De eerste klap is niet altijd een daalder waard: de startetappe van het Krijtlandpad valt helaas wat tegen. Het lieflijke Limburgse Heuvelland is nog ver weg als je volkomen vlak en goeddeels verhard langs de Maas wandelt. Wat natuurgebiedjes en uitzicht op de ENCI-groeve verzachten de teleurstelling. En het slotakkoord bij kasteel Eysden is fraai.
Vanaf Maastricht CS wandel je richting de Maas, maar vlak voor de iconische Sint Servaasbrug, de oudste brug van Nederland, slaat het Krijtlandpad linksaf. Natuurlijk ga ik eerst even een kijkje nemen in de binnenstad, aan de overkant van de rivier. De weg naar het Vrijthof is geplaveid met toeristen die zich door de smalle winkelstraten worstelen. Het Vrijthof zelf is omgetoverd voor een evenement. Geen frivole noten van André Rieu vanavond, die klinken pas in juli, maar een serieuze Debate Watch Party als opwarmertje voor de Europese Verkiezingen.
De middag is al begonnen, het wordt toch echt tijd voor deze etappe. Die begint langs de kade van de Maas, waar hippe jongeren loungen in het gras, kantoorklerken lunchwandelen en toeristen flaneren over de boulevard. De roodgele bordjes leiden je langs culturele hoogtepunten als het Centre Céramique en het Bonnefantenmuseum, beide gesloten op deze maandag.
Dan wordt het stiller op het pad dat je door een natuurgebiedje in de uiterwaarden van de Maas voert. Kleine Weerd heet het, aangelegd in de jaren negentig van de vorige eeuw om hoge waterstanden te dempen. Aan de overkant zie je inmiddels Huis de Torentjes, de residentie van André Rieu, en zo is de Limburgse grootheid toch nog dichtbij. Even verder krijg je mooi zicht op de ENCI-groeve, ook aan de overkant van het deel van de Maas dat hier de Pieterplas heet. Die groeve kun je van alle kanten bewonderen als je het Pieterpad loopt, die daar magnifiek finisht.
Voorbij Kasteel de Hoogenweerth, onzichtbaar achter een hoge haag die de privacy van de dure gasten moet waarborgen, wandel je het volgende groene gebiedje binnen. Een als natuurgebied vermomde hondenuitlaatstrook, zo blijkt, want even verder hollen vier grote bruine honden om me heen. Terwijl ik zojuist op een bordje las dat je hier alleen met je aangelijnde hond toegang hebt, vanwege de vogels en de hazen die nesten met jongen hebben. De eigenaar – in bezit van hondenfluitje, sportschoolspierbundels en tattoos – lijkt me niet het type dat zich daar wat van aantrekt. En ik ben niet het type dat daar wat van zegt – m’n kuiten zijn me daarvoor net iets te lief.
Aan één stuk verruil ik even verder de groenstrook voor een onverhard pad over een dijk tussen een vrij drukke weg en een nieuwbouwwijk. Een slinger naar links voert langs pas ingezaaide akkers en een fruitboomgaard waar een kerkje bovenuit piept. Een slinger naar rechts gaat door het dorpje Oost Maarland. Aardige bewoners hebben een zitje gemaakt dat ik dankbaar benut voor m’n lunch. Wandelaars passeren groetend, twee keer een alleenlopende vrouw en twee keer een wandelsetje. Lopen zij ook het Krijtlandpad?
Langs kasteel Oost, merkwaardige naam (waar is kasteel West?) die ook wat te groots is voor een landhuisachtig gebouw dat in de verbouwing is, gaat de route de Eijsder Beemden in, over een slingerend graspad. Nieuwe natuur, aangelegd in een gebied waar vroeger grind werd gewonnen. Het ziet er al lekker ruig uit, met veel bloeiende meidoornhagen. Galloway-runderen en Konikpaarden staan tevreden te grazen.
Eijsden komt in zicht, en het schattige veerpontje dat de twee Maasoevers met elkaar verbindt. Op mijn oever zit eetcafé Aon 't Bat waar ik op het terras ooit een verrukkelijke kruisbessenvlaai at. Nog vol van de lunch sla ik die vandaag over. Om de hoek maakt de Diepstraat indruk met fraaie panden en even verder loop ik het terrein van kasteel Eijsden op, volgens de Krijtlandpadgids een van de mooiste kastelen van Limburg.
Leuk om even een rondje te doen door de kasteeltuinen, met bomenlanen en bloemrijke velden. Je krijgt de kans het kasteel van alle kanten te bewonderen. Een van de lanen is een berceau, met beuken die naar elkaar toegroeien en zo een donkere tunnel vormen, heel bijzonder.
Verderop neemt een lange rodebeukenlaan je mee naar het stationnetje van Eijsden. De etappe van vandaag loopt eigenlijk nog een kilometertje verder om vervolgens in het niets op te lossen, een nogal vreemde keuze van de routemakers waar vast over nagedacht is.
Deze wandeling heb ik gedaan op maandag 29 april 2024. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je gratis downloaden op Wandelnet.nl.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.