikten daarom een speciaal soort boot: de zomp, een platbodem met een diepgang van maximaal 1 meter.

Overwoekerd pad

En langs die mooie Regge raken we het spoor volkomen bijster. Hebben we niet goed opgelet, of willen de rood-witte tekens ons koste wat kost onder prikkeldraad doorsturen? Dat doen we maar en we belanden op een overwoekerd pad langs het spoor.

Op avontuur

Wat onzeker vervolgen we onze weg. Avontuurlijk voelt het wel. Dankzij m'n onverwoestbare GPS van Garmin vinden we de route weer en volkomen verlost van muggen en steekvliegen wandelen we lommerrijk Ommen binnen. We verheugen ons nu al op de volgende etappe!