Bekendelle is een wandelparadijs. Hier, diep in de Achterhoek, vind je het beekje Boven Slinge, dat z’n naam eer aandoet: het slingert idyllisch door z’n beekdal. Dat is zo wild begroeid dat je je soms in de jungle waant. Bosbeekjuffers, ijsvogels en middelste bonte spechten kun je hier spotten. Tussendoor geniet je van uitzichten over glooiende natuurgebieden vol bloemen en kruiden.
Na een bijna zomerse meimaand hangt er regen in de lucht. Vanaf de parkeerplaats bij Berenschot’s Watermolen gaan we daarom haastig op pad: die watermolen bezoeken we aan het eind nog wel. We volgen een paadje dat op zijn beurt de Boven Slinge volgt, een beekje dat zachtjes door dicht loofbos kabbelt. De vele overhangende takken doen vermoeden dat we vandaag onze lievelingsvogel kunnen spotten: de ijsvogel.
Misschien jaagt hij wel op de beekprik en de kleine modderkruiper die zich tussen de waterplanten verschansen. Langs de afgekalfde oevers duikt het pad dieper het bos in. Hier en daar is het beekje overwoekerd door groen en omgevallen bomen en bijna niet meer zichtbaar. Sneller dan ons lief is, laten we de Boven Slinge achter ons, en gaat de Trage Tocht verder door het bos.
Bekendelle heet dit natuurreservaat en Natura 2000-gebied. Hier vind je een van de weinige moerasbossen die Nederland rijk is, met onder meer els, es, iep, beuk en eik die proberen te wortelen in zompige bodem. Zeldzame planten als bosgeelster en slanke sleutelbloem tref je hier, en in de beekmeanders komen waterviolier en beekpunge voor. Je maakt kans om de zeldzame middelste bonte specht, de grote gele kwikstaart, en − inderdaad − de ijsvogel te spotten. Om de acht vleermuissoorten te ontdekken moet je terugkomen bij schemering.
Het dichte bos verruilen we voor paadjes langs de bosranden en door houtwallen, waarbij we uitkijken over glooiend coulisselandschap, met weilanden en hier en daar een oude boerderij. Door de droogte van de afgelopen maanden hebben we geen last van modder op de paden, maar Bekendelle kan in de herfst en winter goed onder water staan. Hoge waterdichte schoenen zijn dan een must.
We passeren een merkwaardig bouwwerk, verscholen tussen het groen. Onder een overkapping vind je hier veldoven ’t Winkel, een van de oudste veldovens van Nederland. Rond 1850 namen ze hem in gebruik toen ze hier de woeste heideterreinen gingen ontginnen. Van de leem uit sloten en greppels bakten ze stenen voor de bouw van boerderijen en stallen. In 2014 was de oven geheel overwoekerd, recent is hij gerestaureerd.
‘Gastvrij landgoed Lintum - 't Winkel’ meldt een bordje, een ‘particuliere erfgoedparel’. Gastvrij zijn ze hier, want een van de boeren is zo lief geweest een rustpunt in te richten: weideterras Kötters. Wat stoeltjes en tafeltjes en een picknickbank onder hoge bomen. De koffie waar ze ons op het stoepbord lekker mee maken, moeten we er maar bij fantaseren. We genieten van stilte en uitzicht en gaan even later de Oude Bocholtsebaan op.
Hier wandel je over het voormalige tracé van een spoorlijntje van Winterswijk naar het Duitse Bocholt. De Nederlandsch-Westfaalsche Spoorweg-Maatschappij zorgde hier sinds 1880 voor vervoer van personen en goederen. De economische crisis van 1929 gooide roet in het eten, het lijntje is in 1931 opgeheven. Tot 1936 reden alleen nog bedevaartstreinen naar Kevelaer.
Waar ooit treintjes boemelden, wandelen wij nu over het brede pad. Het spoortracé is nog herkenbaar doordat het pad wat hoger ligt, alsof je over een dijkje loopt. Door de oude eiken, berken en beuken aan weerszijden kijk je uit over natuurgebieden en boerenland. Bloemrijk zijn de weilanden hier, en we zien koeien met hun kalfjes in het gras rusten. Een leven dat je elke koe toewenst.
Dit traject waar je een liniaal langs kunt leggen, is fraai maar dreigt op den duur saai te worden. Om het spannend te houden, trekt de routemaker ‘omweggetjes’ uit de kast die ons door fraaie natuurgebieden leiden. Een overwoekerd paadje gaat door de bosrand, aan het eind schemert een oude schuur met ossenbloedrode luiken.
We scheren langs buurtschap Woold − wat boerderijen en een oude houtzagerij. Even verder pakken we een paadje tussen weilanden en akkers met aardappels. Een lindelaan leidt ons over het erf van de boer die dit blijkbaar heel normaal vindt en ons vriendelijk groet terwijl z’n koeien ons met hun grote bolle koeienogen van dichtbij komen peilen.
We passeren handwerkcafé Brouwershuusken, tevens mini handwerkmuseum, waar je elke woensdagmiddag gezellig samen kunt haken, breien of borduren. Minder gezellig is de bui die even later naar beneden komt. Schuilend onder de bomen vinden we een rood schriftje waarin een vogelaar z’n observaties heeft bijgehouden. Mocht hij van jou zijn, laat het me weten (ik heb hem ook op www.verlorenofgevonden.nl gezet).
We steken de drukke provinciale weg over en even later, via een bruggetje, de Boven Slinge. Hier in het Buskerbos kronkelt het beekje zo mogelijk nóg idyllischer door z’n beekdal. Over een aarden paadje wandelen we pal langs het water en even verder zijgen we neer op een boom die het tot zitbankje heeft geschopt. Het kabbelende water zorgt voor verstilling.
Maar dat was buiten een middelste bonte specht gerekend. Die laat zó dichtbij, zó luid en zó langdurig van zich horen dat we ons afvragen wat hem in vredesnaam scheelt. Observeren kunnen we hem goed. Vogelbescherming beschrijft hem gedetailleerd, inclusief zwart-witte vleugels, rode pet, zalmroze broek en flankstreepjes. Z’n roep is ‘klagend’, en daar kunnen we over meepraten.
Heerlijk stil zijn intussen de tientallen bosbeekjuffers die we boven het beschaduwde beekje zien rondfladderen. Met hun fraaie vormen, schitterende blauwe tinten en lieflijke geflapwiek lijkt het alsof ze zo uit het paradijs zijn komen aanvliegen.
De ijsvogel hebben we jammer genoeg nog steeds niet gezien als we even later bij de watermolen uitkomen. Die ligt er schilderachtig bij. Zo schilderachtig dat de 19-jarige Piet Mondriaan, die vanaf 1880 in Winterswijk woonde, hem op een van z’n doeken heeft vastgelegd. Je kunt precies op de plek staan waar Piet voor deze ‘Watermölle an de baeke’ z’n schildersezel heeft opgesteld.
Deze wandeling hebben we gedaan op dinsdag 27 mei 2025. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!