Ondergekalkte ramen

Start je in het historisch centrum van Brielle, dan pak je nog even wat leuke kronkels door het oude binnenstadje mee. Genieten gaat lastig vandaag: een ijzige wind jaagt me voort door de klinkerstraten met oude geveltjes. Veel ramen zijn ondergekalkt met leuzen. “Een traditie die hoort bij onze 1 april-viering”, vertelt een oude dame die uit een van de huisjes stapt.

Geuzen en Spanjaarden

Deze 1 april was drukker dan ooit, vertelt de inwoonster. Met festiviteiten die Brielle voor een dagje terugplaatsten naar de tijd van de bevrijding, op 1 april 1572. En dus krioelde het plaatsje die dag van als Geuzen en Spanjaarden verklede bewoners, die met elkaar de strijd aangingen. Moet jij eens raden wie gewonnen heeft.

Meestertje & Molenwiek

Verderop ontvlucht ik voor even de gevoelstemperatuur van 3 graden Celsius bij (warme) meesterbakker Voskamp waar ik broodjes voor onderweg insla: een Meestertje en een Molenwiek. Maar nu moet jullie verslaggever toch echt op pad. Asfaltweggetjes en later een fietspad nemen de wandelaar mee door landschap dat je met geen mogelijkheid mooi zou kunnen noemen. Schoorsteenpijpen hier, windmolens daar. Een plezierboothaventje naast een hondenlosloopgebied, recreatiegras naast een bedrijventerrein. En dat gaat kilometers lang zo door.

Betonprijs 1985

Dan verandert het landschap, maar helaas niet ten goede. Het Kustpad baant zich een weg door een wirwar van snelwegen, tunnels, bruggen, somber binnenwater, betonnen constructies. Maar lelijk kan soms toch bijzonder zijn. Het opvallende windscherm bij de Calandbrug, een stalen hefbrug waar je overheen wandelt, heeft in 1985 de Betonprijs gewonnen, vertelt een verscholen bordje.

Varen over de Scheur

Pas na 12 kilometer keert het tij: het pittoreske havenstadje Maassluis komt in zicht vanaf de veerpont over de Scheur, een korte rivier tussen de Nieuwe Maas en de Nieuwe Waterweg. Overigens kun je op de veerpont met je pinpas betalen, 66 cent voor een voetganger.

Stoomsleepboot Furie

Het winderige vaartochtje brengt je in de mooie haven van Maassluis. Langs historische schepen en 17de eeuwse grachtenpanden gaan de stappen. Let even op stoomsleepboot Furie, waar je langsloopt. Dit schip sleepte jarenlang houtvlotten over de Oostzee. In 1976 kocht de AVRO het schip voor een rol in televisieserie Hollands Glorie.

Sleepboothavenstad

Maassluis staat bekend als ‘sleepboothavenstad’ van Nederland met een rijke maritieme historie, waarover je meer te weten komt in het Nationaal Sleepvaart Museum. Na de haven wandel je door de pittoreske binnenstad waar je volop aangename horeca vindt.

Monumentaal Maasland

Weer moet je een ruime kilometer doorbijten over een fietspad langs de trekvaart. Die neemt je mee snelweg A20 onderdoor. Heel mooi is het allemaal niet, al doet De Wippersmolen uit 1726 z’n best er nog wat van te maken. Gelukkig zet even later het dorpje Maasland z’n beste beentje voor: je wandelt over de klinkers van de Burgemeester van der Lelykade, met monumentale grachtenpanden, een grutterijmuseum, een boogbruggetje en drie raamkatten die je in de gaten houden.

Geschiedenis van het kruidenierschap

Uit de wind voor Museum de Schilpen verschalk ik eindelijk Molenwiek en Meestertje die ik bij meesterbakker Voskamp in Brielle op de kop had getikt. Intussen lezend dat het (gesloten) museum “inzicht geeft in de geschiedenis van het kruidenierschap”. Dit deel van Maassluis is erg mooi, het is niet voor niets een beschermd dorpsgezicht.

Eeuwenoud kerkenpad

Langs de Oude Kerk (uit 1440) die omringd wordt door fraaie huisjes wandel je het dorp uit. En na alle verharde stappen wordt het opeens wel heel erg onverhard onder je schoenzolen. Het Dijkpolderpad, een eeuwenoud kerkenpad, leidt je een weiland binnen. Eerst over een smal pad met grote stenen, maar na wat slingers en sloten is er van een pad geen sprake meer. Je struint dwars door het gras, van bruggetje naar bruggetje. De horizon is niet al te fraai, met een snelweg aan het ene einde en industrie aan het andere. Daartussen ploppen nog wat molentjes uit de weilanden op, een oude boerderij, wat woonhuizen.

De elementen

De stevige ijswind van vandaag is in deze open vlakte volkomen in z’n element, en haalt deze eenzame wandelaar juist uit z’n element. Luchten die eerst dreigden, schakelen plotseling over op doen: een onaangename cocktail van regen en hagel kletst in m’n gezicht en in een mum van tijd is m’n broek doorweekt. Maar dan is opeens de finish bij de bushalte in zicht. Wandelnet zelf loopt nog een kilometer door, waarom is mij een raadsel want wat mij betreft heeft deze etappe lang genoeg geduurd. Uiteraard rijdt de bus net voor m’n neus weg.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling heb ik gedaan op dinsdag 9 april 2024. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je gratis downloaden op Wandelnet.nl. De informatieve gids met fraaie foto’s is een aanrader (zie het kadertje hieronder)

Bekijk op Wandelnet.nl >>