Slimme etappe

Etappes indelen, het blijft een dingetje. Na de vorige etappe – 25 kilometer lang – zouden we vandaag opeens maar 12 kilometer moeten lopen. En daarvoor 4 uur moeten treinen. Omdat we Gekke Henkie niet zijn, plakken we er alvast een flink stuk van de volgende etappe aan vast. Slim toch?

Ganzenpas door Zwolse bos

We starten in het Zwolse bos, dat nog geen eeuw oud is. Toch is het hier lekker wandelen, in ganzenpas over smalle aarden paadjes. Vooral het traject door Het Kret is leuk.

Zwemmen & wandelen

Rond 1890 heeft de Zwolse Waterleiding Maatschappij de kilometerslange 'verdiepte sleuf' Het Kret gegraven om water te winnen. Het grondwater stond toen veel hoger: vroeger kon je hier zwemmen. Al na een halve eeuw ging de waterwinning op de fles. Nu wandelen we over de bodem van de mooie droge greppel met dicht begroeide walletjes.

Tonnenberg: mooie heide

Verderop lopen we het bos uit en de Tonnenberg op: een golvend veld met kraai- en struikheide. En vandaag een troepje vrolijke hardlopers die hun kuiten afbeulen op de steile hellingen. Net als we denken 'mooi is het hier' lopen we het bos alweer in.

Petrea & Buys Ballot

Landgoed Petrea heet het hier, een Veluws boslandschap op de flanken van de Woldberg. Het bestaat vooral uit naaldbos maar er zijn ook eiken- en beukenlanen en een spontaan gegroeid berkenbos. Wilde zwijnen en reeën komen hier voor en flink wat vogelsoorten. Leuk: de boerenhoeve Petrea is in 1850 gebouwd voor de toenmalige eigenaar, de bekende weerkundige Buys Ballot.

Wet van Buys Ballot

Off topic: Buys Ballot heeft een beroemd geworden wetmatigheid ontdekt, die naar hem is genoemd. Deze Wet van Buys Ballot luidt: “Staande met de rug naar de wind, bevindt het lagedrukgebied zich op het noordelijk halfrond links van de waarnemer en het hogedrukgebied rechts van hem. Op het zuidelijk halfrond is dit precies andersom.”

Rechtop in de wind

Met die kennis op zak wandelen we bij het dorpje Wapenveld het bos uit. En in het open gebied dat volgt blaast de wind vol door onze haren. Hier, bij het Apeldoorns Kanaal, zien we het IJsseldal liggen. En ruiken we opeens... kruiden. Verdomd: aan de oevers van het Apeldoorns Kanaal zijn de fabrieken van kruidenboer Euroma gevestigd. Sorry: Koninklijke Euroma.

Eerste Zwolsche Stoom-Specerij Malerij en Stamperij

En zo luidt hun mission statement: “Euroma wil Europa’s meest klantgerichte partner in smaak zijn, die de food business voorziet van op specerijen gebaseerde oplossingen.” Aan de basis van Euroma ligt de Eerste Zwolsche Stoom-Specerij Malerij en Stamperij. Opgericht door ene Anthonij Judanij Ten Doesschate in 1899 op dezelfde plek waar nu Euroma z'n mission statement probeert te realiseren.

Als een schilderij

Tjonge, wat leren we veel vandaag. We volgen het Apeldoorns Kanaal nu een heel eind en dat is werkelijk een genot. Met rechts weilanden die boe roepen en rechts water dat doet waar het goed in is: kabbelen. Daarachter schrijft een oude papierfabriek het woordje schilderachtig op schapenwolkjes.

Brandrode runderen

Tot de Wiessenbergse Kolk bewandelen we dit landschap dat steeds mooier en lommerrijker wordt. Voorbij een oud sluisje zien we nog 'brandrode runderen', een oud Gelders ras. Achter ons liggen nu de uitgestrekte bossen van de Veluwe, voor ons lonken de uiterwaarden van de IJssel. Maar die laten we voorlopig lekker lonken, want we wandelen Hanzestadje Hattem binnen.

Hattem: schitterend oud plaatsje

En dat is het absolute hoogtepunt van deze wandeling. We kenden Hattem niet, maar het is werkelijk een schitterend oud plaatsje. 1126 Jaar oud om precies te zijn: in 891 werd het stadje aan de IJssel al genoemd. Zo'n 5 eeuwen geleden was Hattem aangesloten bij het Hanzeverbond, een samenwerkingsverband van handelaren. Hun doel: de handel in zout, vis, granen, bier en nog veel meer aanzwengelen. Wel 150 steden in Duitsland, Nederland, Scandinavië, Polen, Vlaanderen en zelfs Spanje en Portugal waren lid.

Banjeren door pittoreske straatjes

Al die geschiedenis, het is keigaaf. Maar wat vooral keigaaf is: door de pittoreske klinkerstraatjes van dit mooie stadje banjeren. Langs het Nederlands Bakkerijmuseum Het Warme Land, waar net een ouderwetse familiedag gaande is. En dan neerploffen op het volle terras van het Wapen van Hattem op de prachtige Markt. En samen met het complete terras zwaaien naar een stralend net getrouwd stelletje op het balkon van het 14de eeuwse stadhuisje-in-renaissance-stijl. Is het leven goed? Het leven is goed.

Vroedvrouwenhuisje

Met tegenzin verlaten we heerlijk Hattem door de Dijkpoort, de enige nog overgebleven stadspoort. Let even op het snoeperige witte huisje dat tegen de Dijkpoort aanleunt: het was de ambtswoning van de stadsvroedvrouw. Wordt nog steeds het 'vroedvrouwenhuisje' genoemd.

Vergezichten over de IJssel

Dan volgt een wat minder stuk over asfalt en steken we via een lange lange lange brug de IJssel over. Gene zijde offreert ons rustige asfaltweggetjes met schitterende vergezichten over de IJssel met z'n uiterwaarden. De bushalte komt in zicht, met een spurtje halen we de bus. Soms zit alles mee.