Passen en meten

Het begin is even passen en meten. Ten eerste gaat het boemeltje naar Kaldenkirchen maar eens per uur, heeft hij standaard vertraging en wil hij ook nog wel eens uitvallen. Ten tweede reis je niet met de NS naar het Duitse station Kaldenkirchen en je moet dus - heel ouderwets - een ‘buitenlands’ kaartje uit de automaat toveren. Als je van ver komt, loont het de moeite om in de routebeschrijving te lezen hoe je dit doet.

The middle of nowhere

Het vervallen stationnetje van Kaldenkirchen roept weemoedige herinneringen op aan soortgelijke stationnetjes op het Franse platteland. Roestige rails bijeengehouden door knoestige bielsen, een verlaten stationsgebouwtje dat tot een ruïne is verworden. Als de boemel wegrijdt, sta ik opeens in the middle of nowhere.

Lange aanloop

Voor het echt mooi wordt, ben je een kilometer of vijf onderweg. Daarvóór leidt de NS je door een industriegebied met opslagloodsen, onder een snelweg door, en door het niet übercharmante dorpje Leuth. Wel heeft alles een typisch Duitse uitstraling. De strak aangeharkte tuintjes, de rechttoe-rechtaan kerk, de Duitse vlag die hier en daar wappert. Ondanks alles overvalt me een vakantiegevoel.

Leuther Mühle

Bij de Leuther Mühle is het leed geleden: vanaf hier wordt de route juist schitterend. Ga zeker ook even kijken bij die ruim 300 jaar oude koren-oliemolen, even van de route af. Tot 1932 wonnen ze hier olie uit lijnzaad en tot 1966 maalde de molen ook graan. Het waterrad aan de buitenzijde is nog intact en zweeft vlak boven het snelstromende riviertje De Nette.

Grenspark Maas-Swalm-Nette

Dat riviertje volg je nu een hele tijd. Het kronkelt – 28 kilometer lang – door een prachtig natuurgebied: het Duits-Nederlandse Grenspark Maas-Swalm-Nette. Dat is liefst 870 vierkante kilometer groot, met een variatie aan natuurgebieden: van nat en voedselrijk in de dalen tot kurkdroog en voedselarm op de hoge terrassen. Je vindt hier ook tal van burchten, watermolens en kloosters.

Bloemrijk landschap

Hier in het vochtige dal van De Nette vind je een rijke flora en fauna. Het barst van de bloemen langs de rietgekraagde oevers. Elzenbroekbossen en orchideerijke graslanden maken het landschap nog veelzijdiger.

Bever in beeld

Even verder beklim ik een hooggelegen vogelkijkhut, van waaruit je talloze eenden en ganzen kunt zien. Ook rietgors, bruine kiekendief en roerdomp zijn hier gespot. En ik heb het geluk van dichtbij een bever te zien zwemmen. Hij dobbert volkomen op z’n gemak in De Nette en smakt uitgebreid een lekker hapje weg. Ongetwijfeld plantaardig, want het zijn strikte vegetariërs.

Groeiende tanden

Verderop langs de beboste oevers zie ik veel sporen van bevergeknaag. Door al dat geknaag slijten de snijtanden maandelijks ongeveer twee centimeter. Maar heel handig: ze groeien even snel aan, dus bevertanden blijven altijd mooi op lengte.

Gesloten horeca

Na De Nette volg je een aangenaam traject langs bloemrijke weilanden en door gevarieerde loofbossen. De Duitse uitspanningen waar ik (juli 2021) langskom zijn gesloten, waarschijnlijk vanwege corona. Goed om vooraf even hun website te checken om niet met een knorrende maag op dichte deuren te stuiten.

Hoogtepunt: Krickenbecker Seen

Dan kom je bij het hoogtepunt van deze etappe: het beschermde natuurgebied Krickenbecker Seen. Vier meren in de vorm van een klaverblad, waar het riviertje de Nette doorheen stroomt. Je wandelt dwars door dit prachtige merengebied, waarbij je dit genot wel moet delen met talloze wandelaars en fietsers.

Ontstaan door turfwinning

Natuurgebied Krickenbecker Seen is een van de oudste en grootste natuurgebieden in Nordrhein Westfalen. De vier plassen omringen het gelijknamige kasteel dat dateert uit de 13de eeuw. Je kunt het alleen zien liggen als de bomen hun blad verloren hebben. De meren zijn tussen de 16de en 19de eeuw ontstaan door turfwinning.

Rietzangers & reigers

Op een van de vele bankjes langs de oevers geniet ik van lunch en riante uitzichten. Zie een hele serie blauwe reigers overzeilen plus een grote zilverreiger. Hoor druk gekwetter van rietzangers uit het vele riet opklinken.

De Groote Heide

Door de bossen gaat de tocht verder. Opeens zijn de bordjes en aanwijzingen weer in het Nederlands: ongemerkt ben je de grens gepasseerd. Verderop kom je langs natuurgebied De Groote Heide, dat grotendeels uit heide bestaat maar ook uit akkertjes, schrale graslanden en bos. Leuk om het gebied even in te lopen, want de NS-wandeling laat het links liggen. Als je mijn GPS-track volgt, maak je een mooi, bloemrijk, rondje door dit gebied.

Steilrand langs de Maas

Dan heb je het mooiste wel gehad. Je wandelt een tijd door saaie nieuwbouwwijken en zakt in korte tijd nog flink wat hoogtemeters via een zogeheten 'steilrand' die ooit door de Maas is uitgesleten. Dan wandel je Venlo weer in naar het station.

Stadhuis & Oude Markt

Mocht je nog tijd en energie over hebben, breng dan een bezoekje aan het historische centrum van Venlo, dat al stadsrechten kreeg in 1343. Hoogtepunt is het prachtige 16de eeuwse stadhuis. Op een van de vele terrasjes op de Oude Markt is het goed uitrusten.

OV-stapper Maascorridor

Ben je een paar dagen in Venlo? Dan is ook de OV-stapper Maascorridor een aanrader. Hij loopt eveneens van Kaldenkirchen naar Venlo, maar dan langs de andere kant van beide plaatsen. Samen vormen OV-stapper en NS-wandeling een rondwandeling van bijna 40 kilometer. Voor wie een uitdaging zoekt.

Bekijk deze OV-stapper >>