Oranjes & wilde zwijnen

Vanaf station Dieren loop je snel het bos in dat in de zeventiende eeuw diende als jachtgebied van de Oranjes. Ook nu nog komt er volop wild voor. Herten en zwijnen zag ik niet, wel veel wroetsporen. En op de Carolinaberg, op 50 meter hoogte, telde ik de 13 lanen die in alle richtingen naar beneden lopen.

Eerste helft het mooist

Het eerste deel is veruit het mooiste. De afwisselende bossen van de Veluwezoom zijn al reden genoeg om deze wandeling een keer te maken. Je wandelt over brede lanen met hoge beuken en eiken. Die gaan bijna ongemerkt over in zanderige paadjes door bossen die natuurlijker ogen. Bosanemonen langs het pad kondigen de lente aan.

Bossen met buitenlandse allure

Die glooiende bossen van de Veluwezoom hebben iets on-Nederlands. Zonder veel fantasie kun je je in de Ardennen wanen, of zelfs in bepaalde streken in Frankrijk. Een paar keer kom je langs ruige heidevelden die voor nog meer afwisseling zorgen.

Natuurmonumenten

Wat veroorzaakt dat ‘buitenlandgevoel’? Zijn het de vele slingerende, onverharde paden waar je overheen wandelt? Komt het doordat Natuurmonumenten alles zoveel mogelijk in natuurlijke staat laat, dus bijvoorbeeld omgevallen bomen laat liggen rotten? Is het de aangename glooiing van het boslandschap? Of is het omdat je nergens tekenen van civilisatie treft, zoals bankjes en prullenbakken? Waarschijnlijk de combinatie van dat alles.

Laag Soeren: eerste kuuroord van NL

Even later kom je door het dorpje Laag Soeren. Alleen die naam al roept een weemoedig gevoel op, naar wat Wim Sonneveld bezingt in zijn ‘Het Dorp’. En als je het dorpje binnenloopt, overvalt je een gevoel van weldadige rust en ruimte.

Jut van Breukelerwaard

In de 19e eeuw kreeg Laag Soeren grote bekendheid als Nederlands eerste kuuroord. De Amsterdamse koopman Jut van Breukelerwaard, die in een Tsjechisch kuuroord op wonderbaarlijke wijze was genezen van zijn jicht, kocht in 1848 het ‘Huis Laag Soeren’ om er een geneeskrachtige badinrichting van te maken. Hier vond je zuiver Veluws sprengenwater. En ook de bosrijke omgeving met frisse, schone lucht maakte het landgoed zeer geschikt om te kuren.

Sprengen & beken

Vlak voor Laag Soeren loop je langs een aantal beken en sprengen. Mooi gezicht, niet alleen vanwege het water, maar ook omdat de oevers rijk begroeid zijn met planten en bloemen. En in hete zomers is het er aangenaam koel.

Bron van Veluwse beken

De Veluwe telt zo’n zestig van dit soort beekjes. Onder het Veluwse zand zit een enorme waterbel die gevoed wordt door regenwater. Ondergrondse kleilagen en de bolle vorm van de zandruggen zorgen ervoor dat het grondwater aan de randen van de Veluwe dicht bij de oppervlakte komt. Dit zijn de bronnen die de Veluwse beken van water voorzien.

Apeldoorns kanaal

Na Laag Soeren halverwege is de wandeling een stuk minder fraai. Je komt nog wel langs het Apeldoorns kanaal met prachtige overhangende eiken erlangs. Jammer alleen dat er aan de overkant een vrij drukke weg langs loopt. Het dorpje Hall biedt de bezienswaardige Ludgeruskerk. En even verder rennen vandaag paarden en een jong veulentje over het boerenland, een heerlijk gezicht.

Landhuis Het Leusveld

Dan trekt de wandeling over boerenland met akkers, weilanden en een kletsnat natuurgebiedje. Veel van je stappen gaan nu over asfalt. Let nog even op Het Leusveld, een landhuis uit 1911 met een mengeling van twee bouwstijlen, art nouveau en neorenaissance. En voor je in Brummen weer op de trein stapt kom je nog langs een heus kasteel.