Parkeerplaats Kroondomein Het Loo

Tip vooraf: start je bij parkeerplaats Kroondomein Het Loo, zoals de wandelgids aangeeft, dan kun je raar op je neus kijken. Google Maps stuurde ons naar de verkeerde parkeerplaats. En dan is het zomaar nog ruim twintig minuten rijden over kleine weggetjes naar de goede startplek. Zoek in Google Maps naar de juiste parkeerplaats met: Wieselseweg 128-130.

In beheer bij de koning

Vertraagd starten we deze Trage Tocht midden in de uitgestrekte bossen van Kroondomein Het Loo, het grootste landgoed van Nederland. Het is een enorm gebied van 12 bij 16 kilometer, liefst 10 procent van de Veluwe. Beheerder van het gebied is onze koning, Willem-Alexander.

Zandpadgarantie

Soms gaat de route over kleine zanderige paadjes, vaak over brede zanderige bosweggetjes. In ieder geval: zand genoeg. Verbazingwekkend is dat niet, want dit is een tocht van routemaker Rob Wolfs, door z’n uitgever liefkozend de ongekroonde koning van het zandpad of de zandpadgarantieman genoemd.

Stilte en mountainbikers

We volgen kronkelpaadjes door het Wieselsche Bosch, zoals het Kroondomein hier heet. Rustig is het in de bossen, maar op weekenddagen komen helaas flink wat mountainbikers op je pad. Gelukkig blijft er genoeg stilte over om van te genieten. We zijn aan de late kant, maar dit is echt zo’n bos waar je in de vroege uurtjes of bij schemering edelherten of wilde zwijnen op je pad kunt treffen. Of misschien zelfs een wolf, die zich sinds 2018 in het Kroondomein schijnt op te houden.

Tracé van een autoweg?

Van klein en kronkelig stappen we over naar breed en rechtuit. Ik heb het dan over de paden, want nu volg je wat volgens de wandelgids het tracé is van een ooit geplande autoweg. Dat klopt volgens ons niet, dat tracé vind je een stuk verder op de route.

Schilderachtig pad

Een schitterend pad is het wel. Liep je eerder ongemerkt een vals plat op, nu daal je langzaam af over dit brede zand/graspad dwars door hoog loofbos met schilderachtige berken en veel ondergroei van bosbessen. Een heerlijk rustig stuk (op de mountainbikers na) van ongeveer twee kilometer.

Wisseling van decor

Het bochtige traject door nog meer bos dat volgt, wordt slechts af en toe onderbroken door fraaie open velden waar je bij dageraad of schemering ongetwijfeld reeën en herten ziet grazen. Even over de helft wisselt het decor: je betreedt een geheel ander gebied. Met de bosrand in de rug kijk je uit over boerenland met paardenweides en koren- en maisvelden.

Oldtimers

Eindelijk (na ruim 9 kilometer) vinden we het eerste bankje op het pad voor onze lunch. Een stom bankje zonder uitzicht langs een asfaltweggetje. Wel krijgen we animatie: er komt een toertocht met oldtimers langs. Punt van aandacht voor beheerder Willem-Alexander: graag wat meer bankjes en picknickplekken in zijn bos. Of een beter spreidingsbeleid, want de rest van de route is juist opmerkelijk ruim bedeeld met bankjes.

Waaier van beuken

Leuke paadjes door houtwallen gaan tussen weilanden door. Eentje kronkelt heel aardig tussen een maisveld rechts en een paardenweide links, en wordt omzoomd door een dubbele rij beuken die als een waaier uit elkaar lijken te vallen. Bijzonder gezicht.

Vijf watermolens

Het paadje wordt nóg schilderachtiger en komt uit bij een helder beekje dat door het landschap meandert. Ooit gaven dit soort beekjes voeding aan vijf watermolens: korenmolens, papiermolens, kopermolens. Je begrijpt niet dat zo’n ieniemini stroompje zoveel molens draaiende kon houden.

Rotterdamse Kopermolen

Nu kom je pal langs landgoed De Kopermolen, dat ooit floreerde dankzij een Rotterdamse reder. Hij bouwde een landhuis, een boerderij, een koetshuis. En een molen die koperen platen leverde voor de scheepsbouw: de Rotterdamse Kopermolen. Maar de molen van de tijd maalde onverbiddelijk door: na zijn dood in 1796 versnipperde het landgoed. Van het landhuis resteren nu alleen nog de fundamenten, waar je langskomt.

Over de snelweg

Verderop wandel je over een bijzonder pad: hier was rond 1930 het tracé van Rijksweg 50 tussen Apeldoorn en Zwolle gepland. Voor de aanleg was veel grond nodig uit de paleistuin van Het Loo. Daarom heeft, zo gaat het verhaal, koningin Wilhelmina zelve indertijd de bouw stop gezet. Het hele tracé is nu nog herkenbaar in het landschap als een langgerekt perceel zonder bomen. Op de grote zandbult die je even later oploopt, was een viaduct gepland.

Landgoed De Ploeg

Vlak voor het einde kom je langs nog iets moois: het landhuis van landgoed De Ploeg. Een fraai wit huis in chaletstijl, te midden van oude beuken en een monumentale kastanje. In dit huis nam de Rotterdamse industrieel Louis Dobbelman ruim honderd jaar geleden z’n intrek. Het was de tijd dat veel welgestelde stedelingen deze kant opkwamen, op zoek naar de rust van dit fraaie landschap met z’n vele beekjes.

Geen horeca

En een fraai landschap is het. Jammer alleen dat er geen horeca is onderweg. Mocht onze koning dit stukje lezen, dan zou hij daar misschien iets op kunnen verzinnen.

Gesloten tussen 15 september en 25 december

Deze wandeling kun je tussen 15 september en 25 december niet maken: de toegang tot Kroondomein Het Loo is in deze periode verboden. De beheerder moet dan jagen.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling heb ik gedaan in juli 2023. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>