Een topper is het Uddelermeerpad niet, maar het is best een aardig Klompenpad op de Zuidwest Veluwe. Je wandelt over het boerenland rond het dorpje Uddel en door de uitgestrekte bossen van Kroondomein Het Loo. Uiteraard kom je ook langs de naamgever van deze route: het Uddelermeer, waar Koningin Wilhelmina ooit kwam om te schilderen.
Het Uddelermeer, waar dit Klompenpad begint en eindigt, is zeker schilderachtig. Al moet je wel de vrij drukke provinciale autoweg even uit je blikveld bannen. Buiten de lockdown kun je trouwens heerlijk vertoeven op de terrassen met uitzicht van een fantastisch theehuis uit 1923 dat niet verrassend Theehuis Uddelermeer heet.
Leuk weetje is dat Koningin Wilhelmina dit theehuis liet bouwen. Ze wilde graag een uitspanning waar de dames uit Uddel en omstreken elkaar konden ontmoeten. Zelf nam ze schildersezel en penseel ter hand om het Uddelermeer in al z’n schoonheid te vereeuwigen. Vanaf Paleis Het Loo kwam ze dan aangereden, waarbij ze zelf paard-en-wagen mende.
Met die wetenschap op zak begin ik aan m’n Klompenpad. Waarbij me direct opvalt dat de Klompenpad-app me iets anders wil laten doen dan de Klompenpad-bordjes. Volg liever de app, want dan kom je langs een mooi jachthuis van stadhouder prins Willem III uit 1698.
Die mocht graag wild afknallen in de bossen van Kroondomein Het Loo. Iets wat z’n achterachterkleinkind Willem-Alexander nog steeds graag doet. Reden waarom wij simpele wandelaars elk jaar maandenlang Kroondomein Het Loo niet in mogen. Maar dit geheel terzijde.
De wandeling voert door een wat rommelig gebied op landgoed Staverden. Is het bos? Is het boerenland? In ieder geval is er een grote camping. En wat meertjes, die zo verscholen liggen dat je er bar weinig van ziet. Hier schijnen ijsvogels te zitten, maar ook die verstoppen zich voor me. Gelukkig zie ik wel een eend met jongen.
Verderop wordt het wat mooier. Hier kijk je uit over het weidse boerenland, dat er kaal en werkeloos bij ligt op deze grauwe winterdag. ‘Nederland is de Weg kwijt’ meldt een spandoek langs het pad. Even later heeft een christelijke minibieb een positievere boodschap: ‘Zoekt en gij zult vinden’. Sowieso is het onmogelijk te verdwalen op een Klompenpad, dankzij de prima bordjes en de uitmuntende gratis app.
Na het wat saaie dorpje Uddel wandel je Kroondomein Het Loo in. Dat klinkt mooier dan het is. Dit Klompenpad volgt niet de meest spannende paadjes door het dichte bos, maar een soort halfverhard hoofdpad. Het bos zelf is in de winter natuurlijk ook weinig avontuurlijk, dat kan het Klompenpad niet helpen.
Middenin het bos van de Oranjes vind je wel De Heegte, een 19de eeuws jachthuis in Mecklenburgse stijl. Op nog meer plekken langs de route zie je dit soort prachtige vakwerkhuizen. Ze zijn gebouwd in opdracht van Prins Hendrik, die geboren is in het Noord-Duitse Mecklenburg.
Dan verruil je bos voor heide, in de winter natuurlijk intens kaal en kleurloos. Een gure wind kruipt brutaal onder m’n jas terwijl sneeuwvlokjes op m’n wandelmuts dwarrelen. Mooi gezicht die sneeuw, ik was al bijna vergeten hoe die eruitzag.
Je wandelt langs een handvol rietgekraagde meertjes aan de bosrand. Ze luisteren naar grappige namen als ‘t Eitje, Mottenkuil en Groot Zeilmeer. Dat laatste is het mooiste. Geen zeilboot te bekennen. En groot is het ook al niet. Geen idee dus waar die naam vandaan komt, maar dat mag de pret niet drukken.
Verderop, bij Herberg ‘t Vossegat, warm ik op met een ‘Koffie to go’ bij een vuurkorf. De slimme ondernemer heeft hier tijdens de lockdown z’n nering naar de buitenlucht verkast en verkoopt onder andere biologische kroketten, saucijzenbroodjes, patat en appeltaart. Alleen op vrijdag en zaterdag, ‘t is maar dat je het weet.
Let trouwens even op het aanpalende ‘t Vossegat, een prachtige 17de eeuwse boerderij, met op het erf een bakhuis, waterpomp en bijenstal. Van oudsher is dit een belangrijke pleisterplaats langs de doorgaande route van Arnhem naar Harderwijk.
En dan breekt eindelijk het echte Klompenpadgevoel door. Want achter ‘t Vossekuil klim je een hekje over en wandel je dwars door weilanden. Waarbij je al hordelopend hekje na hekje neemt. Aangenaam.
Het Uddelermeer komt weer in zicht, en het half dichtgevroren meer ligt er verdraaid mooi bij. Ik zou zelfs zeggen schilderachtig. Had ik een ezel en een penseel bij me, dan zou ik het wel weten...
Het meer is trouwens, net als de andere meren waar je langskomt, een pingoruïne. Dat is een cirkelvormig meer, een overblijfsel van een ijsheuvel uit de laatste ijstijd, het Weichselien. Weet je dat ook weer.
Het Klompenpad maakt nog een niet te missen omweggetje over de middeleeuwse Hunneschans, een hoefijzervormige aarden wal. Dit verdedigingswerk is rond 900 na christus aangelegd om de handelsroute vanaf de Veluwe naar de Noordzee te kunnen bewaken. Het bouwwerk heeft overigens niets met de Hunnen te maken.
Is het Uddelermeerpad een aanrader? Zeker wel, er is genoeg interessants te zien, de meertjes zijn mooi, de heide lekker weids en in lente of herfst komt Kroondomein Het Loo ook beter tot z’n recht. De reacties op Klompenpaden.nl zijn ook grotendeels zeer positief.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!