Paradijselijke wandeltocht

Paradijselijk noemt routemaker Rob Wolfs het coulisselandschap, en zo ervaar ik het vandaag ook. Middenin de zomer zijn de akkers rijkelijk voorzien van opschietend graan en manshoge mais. Een door hoge struiken en bomen omhuld paadje biedt af en toe zicht op dit aardse paradijs.

Landgoed Slichtenhorst

Per ongeluk bewandel ik de Trage Tocht in omgekeerde richting, en ik kom als eerste over landgoed Slichtenhorst. Hier vind je monumentale boerderijen, met potstallen (waar vroeger de mest werd ‘opgepot’), schaapskooien, opbollende essen en stokoude eiken en beuken. Een landschap dat er al sinds eeuwen ongeveer zo bijligt als vandaag. Behalve dat er op zondagen soms motorclubs doorheen scheuren. Vroeger hoogstens een paar rammelende boerenkarren.

Schaterende groene specht

Gelukkig is het vandaag muisstil. Hoewel, uit de bossen klinken vele vogelgeluiden. Telkens weer galmt de schaterende lach van de groene specht overal bovenuit. Een heerlijk geluid, jammer genoeg zie ik hem niet: het is een zeer schuwe vogel. Het beschutte pad voert door open velden met aan de einder een paar mooie boerderijen.

Herten tussen het groen

Dan moet ik me door dicht struikgewas heen worstelen. Een kapmes is nog net niet nodig, maar veel scheelt het niet. Uit een kikkerrijke poel klinkt luid gekwaak. Verderop, in een doorkijkje naar een ‘rustgebied’ zie ik twee herten wegschieten tussen het groen. Net te laat voor m’n camera. Ik zou ook wel even willen rusten, maar aan bankjes doet deze wandeling niet.

Schuilen onder een eik

Dan wil de wandeling me door een schitterend open veld voeren, vol kleurrijke grassen. Zuring? In ieder geval besluiten de hemelpoorten juist op dat moment de sluizen open te zetten. Even komt het met bakken uit de hemel, en ik zoek een goed heenkomen onder een monumentale eik.

Vrouwenveen

‘t Vrouwenveen heet het hier. En na de regenbui van zojuist zorgt het hoge natte gras waar de tocht doorheen voert voor allejezus natte broekspijpen, die even later het stokje overgeven aan m’n sokken. Fijn hoor.

Zwarte Broek

Dan volgt het prachtige Zwarte Broek, een natuurgebiedje met met veel sloten, oude veengaten en elzenbroekbos. Je kijkt uit over weilanden, waar in het voorjaar tussen het groen een roze waas van koekoeksbloemen schemert. Nu in de zomer staat er een flinke kudde koeien te grazen, waarvan eentje me gebiologeerd in het snotje houdt. De Trage Tocht loopt hier een stukje op met het Terbroeksepad, een Klompenpad.

Langs de bosranden

Weilanden gaan over in akkers met allerlei gewassen – suikerbieten, aardappelen, mais. De Trage Tocht pakt hier de bosrandjes. Aan de ene kant het weldadige groen waaruit het karakteristieke gelach van de groene specht klinkt, aan de andere kant prachtig weidse uitzichten. Zo moet wandelen zijn.

Particuliere Natuurparel

Landgoed Appel volgt, en volgens het bordje is dit een ‘Particuliere Natuurparel’. En een pareltje is dit landgoed van 296 hectare. Het is eigendom van een familie, van wie wij hier mogen lopen, waarvoor dank. Het landgoed stamt al uit de middeleeuwen en is een afwisseling van lommerrijke bossen, natte heidegebieden, hooggelegen akkers en hooilanden, omsloten door houtwallen en singels. Edelherten en boommarters voelen zich hier thuis. En über-vrolijke mensen op woeste quads ook, zie ik tot m’n stomme verbazing.

Insectenparadijs

Je wandelt rondom de Appelsche Heide, van nationale betekenis omdat het een vochtig heidegebied is met vennetjes. Voor insecten is dit een aards paradijs. Op de site Waarneming.nl zie ik dat hier veel soorten vlinders, libellen en waterjuffers zijn waargenomen. Met namen die tot de verbeelding spreken. Wat dacht je van de tengere pantserjuffer of de bloedrode heidelibel? En ach: de groene specht is hier ook waargenomen. Lachen!

Eindeloze weg

Het pad leidt door open gebied, met spectaculaire wolkenluchten boven weiden waar schapen grazen. Verderop kom je langs wat mooie boerderijen. Dan volgt een kaarsrechte weg die een bezoeker van Wandelzoekpagina niet kan behagen: “Die lange rechte Veldhoefweg, daar komt bijna geen einde aan.” Ik vind het juist wel lekker onverhard doorstappen, en de uitzichten blijven schitterend tot het einde toe. Zeker een aanrader!

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling heb ik gedaan in augustus 2020. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>