Koeiengeloei

De wandeling start tussen een koeienboerderij en therapeutische werk- en leefgemeenschap Urtica. Een mooiere plek om helemaal tot rust te komen vind je niet snel. Hoewel: vandaag staat de complete koeienstal te loeien dat het een lieve lust is. Een fraaie eikenlaan langs ingezaaide akkers en paardenweides neemt je mee op de eerste kilometer.

Landgoed Het Enzerinck

Via beuken- en eikenlanen bereik je landgoed Het Enzerinck. Half verscholen tussen hoge bomen ligt daar het gelijknamige landhuis in neoclassicistische stijl. Een statig huis, gebouwd rond 1836, met een koetshuis dat tegen de bosrand leunt.

Staring en Van Lennep

Op Het Enzerinck hebben leden van de bekende families Staring en Van Lennep gewoond. Het was een tijdje een hotel en een verzorgingstehuis. Na 1940 werden er vluchtelingen uit Hongarije en de Baltische Staten ondergebracht. De route vervolgt door het Engelse landschapspark rond het landhuis. Glooiende velden, spiegelende vijvers met eilandjes, romantische bruggetjes en bloeiende rododendrons. Let in de tuin ook op twee bijzondere oude bomen: een tulpenboom en een magnolia.

Pinksterbloemen

Landgoed Grote Veld komt op je pad, inderdaad met een groot en bloemrijk veld maar vooral dichte bossen en bomenlanen. Op het veld zag ik een tijdje geleden een zee van zacht lila pinksterbloemen en daaromheen fladderende oranjetipjes, een vlindersoort die z’n zinnen vooral op deze bloemen heeft gezet. Nog maar één pinksterbloem staat er prachtig bij. En waar zijn de oranjetipjes gebleven?

Wielewaal en nachtzwaluw?

Een afwisselend traject is het, met loof- en naaldbossen, verwilderde veldjes, schapenweides. Beuken- en eikenlanen gaan over in kronkelpaadjes door het groen. Zeer stil is het hier, zelfs op deze zonnige Hemelvaartsdag. Een enkele wandelaar komt me tegemoet, maar verder ben ik alleen met de vogels die naarmate de lente vordert een steeds luidruchtiger concert verzorgen. Bijzondere exemplaren zitten hier. M’n Merlin-app meldt in korte tijd: goudhaantje, groenling, gekraagde roodstaart, boomleeuwerik, wielewaal, nachtzwaluw. Die laatste kan ik me bijna niet voorstellen, want het is midden op de dag.

Landgoed ‘t Waliën

Landgoed ‘t Waliën neemt het stokje over, met een overdaad aan naaldbossen: het is een voormalig productiebos met douglassparren, Japanse lariksen, grove dennen en fijnsparren. Soms wandel je nu ook over een fietspad of een asfaltweggetje waar ook auto’s komen. Een lange en kaarsrechte beukenlaan gaat na een kilometer over in asfalt – de Lage Lochemseweg. Een wat saai traject dat ik vandaag deel met nogal wat fietsers. De uitzichten zijn hier wel mooi weids.

Riviertje de Berkel

De saaiheid schud je van je af als je bij rivier de Berkel komt, die door open landschap meandert langs het dorpje Almen in de verte. Dat lijkt zo weggelopen uit een streekroman van vroeger. Een kerk die oppiept tussen hoge bomen, een boerderij, wat lage huisjes en akkers waar net een tractor overheen hobbelt.

De Hoofdige Boer

Even later wandel ik Almen binnen. Vandaag is het druk vanwege Hemelvaart. Op het terras en in de theetuin van hotel De Hoofdige Boer is vrijwel elk tafeltje bezet. Dit hotel heeft al heel wat beroemde gasten mogen ontvangen: staatslieden, kunstenaars en radio- en televisiepersoonlijkheden. Onder wie prinses Juliana, dichteres Ida Gerhardt, schrijvers Willem Wilmink en Gerard Reve, en regisseur Paul Verhoeven met de complete crew van de film Spetters (uit 1980).

Pleisterplaats

Frankwandelt kunnen ze niet bijschrijven, want het is me veel te druk. Een bankje tegenover de kerk biedt een prettige pleisterplaats. In de schaduw van oude beuken gebruik ik de lunch, terwijl een merel-echtpaar op de broodkruimels zit te azen.

Libellen en weidebeekjuffers

De route maakt een ommetje door het dorp en pakt even later de Berkel weer op. Een schitterend graspad leidt langs dat kronkelende riviertje. Vlinders en libellen vliegen voor je op. Ik zag zelfs verschillende weidebeekjuffers, elegante insecten die vooral in de schaduw van bomen langs het water fladderen.

Landhuis Velhorst

Je verlaat het riviertje en wandelt langs een brede sloot met luid kwakende kikkers, knotwilgen en een theekoepeltje. Als je tussen de knotwilgen door kijkt, zie je in de bosrand het verscholen landhuis Velhorst. Het slingerende pad komt verderop langs een rietgedekte boerderij en voert door kleinschalig boerenland met biologisch beheerde akkers en weides. Landschap dat nog grotendeels hetzelfde schijnt te zijn als een eeuw geleden.

Witte Pad

Even verder, midden in het bos, kondigt een luid kraaiende haan iets moois aan: het Witte Pad, een van de overgebleven rechte lanen rond het landhuis. De smalle eiken- en beukenlaan is overdadig beplant met een mix van witte, paarse en rode rododendrons en gele azalea’s. Vandaag (9 mei) staan ze flink te bloeien.

Natuurparel Kienveen

Een mooi traject dat naar de camera doet grijpen. Datzelfde geldt voor wat er nu volgt: Kienveen. Volgens een bordje van Natuurmonumenten is dit een natuurparel, en gelijk hebben ze. Het smalle pad gaat langs een vennetje en even verder neem je een vlonderpad over het spiegelgladde water.

Jeneverbessen

Het pad stijgt en samen met een ouder echtpaar op een bankje kijk ik uit over een heuvelend heideveld met jeneverbessen, een schilderachtig plaatje. Hier groeien zeldzame planten als melkviooltje, gagel en moeraswespenorchis. Bijzondere insecten als de gevlekte witsnuitlibel zijn een spekje voor het bekje van de geelgors die hier broedt.

Verwilderde heidevelden

Voorbij het Kienveen blijft het rustig wandelen door halfopen landschap, met bossen en weides. Een heerlijk pad slingert langs uitgestrekte heidevelden. Die zijn hier flink verwilderd, met veel dode en omgevallen bomen die de schoonheid verder opkrikken. Met een beetje geluk zie je de kudde schapen grazen, maar vandaag houden ze rustdag. Ook voor hen is het tenslotte Hemelvaart.

Rondwandeling Natuurmonumenten

Een rustige laan brengt me langs een kippencaravan terug naar de therapeutische werk- en leefgemeenschap Urtica, waar de koeien nog steeds staan te loeien. Een prachtige wandeling al met al, net zo mooi als de rondwandeling van Natuurmonumenten door dit gebied. Die wandeling concurreert met vrijwel alleen maar onverharde paden. Troeven van de Roots-wandeling zijn weer het mooie traject langs de Berkel en het levendige dorpje Almen. Lastig kiezen. Je kunt ze ook gewoon, net als ik, allebei doen.

Rondwandeling Natuurmonumenten >>

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling heb ik gedaan op donderdag 9 mei 2024. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je gratis downloaden op Wandelnet.nl.

Bekijk op Wandelnet.nl >>