Witte kerkje van Groet

Bij het pittoreske kerkje van Groet is het aangenaam starten. Deze zondagochtend strijkt het lage zonlicht fotogeniek langs deze ‘place to be’ voor menig bruiloft-shoot. Direct achter de kerk neem je een zanderig paadje de duinen in, die op weekenddagen flink druk kunnen zijn met wandelaars en hondenuitlaters. Over je schouder kijkend zie je het kerktorentje parmantig boven de bomen uitpiepen.

Blijft bos bos?

Het Schoorlse Bos heet het hier, en tegen verschillende bomen is een petitie geplakt die oproept om dit duinbos te redden. Staatsbosbeheer wil volgens de initiatiefnemers de bomen kappen en het zand laten stuiven en daar komen ze tegen in het geweer. Staatsbosbeheer zelf spreekt op z’n site over ‘dunningen’. Doel: monotoon dennenbos in ‘Atlantisch duinbos’ omtoveren voor meer biodiversiteit. “Bos blijft dus bos.”

Kaarsrecht kanaal

Veel sneller dan je wilt, wandel je de duinen weer uit. Je pad volgt nu een kaarsrecht kanaal met een jachthaventje en plezierboten. Ondertussen kun je lekker ver kijken over de polders boven Groet, waar koeien en paarden grazen. De beboste duinrand in de verte en hier en daar een molen maken het uitzicht af.

Waker, slaper en dromer

Links van je ontbreekt uitzicht, want hier rijst de Hondschbossche Slaperdijk op. Die is begin 17de eeuw aangelegd als extra verdediging mocht de Hondsbossche Zeewerking – de ‘waker’ – doorbreken. Ooit was er ook nog sprake van een ‘dromer’, een derde verdedigingslinie, maar die is afgegraven.

Watervogels en schapenpoep

De Oude Schoorlse Zeedijk neemt het stokje over. Je klimt deze hoge grasdijk op die in nog meer mooie uitzichten grossiert. In de verte zie je al de Hondsbossche Zeewering waar je straks overheen wandelt. Drassige graslanden vormen mooie pleisterplaatsen voor watervogels, terwijl een molen de rest van de polder droogmaalt. Boven ons hoofd scheren spreeuwenwolken over – een fascinerend gezicht én geluid. Vergeet intussen niet ook naar de grond te kijken, want de dijk ligt bezaaid met schapenpoep.

Over de Hondsbossche Zeewering

Langs dobberende woonboten en twee paarden die vriendjes zijn geworden met een neppaard stevenen we nu af op de waker: de Hondsbossche Zeewering. Die behoedt ons al sinds 1880 voor stormvloeden. Vroeger was dit een eentonig traject: je wandelde 5.5 kilometer lang over een kaarsrechte lap beton en steen. Maar tussen 2012 en 2015 is de dijk compleet op de schop gegaan.

Ecologische puzzelstukje

Reden: uit onderzoek bleek de Hondsbossche Zeewering een rotte appel in de kustverdediging. Ze besloten 20 miljoen kubieke meter zand voor de kust op te spuiten: 400 voetbalvelden aan nieuw land is hier aangemaakt met een klinkende naam: de Hondsbossche Duinen. Die moeten ervoor zorgen dat we weer een halve eeuw bestand zijn tegen het stijgende water. Tegelijk vormen ze het ontbrekende ‘ecologische puzzelstukje’ waardoor de duinen langs de hele Hollandse kust nu met elkaar verbonden zijn.

Panoramaduin

Een steile trap brengt ons midden in die Hondsbossche Duinen, een wat grootse benaming voor een hooggelegen met helmgras begroeide zandstrook waar een betonnen fiets- en wandelpad overheen loopt. Toch is het hier aangenaam wandelen, vooral met windje mee zoals vandaag. Af en toe verlaten we het pad om vanaf het duinrandje van het uitzicht over strand en zee te genieten. En na een paar kilometer klimmen we een uitzichtplatform op met 360-graden vergezichten. De naam – Panoramaduin – is goedgekozen.

Kernreactor

Het dorpje Petten komt langszij, al zien we daar niets van. Wel verrijzen aan de duinrand de gebouwen van het ‘reactorcentrum’. Dat bestaat onder meer uit een nucleaire kernreactor die radio-isotopen produceert voor medisch gebruik.

Pettemerduinen

Vlak boven Petten wandelen we een natuurgebied binnen, de Pettemerduinen. De lange smalle duinstrook ligt ingeklemd tussen polder en Noordzee. Het onverharde pad moet je delen met veel fietsers, maar het is lekker wandelen hier, met een afwisseling van mild glooiende duinen, ruige graslanden en dennenbos. In de open stukken heeft de wind vrij spel, zien we aan alle scheefgewaaide bomen.

Strandpaviljoens

Bij strandpaviljoen NewZuid gaan we het strand op. De uitspanning is vandaag gesloten, maar 300 meter naar het noorden vind je nog een strandpaviljoen, eenvoudigweg Noord geheten, die vandaag wel koffie serveert.

Handige snavel

Dan volgt nog een lekker lange wandeling over het strand met vandaag een woelige zee en razendsnel sprintende drieteenstrandlopers. Op het zand rusten kolonies met meeuwen en scholeksters. Van die laatste is een funfact dat hun snavel als een idioot slijt maar even hard weer aangroeit. En daarbij slim van vorm verandert: puntig in lente en zomer om wormpjes te pikken, stomp in de winter om als een beitel kokkels open te bikken.

IJssie Prima

De hele dag was het stralend zonnig, maar nu trekt achter ons de lucht dicht, met wolken die vanaf de zee dreigend opstomen. Gelukkig is kustdorpje Callantsoog nu dichtbij. Langs het schattige kerkje – waar regelmatig exposities zijn – wandelen we nog even naar het Dorpsplein met een rommelige potpourri van oud- en nieuwbouw. Want we weten dat daar een fantastische ijsboer zit, IJssie Prima. Een mooie afsluiter.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze etappe hebben we gelopen op zondag 29 september 2024. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je gratis downloaden op Wandelnet.nl.

Bekijk op Wandelnet.nl >>