Niet lopen in bronsttijd!

Let op: in de bronsttijd van de edelherten is deze route niet te bewandelen. Delen van het Nationaal Park zijn dan afgesloten, en daar kruist deze Trage Tocht doorheen. De bronsttijd op de Hoge Veluwe is grofweg van begin september tot begin oktober. Kijk vooral op de site van het Nationaal Park om te zien of de bronsttijd al begonnen is.

Hoge Veluwe: particulier bezit

Nog zonder besef van die hitsige herten lopen we het Nationaal Park binnen, per persoon €10,95 lichter. Over die prijs hoor je ons niet klagen. De Hoge Veluwe is particulier grondbezit en is voor zijn voortbestaan vrijwel geheel afhankelijk van betalende bezoekers. En daar dragen wij graag ons steentje aan bij natuurlijk.

Afwisselende landschappen

De Tocht gaat over paden door loof-, naald- en gemengde bossen. De Veluwse landschappen wisselen elkaar continu af. Soms ga je een heel stuk over een statige beuken- of eikenlaan, dan schiet je weer een heerlijk zandpaadje in dat over een open vlakte kronkelt.

Tapuit & draaihals

Zo aan het begin van de herfst komt er al meer kleur in de bossen. Maar het is ook verdacht stil. Op een schuchter roodborstje na zijn alle vogels blijkbaar al zuidwaarts getrokken. Toch wemelt het hier van het leven, maar blijkbaar in andere jaargetijden. Het Park telt alleen al ruim honderd beschermde planten en dieren van de officiële ‘Rode Lijst’, zoals de tapuit, de draaihals (een grappig spechtje), de heikikker en de ringslang.

Big Three

En dan hebben we het nog niet eens over de Big Five gehad. Althans: Three daarvan komen op de Hoge Veluwe in groten getale voor: edelhert, ree en wild zwijn. Voor de andere Two – bever en zeehond – moet je elders je bivak opslaan.

Tiny Two & rugzak-kat

Kleiner wild herbergt de Hoge Veluwe ook, zoals vossen, moeflons en dassen. Die voelen zich vast miskend dat ze niet met de grote jongens mogen meedoen. Ook zien we een wandelaar met een gezellige huiskat in z’n rugzak. En we struikelen bijna over de Tiny Two: de hazelworm en de mestkever. Ook leuk, want als je goed kijkt, zijn dat prachtige diertjes (zie foto’s).

Siberië & De Koekkoek

Door Siberië lopen we nu, althans zo heet dit loofbos van het Nationaal Park. Koud is het er niet, mooi wel. En we doorkruisen nog meer aangename loofbossen op ons pad, met klinkende veldnamen als De Schuit, Het Prisma en De Koekkoek. Langs de paden spotten we veel wroetsporen van wilde zwijnen.

Jachthuis Sint Hubertus

Verderop arriveren we bij iets bijzonders: Jachthuis Sint Hubertus, waar we koffie drinken bij de kiosk. De beroemde architect Berlage tekende voor dit architectonische hoogstandje uit 1914. Het geldt als een van de markantste monumenten van Nederland.

Museonder en De Koperen Kop

Bij het Museonder en De Koperen Kop verhogen we ons tempo, want het is hier akelig druk en lawaaiig. Bovendien bestaat de horeca uit niet overdreven aantrekkelijke nieuwbouw, met alle respect.

Oei: de bronsttijd

Dan ketst deze Trage Tocht af op de bronsttijd: de tijd van het jaar waarin edelherten paren. Om die reden zijn sommige delen van het Nationaal Park afgesloten. In de routebeschrijving is dat tussen punt 4 en 5, waar de route het Koeverzand op gaat. Dat kan vandaag dus niet.

Omlopen met de Garmin

Nou zijn wij niet voor één gat te vangen. Want dankzij mijn Garmin-gps lopen we heel gemakkelijk om het afgesloten gebied. En we haken een stuk vóór punt 5 van de routebeschrijving weer aan bij de Trage Tocht. Ik heb een GPS-track gemaakt, mocht je deze tocht toch in bronsttijd willen maken.

Download mijn GPS-track >>

Deelense Veld: schitterende heide

De Trage Tocht bereikt intussen een schitterend weids heideveld: het Deelense Veld. Over een mul zandpaadje wandelen we langs korven met zoemende bijen de heide over, die nog een beetje in bloei staat. We koersen af op de verkleurende bossen aan de einder. Misschien wel het mooiste deel van deze route. Door dichte bossen wandelen we weer terug naar het beginpunt. Heerlijke dag al met al.

Bekijk ook de nog mooiere Trage Tocht De Hoge Veluwe >>