Herfst op komst

De wandeling begint bij bezoekerscentrum Veluwezoom, maar wij trappen af bij het station van Rheden. Over een stijgend weggetje wandelen we richting het bezoekerscentrum, langs fraaie villa’s, grazende koeien met kalfjes en een rij eiken die dit jaar erg vroeg in herfsttooi komen.

Zwijnen, herten en de wolf

Bij het bezoekerscentrum ploffen we neer op het aangename terras voor koffie. Binnen kun je van dichtbij de dieren bestuderen die je onderweg tegen het lijf kunt lopen: wilde zwijnen, edelherten, haviken. Opgezette exemplaren weliswaar. De wolf hebben ze nog niet in de collectie. Die is dit jaar (april 2022) voor het eerst gesignaleerd op de Posbank.

Bezorgde schaapsherder

Een zwerver was het, volgens wolvenkenner Glenn Lelieveld van het wolvenmeldpunt van de Zoogdiervereniging. De roedel bevindt zich ver weg op de Veluwe. Toch maakt schaapherder Cynthia Berendsen van de schaapskudde op de Posbank zich zorgen over haar schapen.

Eiken- en beukenlanen

Voor de mens levert de wolf geen gevaar op, dus met een gerust hart trekken we de dichte bossen van de Veluwezoom in. Op de holle eiken- en beukenlanen is het op deze warme zomerse zaterdag lekker rustig en schaduwrijk wandelen.

Uitkijkpunt Heuvense Bergen

Verderop krijgen we onze eerste klim, gevolgd door ons eerste uitzichtpunt over de heide: Heuvense Bergen. De bijzondere metalen trap ernaar toe is rolstoelvriendelijk, al zal de klim sterke armen of een begeleider vergen. Maar boven krijg je ook wat: weids uitzicht over de glooiende heidevelden van de Posbank.

Te droog? Te laat? Te vroeg?

En zoals elk jaar is daar weer die gespannen verwachting, want hoe staat de hei er dit jaar bij? Gezien de droogte valt het ons mee. De paars zweem ligt onmiskenbaar over de velden, al is hij veel minder intens dan andere jaren. Is het de droogte? Het is vandaag 20 augustus 2022. Zijn we te vroeg? Of juist te laat?

Aangeslagen heide

Dat de droogte de heide parten speelt lazen we al op verschillende websites. De net ontkiemde jonge heideplantjes gaan het waarschijnlijk niet redden, de volwassen planten zijn in veel heidegebieden wel mooi paars. Toch zijn er ook veel dorre plekken. "De heide ligt er een beetje aangeslagen bij", vertelde een boswachter bij Omroep Gelderland na het bekijken van dronebeelden.

Landbouwenclave Herikhuizen

Wij schieten de bossen weer in die zo droog ogen dat we hopen dat iedereen voorzichtig is met vuur. Even verder nemen we (iets van de route af) via een vlonderpad een kijkje bij de voormalige landbouwenclave Herikhuizen, daterend uit de 14e eeuw. Natuurmonumenten heeft de boerderij en bijgebouwen twintig jaar geleden teruggegeven aan de natuur.

Romantisch plekje

De boerderij is vervallen tot een ruïne waar vleermuizen en uilen de dienst uitmaken. De oude waterput, zestig meter diep, staat er nog. Hier maak je grote kans om edelherten of wilde zwijnen (en de wolf?) te spotten. Een romantisch lunchplekje met bankjes en een panoramisch uitzicht.

Schaapskudde met herder

We volgen de rand van de heide op weg naar ons tweede uitkijkpunt. De Posbank hebben we weliswaar mooier gezien, toch is het ook dit jaar weer genieten. De golvende heuvels zijn bespikkeld met zilveren berken en diepgroene dennen. De schaapskudde met herder (Cynthia Berendsen?) zien we tegen een verre heuvel geplakt. De kudde IJslandse paarden die hier ook schijnt te grazen, krijgen we niet in beeld.

Uitkijkpunt Zijpenberg

Mulle zandpaden kronkelen door de heuvels, dalend en vervolgens weer stijgend naar uitkijkpunt Zijpenberg. Drie dames zitten op meegenomen tuinstoelen in de schaduw van een gigantische eik, uitkijkend over de heidevelden. Picknickmandje mee en je dag kan niet meer stuk.

Heivlinders & stuifmeelbijen

In lange slingers doorkruisen we de heide waar we net over uitkeken. Over smalle paadjes gaan onze stappen, waar je alleen achter elkaar kunt lopen. Soms krijgen we wat tegenliggers, maar druk is het hier zeker niet. We kijken uit naar de heivlinder die hier volgens de Roots-gids moet fladderen. Maar de genoemde combinatie van oranje en grijsbruine tinten krijgen we niet in het vizier. Wel veel bijen in een stuifmeel-kostuumpje.

Bank van de heer Pos

Een stevige klim brengt ons bij ons derde uitzichtpunt: De Posbank. Hier is het een stuk drukker, omdat je er ook met fiets, auto of motor kunt komen. Het uitzichtpunt is vernoemd naar de stenen bank die hier sinds 1918 staat. En die is weer vernoemd naar de toenmalige ANWB-voorzitter, de heer G.A. Pos. Hier krijg je de fraaiste vergezichten. In de mistige verte zien we zelfs de IJssel glinsteren.

De Hangmat

Zandpaadjes nemen ons mee over de kam van de heuvel. We passeren een heidedal met de grappige naam ‘De Hangmat’. Het is een ‘droogdal’, een langgerekt dal tussen een steile wand en een glooiende wand. Dit soort dalen is ontstaan door erosie van afstromend smeltwater tijdens de ijstijden. De tocht eindigt zoals hij begon: door fraaie bossen wandelen we naar het station van Rheden.