Kloostermuseum

Het kruisherenklooster ligt er schilderachtig bij, middenin de bossen aan het eind van een oude beukenlaan met statige herenhuizen. Leuk om er even omheen te lopen en door de omringende tuin te wandelen. Bezoek buiten corona-tijden zeker ook het Museum voor Klooster- en Kerkgeschiedenis & Religieuze Kunst.

Eeuwenoude handelsroute

Het klooster ligt langs de eeuwenoude handelsroute van Münster naar Groningen. Voor doortrekkende reizigers en pelgrims was het klooster destijds een plaats van gastvrijheid en toewijding. En tot op de dag van vandaag is het een ontmoetingsplaats gebleven. Voor kunst- en cultuurliefhebbers vanwege architectuur en exposities. Voor natuurliefhebbers vanwege de bosrijke ligging.

Hotel Boschhuis

Naast het klooster zie je Hotel Boschhuis liggen, dat in de middeleeuwen het ‘brouw- en bakhuys’ van het klooster was. Al in de 16de eeuw lag het klooster middenin een ‘plaisant ende heerlijck cloosterbosch’. En die bossen zijn in de loop van de eeuwen alleen maar verder uitgebreid.

Oudste bossen van Groningen

De route leidt direct die ‘plezante’ bossen in. Je wandelt over slingerpaadjes en komt langs een kleine Joodse begraafplaats middenin het bos. De route voert hier door de oudste bossen van Groningen, ze werden al rond het jaar 800 aangeplant. Doel is altijd houtproductie geweest, maar saai zijn de bossen zeker niet.

Imposante eiken en beuken

Op je wandeling kom je langs grote, imposante oude eiken en beuken. Omgevallen stammen laten de boswachters liggen. Er liggen nog bomen die bij de beruchte storm van november 1972 zijn geveld. De restanten zijn kleine ‘natuurgebiedjes’ geworden waar het wemelt van het leven. In de holtes vinden boommarters, boomleeuweriken en zwarte spechten hun onderkomen.

Ruiten Aa-kanaal

Verderop stuit je op het lommerrijke Ruiten Aa-kanaal, omzoomd door rijen hoge eiken. Een oud brugwachtershuisje met gehaakte gordijntjes en een kat voor het raam maakt het af. Je loopt een stukje langs het kanaal en duikt vervolgens het bos weer in.

Gigantische windmolens

Een kronkelpaadje over een hooggelegen dijk biedt verre zichten over akkers en weilanden. Minder mooi zijn de gigantische windmolens die hier nogal beeldbepalend zijn. Hun groene stroom is dan wel weer welkom natuurlijk.

Langs de Ruiten Aa

Het mooiste deel van de route komt dan nog, want dit Boswachterspad loopt kilometerslang gelijk op met de Ruiten Aa, een pittoreske bosbeek. Hier en daar stroomt hij flink, op andere plekken lijkt hij stil te staan tussen hoog riet en overhangende bomen. Ideale plekken voor lieflijke weidebeekjuffers en vissende ijsvogels.

Boswachters op m’n pad

IJsvogels en juffers tref ik niet. Wel twee boswachters die net een blauw paaltje uit de grond trekken. Ze vragen nieuwsgierig welke wandeling ik doe. “Die met de blauwe paaltjes”, antwoord ik, terwijl ik beteuterd naar het paaltje kijk. Wat blijkt: de boswachters verleggen de route een beetje. Over een paar weken kun je weer van paaltje tot paaltje over het kersverse pad lopen. En tot die tijd met mijn gps-track.

Houten bruggetje

Intussen steek ik samen met het Boswachterspad de beek over via een houten bruggetje. Vlakbij de beek zijg ik neer op een bankje om van een lunch, het kabbelende water en de vele vogelgeluiden te genieten, want de lente is volop losgebarsten. Twee pinguïns genieten met me mee.

Boschhuis met terras

Geheel voldaan wandel ik door de oude Ter Apelerbossen weer terug naar het klooster. Buiten corona-tijden kun je voor koffie met taart trouwens uitstekend terecht bij Het Boschhuis, dat een dijk van een terras heeft. Ik ga zeker nog een keer terug voor museum en terras!