Boskunstenaar

Vanaf het station van Castricum wandelen we over de Oude Schulpweg, een klinkerweggetje met oude eiken waartussen we opeens kleine houtsculpturen ontdekken: paddenstoelen op boomstammen met houten trappetjes ertegenaan. Een Castricumse die met stevige tred voorbijkomt, wijst ons op nog meer werkjes: een huisje met houten ‘baksteentjes’ en een deurtje dat toegang lijkt te geven tot het binnenste van een boomstam. Bij nadere inspectie blijkt hij opgebouwd uit ijslolliestokjes en de deurklink is een punaise.

Sprookjesbos

“De afgelopen tijd heb ik er wel 40 geteld, maar elke dag ontdek ik wel weer een nieuwe”, vertelt de wandelaarster. Ze heeft geen idee wie hierachter zit. Al wandelend kijken we uit naar meer werk van de Castricumse Banksy en we slaan bij jachtopzienershuis Kijk-uit een onverharde pad door het binnenduinbos in. De kronkelige oude eiken toveren het om tot een sprookjesbos.

Slag bij Castricum

Zo vredig als het nu is, was het niet op 6 oktober 1799, lezen we op het bordje van het Tijdpad (een korte rondwandeling die de moeite waard is). Toen stonden de Frans-Bataafse troepen tegenover een Engels-Russische invasiemacht. Hier in de duinen sneuvelden liefst 3900 soldaten in de Slag bij Castricum.

Mijn verslagje van het Tijdpad >>

Vogelmeertje

Net als op deel 1 van deze etappe komen we pal langs De Brabantse Landbouw. Hier probeerden ze ooit te boeren, maar de duinen werkten niet mee en de duinontginning werd een compleet fiasco. Het pad slaat af naar het noorden en even verderop gaan we van de route af om vogels te spotten bij een verscholen meertje. Maar ondanks de belofte van dodaars, groenpootruiter en geoorde fuut zien we niet veel meer dan wat lawaaiige meerkoeten.

Johanna’s Hof

Intussen lonkt het ruime terras van het aloude Johanna’s Hof even verderop. Deze voormalige duinboerderij werd gebouwd in 1832 tijdens de grootschalige ontginningen van Bakkum en Castricum. De eigenaren hadden meer verstand van horeca, want het is al vele jaren een populaire uitspanning. Uitkijkend over kakelende kippen kun je hier heerlijk in de schaduw zitten. Aan de taart wagen we ons niet, want de wespen vinden het terras in september ook woest aantrekkelijk.

Drukte in de duinen

Aan de andere kant van de Zeeweg wandelen we door nog meer bos, maar hier is het merkbaar drukker. Johanna’s Hof en de grote camping van Bakkum zorgen voor heel wat aanloop. Joggers, hardlopers, wandelaars en ruiters te paard kruisen ons pad. Zo stil als het tussen Wijk aan Zee en Castricum was, is het in dit deel van het Noordhollands Duinreservaat zeker niet.

Wei van Brasser

Even verder worden de duinen opener en gelijk ook een stuk rustiger. Bij de Wei van Brasser, een drassige duinvallei met een groot ven, zien we veel vogels foerageren. Vanaf een hooggelegen bankje genieten we niet alleen van de lunch maar ook van de verrichtingen van een kolonie aalscholvers en de sierlijke vlucht van zilverreigers. Hoog in de lucht zien we een jagende buizerd en twee biddende valken.

Serieuze klim

Een vermoeiend zandpad leidt langs een serie dode bomen die hun takken onheilspellend naar de hemel heffen. Verderop gaat het pad over in een klinkerweggetje met een ratjetoe aan stenen. Dan volgt een serieuze klim over een breed slingerend pad.

Herrie in de duinvallei

Vanaf de ‘bergpas’ krijgen we mooi zicht over de weidse duinvallei voor ons. Hier kun je echt ver kijken, en alles wat je ziet zijn golvende duinen vol bloeiende en uitgebloeide bloemen, en hier en daar door de zeewind geteisterde boompjes. Helaas is van stilte vandaag geen sprake. Een gesloten landingsbaan op Schiphol zorgt voor herrie in de duinen: zo ongeveer elke minuut raast een vliegtuig over.

Zo snel als Usain Bolt

Mooi is het wel, de duinen zijn hier een stuk hoger dan in het zuiden en de verschillende soorten begroeiing – ruige velden, bosjes, duindoorn vol oranje besjes – zorgen voor veel kleur. Bij een stel grote grazers houden we flink afstand, want hoe sloom ze er ook bij liggen in de schaduw van hoge dennen, we weten dat ze met 40 kilometer per uur even snel kunnen sprinten als Usain Bolt.

Vennetjes

We komen langs een half dichtgegroeid vennetje waar de kikkers een goed leven hebben. En nemen even een kijkje bij een vogelscherm waarachter een fraai spiegelend meertje schuilgaat. Veel vogels zien we ook hier niet, wel scheren tientallen libellen over.

Zeedorpenlandschap

In De Egmonden, vlak onder Egmond aan Zee, kom je langs het ‘zeedorpenlandschap’. Hier zie je voormalige duinakkers waarop tuinders vroeger duinpiepers, bonen en groenten teelden. De Egmonders gebruikten de landjes ook voor het bleken en boeten van hun visnetten. Ze bemestten de schrale grond met van alles en nog wat. Onder andere met – hou je vast – beer: menselijke uitwerpselen.

Snelle redders

Dan is het over met de pret want de niet al te fraaie flats van Egmond aan Zee komen in zicht. Even later wandelen we langs de boulevard met uitzicht over strand, zee, badgasten en vissermannen. De redders van de KNRM zijn net aan het oefenen: hun snelle boot doorklieft de hoge golven, een mooi gezicht.

Jaepie Jaepie

Langs de boulevard kijkt Jaepie Jaepie goedkeurend toe, althans z’n bronzen beeltenis. Tussen 1860 en 1904 was hij de beroemde schipper van de Egmondse reddingsboot. Meer dan 170 schipbreukelingen bracht hij veilig aan wal. Een echte held dus, wiens zee-avonturen zijn beschreven in een kinderboek van Johan Kieviet. Door het drukke centrum wandelen we naar het busstation.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling hebben we gedaan op zaterdag 14 september 2024. Het is het tweede deel van etappe 8 van het Kustpad, die wij in twee delen hebben gesplitst. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je gratis downloaden op Wandelnet.nl.

Bekijk op Wandelnet.nl >>