Wielrenners & appeltaart

Bij de start in Loenen gaan we gelijk maar aan de koffie en appeltaart (geen toppertje helaas), want de rest van de wandeling is horecaloos. Op mooie weekenddagen overspoelen grote groepen wielrenners het terras. Stoere fietsmannen, een enkele stoere fietsvrouw.

Natuurtuin Harmanahof

We lopen Loenen uit en komen al snel bij de heerlijke natuurtuin Harmanahof. Samen met fladderende vlinders, zoemende bijen en een stel herriekikkers genieten we volop van de wildebloemenzee. Eigenaresse Harmana Kolkmeijer wilde hier een vlindertuin aanleggen. Ze overleed in 1996 en schonk de tuin aan Natuurmonumenten. Nu mag de natuur lekker haar gang gaan.

Langs de Vrijenbergerspreng

We arriveren bij de Vrijenbergerspreng. Een spreng is een gegraven beek. Ze werden op de Veluwe gebruikt om watermolens aan te drijven, papier te maken en wasserijen van water te voorzien. De Vrijenbergerspreng is een uitzondering: hij werd in 1875 gegraven om het Apeldoorns Kanaal (waar je later langs komt) van water te voorzien.

Klaterende watervalletjes

Langs het aarden paadje volg je de beek die meters lager langszij kabbelt. Mooi gezicht. Verderop komen we langs een plek waar de beek een meter of 7 met klaterende watervalletjes de diepte in verdwijnt. OK, de Niagara Falls is het niet, toch leuk gedaan.

Spoorlijn Dieren-Apeldoorn

Je kruist een éénbaans spoorlijntje, in 1887 aangelegd door Koning Willem III. Deze spoorlijn Dieren-Apeldoorn was bestemd voor personen- en goederenvervoer. Zo konden ze hout uit de Veluwse bossen vanaf station Loenen per trein via Dieren naar Limburg vervoeren. Daar konden de mijnen het goed gebruiken. De trein vervoerde ook veel papier.

Toeristisch stoomtreintje

In 1950 is de lijn opgeheven: hij was niet meer rendabel. Het Loenense stationsgebouw is gesloopt. De oude wagons zijn op het spoor blijven staan. Sinds 1975 rijdt de Veluwse Stoomtrein Maatschappij in de zomer met een toeristisch stoomtreintje over de lijn.

Lommerrijke Apeldoorns Kanaal

Een mooie eikenlaan brengt ons bij het Apeldoorns Kanaal, dat ik al ken van de verdwenen NS-wandeling Laag-Soeren. Een mooi, lommerrijk kanaal, met overhangende bomen en helaas een vrij drukke weg aan de overkant.

Loenense Enk: gouden velden

Dan voert de Trage Tocht door halfopen boerenland rond Veldhuizen. En nog een mooie eikenlaan brengt je bij de Loenense Enk. Hier liggen van oudsher al akkers waar ze rogge, haver en boekweit teelden. Destijds kon je over gouden velden van graan en bloeiende akkerkruiden de kerktoren van Loenen in de verte zien. En het leuke is: dat is nog steeds zo.

Brandrode runderen (mét www)

Loenen door is even een moetje, maar na een kilometer wandelen we door open velden zo ver ons oog reikt. Oude boerderijen, gelukkige paarden, een schitterende villa aan de bosrand met een troepje brandrode runderen ervoor. Je zou er bijna relaxt van worden. Trouwens: die brandrode runderen, dat is een bijzonder ras. Geloof het of niet, maar ze hebben zelfs een eigen website: Hetbrandroderund.nl.

Glooiend landschap

Gekker moet het niet worden. En dat wordt het ook niet. De wandeling kabbelt lekker door langs de rand van de Veluwezoom. Met prachtige panorama’s over weids landschap dat opeens aardig aan het glooien is. Over hobbelige paadjes langs maisvelden, goudgeel graan en bloemrijke akkerranden zijn we in een mum van tijd weer in Loenen.

Kasteel ter Horst: waar-o-waar?

O ja: we hebben nog uitgekeken naar het schilderachtige Kasteel ter Horst uit 1557, waar in de routebeschrijving sprake van is. Helaas niet gezien. Jammer, want we zijn dol op kastelen.