Verrassende wandeling. Door groenstroken

Vooraf had ik al een hard hoofd in deze route. Als de beschrijving rept over 'een gloednieuw landschapspark' en 'een verrassende wandeling door groenstroken en parken langs de randen van de stad' weet ik eigenlijk al genoeg.

Regenachtige zondagmiddagen bij oma

Het woord groenstroken, werkt enorm op mijn gaapspieren. Een beetje zoals vroeger, als ik op bezoek moest bij oma op een regenachtige zondagmiddag die eindeloos duurde. En dan blijven eten, terwijl je al voelt aankomen dat het toetje bestaat uit vla met zompige stukjes bitterkoek.

Randen van de stad

En dan die 'randen van de stad', dat belooft ook niet veel goeds. Die belofte wordt waargemaakt op deze NS-wandeling. Die randen van de stad zijn namelijk wat je ervan verwacht: lelijk.

Meiregen & Sterrenhemel

Voordat ik Park Lingezegen bereik stamp ik al 3 kilometer door de stenen vinex-wijken van Elst. Met straatnamen als Meiregen, Sterrenhemel en Wolkenlucht. Hoe vinexer een wijk, hoe gezelliger de straatnamen.

Boompjes in jasjes

En dus arriveer ik in niet al te opperbeste stemming in Park Lingezegen. Met heel veel 'nieuwe natuur', zo juicht de routebeschrijving. Die nieuwe natuur bestaat uit een aangeharkt park met mini-boompjes in beschermende jasjes. Komt uiteindelijk wel goed hoor. Over een jaar of 300 is het hier ongetwijfeld prachtig.

Prachtige rij notenbomen

Over kaarsrechte betonnen fietspaden wandel ik door het park. Vlak voorbij het bezoekerscentrum komt er - hèhè eindelijk - wél iets moois op m'n pad: een prachtige rij notenbomen. Halverwege die laan schiet ik onverwachts een zeer modderig paadje in dat zo overwoekerd is dat ik zo ongeveer een kapmes nodig heb om me er doorheen te worstelen. Heel vreemd, en totaal afwijkend van de rest van de park-wandeling.

Doorweekt tot op m'n onderbroek

Omdat het nogal geregend heeft en het paadje zo overwoekerd is, ben ik na 100 meter al helemaal zeiknat tot op m'n onderbroek. En m'n armen staan in de fik dankzij de vele brandnetels. Nou hou ik wel van struinen door wilde natuur, maar er zijn wel grenzen.

Kasteel De Parck... is niet meer

Ik wandel hier overigens door 'deelgebied De Park'. Het woord deelgebied is ongetwijfeld door ambtenaren bedacht. Het deelgebied is genoemd naar het middeleeuwse kasteel De Parck. Jaaaa een kasteel, jippie! Maar helaas: het kasteel is in de 19de eeuw afgebroken. Jammer.

Arnhem Zuid & de zin van het leven

Dat gaat zo kilometers lang door. Rond station Arnhem Zuid word ik ook al niet vrolijker: drukke wegen, het spoor, lelijkte. Ik loop langs een zeer ruikbare rioolzuivering door een saai stadspark. En moet alle zeilen bijzetten om nog zin te zien in het leven.

Hè hè, het wordt mooi!

Pas als m'n GPS zegt dat ik op kilometer 12 zit, loop ik een dijk op en verandert de wandeling subiet van karakter. Opeens liggen de uiterwaarden van de Nederrijn voor me. En die zijn werkelijk schitterend.

IJssellinie & de Russen

Uiterwaardpark Meinerswijk heet het hier. Wie verzint die bloedeloze namen toch in Arnhem? Afijn, tijdens de Koude Oorlog liep hier de verdedigingslinie 'IJssellinie'. De monumentale doorlaatbrug waar je overheen gaat, is een van de belangrijkste overblijfselen daarvan. Door een brede strook grond langs de rivier onder water te zetten, konden de Russen op veilige afstand worden gehouden.

Mop over Russen

De brug heeft 40 ijzeren schuiven van elk 2,5 ton die omhoog en omlaag kunnen schuiven in ijzeren sponningen. Door de schotten van de brug te laten zakken, zou het water niet wegstromen in de laaggelegen polder. Maar de IJssellinie is nooit in staat van paraatheid gebracht, want ken je die mop van die Russen die zouden komen? Ze kwamen niet.

Galloway runderen & konikpaarden

Nu viert de natuur hoogtij in Meinerswijk, met een helpend handje van de gemeente Arnhem. Weilanden en sloten maakten plaats voor een dynamisch natuurgebied met een ruige natuur, waar water vrij kan in- en uitstromen. Galloway runderen en konikpaarden houden de beplanting kort, zodat het gebied niet dichtgroeit.

Geel & paars van de bloemen

Schitterend natuurgebied, het barst hier van de vogels en bijzondere planten. De uiterwaarden kleuren geel en paars van de vele bloemen. En ik heb ver zicht op de rivier, bossen en plassen. Aan de einder schemeren de huizen en kerken van Arnhem.

Operatie Market Garden

Arnhem bereik je via de Nelson Mandelabrug. Rechts zie je de karakteristieke boogbrug die een grote rol speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog (Operatie Market Garden). Bij de Slag om Arnhem in 1944 bereikte luitenant-kolonel John Frost van de Eerste Britse Luchtlandingsbrigade de brug, maar kon deze niet op de Duitsers heroveren.

Gemengde gevoelens

In vrijheid bereik ik Arnhem, met zeer gemengde gevoelens over deze wandeling. Het eerste stuk is afzien, de laatste kilometers maken weer heel veel goed.