Een stokoude NS-wandeling lopen met een gedateerde beschrijving, een wazig kaartje en ontbrekende markeringen: is dat te doen? Nee. Maar wat een schitterende wandeling heb ik gemaakt in het Rijk van Nijmegen tussen Groesbeek en Nijmegen. Aanrader van jewelste!
Voor wie al lange tijd NS-wandelingen loopt zijn ze bekend: de langwerpige brochures waarin ze vroeger beschreven stonden. Inclusief onduidelijk kaartje, highlights, horeca-punten en (achterhaalde) treintijden. Je kon ze ophalen bij de beginstationnetjes van de wandelingen. Als die tenminste open waren, want anders was je in de aap gelogeerd.
Ik heb er nog een heel stel liggen in een oude wandelschoenendoos. Maar de NS-wandeling Zeven Heuvelen uit 1993 vond ik op Wandelzoekpagina.
Inclusief commentaar van wandelfans die deze uit de gratie geraakte NS-routes toch gaan lopen. Echte avonturiers, net als ik. En die dan verdwaald raken omdat de markeringen niet meer te vinden zijn en de routebeschrijving smeekt om een update. Die reacties zijn vaak heel handig voor collega-wandelaars.
Deze bijvoorbeeld: “Zoals eerder opgemerkt, gaat het allemaal goed totdat het Pieterpad wordt verlaten voor het Lingepad. Hier is het even goed opletten, dus NIET de markering volgen. Door eigen schuld bij een T-splitsing de verkeerde kant op gegaan en in Beek uitgekomen in plaats van bij de Oude Kleefsebaan, dus toen maar op de eerste de beste bus gestapt.”
Je hebt mensen die met een blinddoek om in een vreemd land prima de weg kunnen vinden. En je hebt mensen die met een landkaart, een routebeschrijving, een GPS-apparaat en Google Maps nog steeds het spoor bijster raken in hun eigen stad. Helaas behoor ik tot die laatste categorie.
Vanaf de start in Groesbeek is het allemaal nog appeltje-eitje: je volgt gewoon kilometerslang de roodwitte markeringen van het Pieterpad. Want deze NS-wandeling mixt het Pieterpad met het niet meer bestaande Lingepad. Afgemaakt met een scheutje eigen inbreng.
En wat is het hier móói rond Groesbeek op Bevrijdingsdag 2018. Weidse heuvels. Uitzichten waar je bijna van volschiet. Montferland en Duitsland in de verte. Grazige weiden met tevreden koeien dichtbij. Smalle, onverharde paadjes voeren je door deze hemel op aarde.
Het kan bijna niet, maar verderop wordt het nóg mooier. Want vele wandelkilometers leiden door het Rijk van Nijmegen, en dat heeft beslist vooraan gestaan toen het natuurschoon werd uitgedeeld. Als je er nog nooit geweest bent valt je mond beslist open van verbazing dat Nederland zulke mooie en gevarieerde natuur kent.
Rijk en overdadig, zo zou ik de natuur hier omschrijven. Smalle aarden paadjes lopen door beekdalen vol bloemen, vlinders en libellen. Het landschap golft en heuvelt tot aan de verre einder. De bossen zijn zo gevarieerd dat je er alle tinten groen, geel en bruin vindt. En die variatie trekt ook vele vogelsoorten die je oren verwennen met über-vrolijk gezang.
Mooi zicht krijg je bijvoorbeeld bij op de bekende Duivelsberg. Daar meldt m’n iPhone spontaan dat ik de grens ben overgegaan. Niet zo gek, want deze ‘berg’ is tot 1949 Duits bezit geweest. Voor de naam 'Duivelsberg' bestaan verschillende verklaringen. Volgens een van de overleveringen heeft op de top van de berg een offerplaats van heksen gelegen. Ik loop snel verder.
Een paar heerlijke kilometers verder krijg je een nog fraaier panorama voorgeschoteld. Je kijkt uit over Duits grondgebied in het dal, even verder ligt het pittoreske dorpje Leuth en daarachter de fraaie heuvels van Montferland. Meer naar links schemert tussen de bomen de Ooypolder, het Wylermeer en het land van Rijn en Waal. Het landschap is in deze streken ongelofelijk gevarieerd.
Dan arriveer je in het Filosofendal, waar een klaterend beekje stroomt. En waar altijd deze variant op de uitspraak van Descartes door m’n hoofd schiet: ‘Ik wandel dus ik ben’. Langs het glasheldere beekje stond vroeger een watermolen. De aarden dam die het water voor de watermolen opstuwde kun je nog steeds in een weiland zien liggen.
Vooral in het Filosofendal is de plantengroei bijzonder rijk. Afhankelijk van het seizoen zie je hier vogelkers, wilde appel, els en mispel, maar ook dotterbloem, sleutelbloem en aronskelk.
Nijmegen nadert. En in de verte heb je nu goed zicht op de prachtige Ooypolder, gelegen in de uiterwaarden van de Waal. In de diepte zie je de contouren van oude steenfabrieken en boerenbedrijven. De polder dankt haar faam aan de gevarieerde flora en de vele vogelsoorten.
Door schitterende villawijken vervolg je deze oude NS-wandeling over stijgende en dalen weggetjes en paden. En uiteindelijk wandel je vlakbij de Waalbrug het levendige Nijmegen binnen. De NS-wandeling voert je over de drukke Grote Markt met de Grote of Sint-Stevenskerk en de middeleeuwse Boterwaag.
Op deze zonovergoten Bevrijdingsdag 2018 barsten de terrassen op de Grote Markt zo ongeveer uit hun voegen. Wat een leven. Wat een vrijheid. En wat een prachtwandeling!
Speciaal voor jou heb ik een GPS-track gemaakt van deze wandeling. Omdat ik zelf aan het dwalen was, klopt hij niet 100% met de ‘echte’ NS-wandeling. Vooral vlak na de Duivelsberg liep ik met een groot vraagteken boven m’n hoofd en raakte ik het spoor bijster. Alsof de duivel ermee speelde. Maar zet hem op je GPS-tracker of smartphone en je maakt in ieder geval een tocht om niet snel te vergeten.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!