De langste zeeboulevard en de hoogste duinen vind je in de zonnigste provincie van Nederland. Op Walcheren om precies te zijn, waar deze etappe je overheen voert. En alsof dat nog niet genoeg is wandel je ook langs de Zeeuwse Rivièra, in Zoutelande, bekend van het nummer van Bløf. Geen bluf zijn de schitterende uitzichten over strand en zee.
Een beetje geluk met het weer moet je hebben op deze etappe, want veel beschutting is er niet. En dat geluk is met me: in tegenstelling tot de sombere miezerregen op de vorige etappe, die ik moest afbreken vanwege een griep, schijnt de zon uitbundig vandaag. Nazomer in volle glorie. Zie trouwens het kadertje onderaan waarom mijn etappes afwijken van die van Wandelnet.
Door de sluizen van Vlissingen bereik je al snel die allerlangste zeeboulevard van Nederland. Met zicht op zee en strand beneden is het lekker flaneren, samen met alle toeristen die er na de vakantietijd nog steeds zijn. Duitsers en Belgen vooral, en Nederlandse ouderen op hun e-bikes.
Vlak langs de kust varen enorme schepen af en aan, waaronder eentje met een wonderlijke vorm. Het vervoert onderdelen van de gigantische windmolens die je hier voor de kust ziet verrijzen, vertelt een oudere inwoner die hem met z’n verrekijker volgt. Kilometers verder ronden de schepen de kaap bij Westkapelle.
De Westerschelde is een van de drukst bevaren wateren ter wereld: jaarlijks varen 50.000 schepen door deze zeearm. Die staat in open verbinding met de Noordzee zodat de haven van Antwerpen bereikbaar is, in tegenstelling tot andere Zeeuwse wateren die zijn afgesloten van de Noordzee vanwege de Deltawerken.
Opvallend zijn ook de verdedigingswerken langs de boulevard. Het Keizersbolwerk bijvoorbeeld, een vesting uit 1548 die aanvallen van Engelsen en Fransen moest afslaan. Niet alleen vreemde volken lagen op de loer. Ook de opdringerige zee moesten ze op afstand houden, getuige de vele versterkingen langs de kust.
En alsof dat nog niet genoeg is werd hier in november 1944 de Slag om de Schelde uitgevochten, bekend door de gelijknamige film uit 2020. De geallieerden landden op het strand van Vlissingen, de landingsplek werd ‘Uncle Beach’ genoemd. Drie dagen lang voerden ze een heftige strijd om de stad op de Duitsers te heroveren. Ze verdreven de bezetter en de haven van Antwerpen was weer bereikbaar. Het Landingsmonument, een bronzen beeld van een aanvallende soldaat, herinnert hieraan.
Voorbij Uncle Beach wandel je het strand op, dat bij eb zeer breed is. Karakteristiek voor de Zeeuwse stranden zijn de lange rijen houten palen die loodrecht de zee insteken. Als je ertussendoor loopt, pas dan op de slijmerig zeewier en aangegroeide, vlijmscherpe schelpen. Fotogeniek zijn ze zeker, maar ze zijn er niet voor het mooie plaatje: het zijn golfbrekers, onderdeel van de Zeeuwse kustverdediging.
Op de kop van de boulevard zie je nog iets dat je naar je camera doet grijpen: het Wooldhuis. Deze monumentale villa uit 1932 is gebouwd in een combinatie van drie stijlen: expressionisme, Engelse landhuisstijl en functionalisme.
Tussen twee strandtenten door bestijg je een lange trap, een van de vele die je op deze etappe bedwingt. Het pad slingert nu hoog door de duinen, met vergezichten over zee en strand. Even verder daal je af, de beboste binnenduinen in. De schaduwrijke onderbreking is welkom na de overdosis zonlicht. Een schelpenpaadje leidt door een verscholen duinvallei waar het wemelt van de vlinders en bloemen.
Dan stijg je naar de duinen van Zoutelande, en die behoren tot de hoogste van Nederland (de allerhoogste vind je bij Schoorl). Je komt hier zelfs langs het allerhoogste punt van Zeeland (49 meter boven NAP). De vergezichten zijn navenant. Vanaf uitzichtpunten langs het pad zie je ook hoe steil de duinen hier zijn. Je overziet het strand van Vlissingen tot Westkapelle zoals een zeemeeuw het moet zien: met parasols, strandstoelen en roodverbrande badgasten op speelgoedformaat. Dit is het mooiste deel van de route.
Zoutelande komt in zicht en hier tref je veel zonaanbidders. Het dorpje ken je niet alleen van het liedje van Bløf uit 2017, het staat ook bekend om z’n mooie weer. Gemiddeld schijnt de zon hier veel vaker dan in de rest van het land. En omdat het Zoutelandse strand het enige Nederlandse strand is dat op het zuiden ligt, wordt het ook wel de ‘Zeeuwse Rivièra’ genoemd.
Na Zoutelande zitten de hoogtepunten erop. In het kielzog van de vele schepen rond je de kaap van het havenstadje Westkapelle, pal langs de vuurtoren. Daarna wandel je over beschutte graspaden langs paardenweides en door vogelrijk duingebied. Een hooggelegen zandpaadje voert je over de kam van de duinen richting eindpunt Domburg, met rechts weidse polders en links de eindeloze zee.
Een mooie maar lange etappe, die bovendien flink vermoeiend is door het vele stijgen en dalen en het wandelen door mul zand. Gelukkig wacht mij in Domburg een aangename beloning. Aan het eind van de dag strijk ik neer bij strandpaviljoen Oase. Behalve een hapje en een drankje krijg ik een spectaculaire voorstelling: de zon zakt langzaam in de zee in vijftig tinten paars en oranje.
Wandelnet loopt van Cadzand Bad naar Zoutelande, een etappe van 29 kilometer (exclusief de boottocht van 7 kilometer). En vervolgens van Zoutelande naar Kasteel Westhove, 15 kilometer. Mijn etappes: van Cadzand Bad naar Vlissingen, 16 kilometer. En vervolgens van Vlissingen naar Domburg, 27 kilometer.
Dat is logischer als je de etappes per stuk doet en dan met het OV terugreist naar huis, want in Vlissingen pak je de trein. En ook als je de etappes achter elkaar doet met een overnachting is het handiger: in Vlissingen en Domburg heb je ruime keuze uit hotels en B&B’s (al dan niet Vol Liefde).
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.