Niet minder dan een Koninklijke Wandeling. Want tussen Apeldoorn en Vaassen stuit je op het schitterende Paleis Het Loo. Absoluut hoogtepunt van deze etappe. Hoewel: het lange stuk snelweg mag er ook wezen. En dan bedoel ik een snelweg die niet doorging en als heerlijk wandelpad door het leven gaat. Geweldig!
Tip: combineer deze wandeling met een bezoek aan het indrukwekkende Paleis en de schitterende tuinen. Vlakbij het beginpunt ligt overigens nog de Apenheul. Dus je kunt vooraf apies kijken en tussendoor Oranjes besnuffelen. Gevarieerd dagje al met al.
De start van deze etappe voert je door aardig bos en wijken met soms schitterende villa's. Berg en Bos heet het hier. Bos zien we genoeg, berg is in geen velden of wegen te bekennen. Niet onaangenaam, maar super opwindend is het allemaal niet.
Echt spannend wordt het pas nadat je De Naald bent gepasseerd. Die 17 meter hoge obelisk was in 1901 een cadeautje van de Apeldoorners aan het stralende bruidspaar koningin Wilhelmina en prins Hendrik. Bekender is die Naald van Koninginnedag 2009. Toen reed Karst T. hier in zijn Suzuki Swift in op een optocht waarvan ook de koninklijke familie deel uitmaakte. Gevolg: 8 doden.
Voorbij De Naald loop je Koninklijke Contreien binnen. Schitterende beukenlanen - statig is een understatement - leiden je naar misschien wel het mooiste paleis van Nederland. Willem III zou dat misschien graag horen. Hij wilde met de bouw van Paleis Het Loo in 1686 zelfs Versailles overtreffen.
Of het hem gelukt is, laat ik in het midden. Maar mooi is het wel. Jammer als je het paleis niet bezoekt, je mist heel wat. Echt het hoogtepunt van deze etappe. Je Museumjaarkaart opent de paleisdeuren zelfs helemaal gratis.
En dan kun je de zalen en kamers bewonderen waar generaties Oranjes 3 eeuwen lang hebben verbleven. Gewoond & gegeten. Geslapen & gesnurkt. Koninklijke Boertjes & Vorstelijke Poepjes gelaten (er hangt een apart luchtje). Ongetwijfeld veel ruzie gemaakt. Misschien wel met dure Delfts blauwe serviezen gesmeten. Maar vrij zeker ook aardig wat gelachen. Geroddeld misschien over andere Koningshuizen. Of over afwezige familieleden. Oranjes, het zijn net mensen.
Het nabije Kasteel Het Oude Loo werd al eerder gebouwd, in de 15e eeuw. Stadhouder-koning Willem III kocht het kasteel met het omliggende gebied in 1684. Het werd de vaste zomerresidentie van stadhouders en koningen. En daar dacht Willem III dus ineens: ik wil een Paleis! Goed plan.
Bezoek vooral ook de uitgestrekte paleistuinen. Ze zijn aangelegd in Franse Barokstijl, en ze zijn verrukkelijk. Misschien bescheiden vergeleken met die van het grootse Versailles. Maar de fonteinen overtreffen de Franse. In de tijd van Willem III spoten ze lekker vers water dankzij hooggelegen grondwater. En even snoeven: de Koningssprong van 13 meter was in zijn tijd de hoogst spuitende fontein van Europa. Wat zijn we toch goed.
Wij bezochten in het paleis ook nog de geweldige expositie 'Koninklijke foto's' van Vincent Mentzel. Precies op de laatste expodag, dus die loop je helaas mis. Mentzel maakte de afgelopen 40 jaar duizenden foto's van de Koninklijke familie. Unieke foto's, want hij mocht vaak mee op reis. Ontroerende beelden, mooie beelden, en soms beelden waarvan je in de lach schiet.
Met moeite zwaaien we paleis en tuin vaarwel en vervolgen we ons pad. Nu wordt het een aantal kilometers doorbijten, maar dan belanden we bij iets heel moois: een snelweg. Althans, rond 1930 was het was de bedoeling dat hier de Rijksweg 50 zou komen, een nieuwe verbinding tussen Apeldoorn en Zwolle.
Omdat voor de aanleg van het tracé zand nodig was uit de paleistuin van Het Loo, heeft Koninging Wilhelmina daar eigenhandig een stokje voor gestoken. Je ziet het voor je. Wilhelmina, omgeven door ministers, staatssecretarissen en hoge ambtenaren. En opeens schieten haar ogen vuur en slaat ze zo hard met gebalde vuist op haar Louis XVI-kabinet dat de spaanders ervan afvliegen: “Nee, nee, NEE. Het is MIJN zand!!!” En Wilhelmina's Wil is Wet.
Wij wandelaars staan achter haar. Want het oude tracé is nu een meer dan schitterend aarden voetpad. Dwars door bloemrijke velden, met af en toe een verdwaald paard of een gezellig troepje koeien. Een paar keer kruis je de Weenumse beek waar in de 17de eeuw 5 watermolens overuren draaiden. Kilometers genieten geblazen.
Bij het eindpunt van deze etappe in Vaassen ligt nog het machtige kasteel Cannenburch. Het is door Maarten van Rossum zelve in de 16e eeuw gebouwd en heeft een prachtig oud parkbos met weilanden en vijvers. Maar die bezoek ik bij de start van de volgende etappe (van 23 kilometer!).
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.