Wandelende paspoppen

Tegenover de bushalte in Beekbergen treffen we een speciaalzaak in gebruikte paspoppen. Dat dit gelijk het hoogtepunt van deze wandeldag is, zegt misschien wel iets over deze etappe... Maar zeker ook over die paspoppen: geweldig!

Golvend weggetje

Ondanks alle minpunten van deze wandeling – drukke wegen, spoorlijn, bebouwing – springt hij net met de hakken over de sloot. Het begin is zonder meer prettig: je loopt over een golvend weggetje door puur landbouwgebied.

Wandelen door Engeland

Overdadige maisvelden en aardige paarden in de wei. Vergezichten op bos en natuurgebied boven weidse luchten. Mooi weidelandschap dat luistert naar de naam Engeland.

Enkenlandschap

Dat heeft niets met het Verenigd Koninkrijk te maken. We wandelen hier door een 'enkenlandschap', een van de oudste en best bewaarde op de Veluwe. Enk betekende vroeger zoiets als 'landbouwgronden rond een Veluws dorp'. Van Enkenland zit je al snel op Engeland. Vandaar.

Spelderbos, heide & stuifzand

Enfin: exit Engeland, entree bosland. Want het bos in de verte komt dichterbij en we duiken het in. Het Spelderbos heet het. Best aardig: behalve grillig gevormd eikenbos tref je verwilderde heide, stuifzand met wat vennetjes. Een rechtlijnig pad stuwt ons op richting de snelweg. O nee, ik zou het hier alleen over leuke dingen hebben.

Koppelsprengen van Ugchelen

En leuk wordt het: je loopt over een schilderachtig paadje langs de zogeheten koppelsprengen van Ugchelen, een systeem van smalle beekjes dat zachtjes door de bossen kabbelt. Bijzonder is dat in deze sprengen de beekprik bivakkeert.

Lekker potje paaien (en dan sterven)

Dit onooglijke ‘palingachtige' visje is bijzonder. Hij is zeldzaam en internationaal beschermd. Hier in de koppelsprengen zwemmen ze rond alsof hun neus bloedt. Als ze volwassen zijn, maken ze een nestkuil voor hun eitjes. Eenmaal uit het ei leeft de beekprik 6 jaar als larve in de slibbodem. Dan zwemt hij stroomopwaarts op zoek naar partners om een lekker potje mee te paaien. Na dit paaifeest sterven de beekprikken.

Mystiek ontdekkingshuis

Let halverwege de koppelsprengen even op de mooie Hamermolen, van oorsprong een papiermolen uit de 17de eeuw. Nu is er een trainingsbureau voor top-leidinggevenden gevestigd, onder leiding van twee 'game changers'. Dit is een mystiek ontdekkingshuis voor zensationele bijeenkomsten, legt de website uit. Wat de game changers hier doen is: “Creëren - Dromen - Lachen - Aanraken - Inspireren - Betekenen – Verbinden.”

Geen game changer

Door niet al te inspirerende bossen (want te dicht bij de stad) dromen we van een mooiere wandeling. Maar eerst moeten we die snelweg nog onderdoor. Nee, een game changer is deze etappe zeker niet.

Werkverschaffingsproject Apenheul

Tegen het einde van de wandeling kom je door natuurpark Berg en Bos. Wild schijnt er voor te komen, maar het is vooral bekend vanwege de Apenheul. Wist je dat deze apentuin in de jaren 30 is aangelegd als werkverschaffingsproject? De grote vijver is nog met schop en kruiwagen gegraven. Via het best aardige Orderbos - met wat heideveldjes, een beekje en oude grafheuvels - bereiken we het eindpunt.

Route verleggen

Meer kan ik ook niet van deze etappe bakken. Wat ik zou doen als ik de routemaker-van-dienst was: de etappe bij Apeldoorn een stuk verleggen naar het westen. Vlakbij zijn namelijk de schitterende bossen rond Hoenderloo, Radio Kootwijk en Hoog Soeren. Onbegrijpelijk dat Maarten daar niet doorheen dendert op z'n peerd.