In natuurgebied Rijnstrangen, vlak bij de Duitse grens, is het fijn struinen. Deze oude rivierarm van de Rijn heeft zoveel bijzondere natuur dat het is bestempeld als Natura 2000-gebied. Je wandelt over ruig terrein, met open water, rietmoeras en graslanden. Als je geluk hebt spot je een bever of otter. Spierballen heb je nodig voor de bediening van de twee veerpontjes.
De wandeling start bij de 16de eeuwde Sint-Martinuskerk in het rustieke dorpje Oud-Zevenaar. Boven op een hoge terp, omgeven door oude knotwilgen, kijkt dit rijksmonument uit over de Rijnstrangen, het natuurgebied waar je doorheen loopt en waar vroeger de Rijn stroomde.
Café-restaurant Thoen & Thans in Oud-Zevenaar is zo vroeg op de maandagmorgen nog gesloten. Dus wandel ik koffieloos het dorp uit over een graspad. En gelijk is het glibberen: de paden in dit gebied kunnen bijzonder modderig zijn. De wandeling voert door de Rosandse Polder, die de laatste jaren is omgetoverd van boerenland naar natuurgebied. Alleen ‘natuurinclusieve’ boeren zijn nog van de partij.
Eerst kijk je uit over open graslanden tot aan de horizon. Dan weer voert je slingerende pad langs rietlanden waarachter je de oude rivierarm van de Rijn vermoedt. Pas veel later schemert het vogelrijke water tussen het riet.
Een koppel zilverreigers vliegt verschrikt op over het water – sorry. Kom je in het voorjaar, dan kun je moerasvogels treffen als grote karekiet, roerdomp, woudaap en buidelmees. En tussen de waterplanten broedt de zeldzame zwarte stern. In de Rijnstrangen vind je een van de grootste populaties in Nederland. Reden om hier in de lente nog eens terug te keren, gewapend met verrekijker en supertelelens.
Nu met de naderende winter vliegen honderden ganzen luid gakkend over. Op dat (aangename) lawaai na is het hier heerlijk rustig. Deze zonovergoten maandagmorgen ben ik de enige persoon ter wereld die dit Klompenpad bewandelt. Ongetwijfeld is het in het weekend drukker.
Even verderop krijgen je spierballen een workout: via een trekpontje kruis je de brede rivierarm. Een vermoeiende ‘trektocht’, maar het kan veel erger. “Het werd een onverwachte survival-tocht doordat ik moest ‘klunen’ om bij het pontje te komen”, schrijft een wandelaar op Klompenpaden.nl. Door rietaangroei lag de veerpont kort geleden meters van de oever. “Hilarisch omdat ik werkelijk tot aan m’n liezen in het water stond! Leuk voor de foto’s maar vast niet de bedoeling!”
Met droge voeten wandel ik aan gene zijde van de rivierarm verder. Het Klompenpad passeert Gemaal Oude Rijn, een karakteristiek gebouw uit 1884 dat ooit diende als stoomgemaal om de wateroverlast in omliggende polders te keren. Nu is het industrieel erfgoed. Tot voor kort kon je in dit monument genieten van een museum en horeca. Helaas zijn die door Waterschap Rijn en IJssel gesloten, tot verdriet en onbegrip van de uitbaters, zo lees ik op hun website.
Ook voor ons wandelaars jammer natuurlijk, maar de tocht is er niet minder om. Al volgt nu een saai traject over een (rustig) asfaltweggetje. Lang duurt dat niet. Je klimt over een hekje en banjert over een hobbelige dijk door de modderige weilanden van de Eendenpoelsche Buitenpolder. Rustende koeien en paarden passeer je op bijna-aai-afstand. Nog veel meer wankele hekjes volgen, en nog veel meer modderige weilanden. Een op-en-top Klompenpad dus.
Dat de koeien in de Rijnstrangen niet altijd sloom aan het herkauwen zijn, lees je in de reacties op Klompenpaden.nl. Zo moest Dorien “een hitsige koe omzeilen” en trof Erna “een kleine kudde koeien met een stier… de stier was duidelijk op oorlogspad.”
Even verder buigt de route naar de rivier en wandel je langs rietkragen over een intiem paadje, ingesloten door een rij oude knotwilgen en hoog oprijzende essen. Als je oplet zie je veel knaagsporen van bevers op de bomen. Een dikke knotwilg is zonder pardon in tweeën geknaagd. Niet alleen bevers wonen in de Rijnstrangen, ook otters hebben het natuurgebied ontdekt. Om deze waterdieren te spotten moet je vroeg op pad.
Verderop wandel je weer over weilanden die ongetwijfeld lekker natuurinclusief zijn. In de verte zie je nu de Sint-Martinuskerk opdoemen, ongenaakbaar op z’n hoge terp. Prachtig gezicht.
Je spierballen mogen nogmaals aan de bak: via een trekpontje steek je wederom de rivierarm over. En dan wacht je misschien wel het mooiste deel van dit Klompenpad: de Kleine Geldersche Waard, een vogelparadijs met plassen, rietlanden en moerassen.
Oud-Zevenaar is nu niet ver meer. Café-restaurant Thoen & Thans is nog steeds potdicht. Alleen geopend van donderdag tot en met zondag vanaf 12:00 uur lees ik op hun website. Dat je het weet.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!