Fruitstadje Tiel

Vandaag, vrijdag 12 april 2019, loop ik dag 1 van deze tweedaagse tocht, van fruitstadje Tiel naar Geldermalsen. Tiel, het centrum van de Neder-Betuwe, was eeuwen geleden een belangrijke plaats. Dat kwam door de ligging aan de Waal. Die rivier was in de Middeleeuwen een voorname handelsroute en Tiel profiteerde als lid van de Hanze van de groeiende welvaart.

Kasteel Soelen

Van Tiel krijg je op deze wandeling bijzonder weinig te zien. De wandeling verlaat het stadje langs wat mooie huizen in de buitenwijken. Je gaat een snelweg over en daarna komt het eerste hoogtepunt in zicht: landgoed en Kasteel Soelen.

Fietsles voor rijke dames

Het kasteel is prachtig, met in de slotgracht de eerste ganzenkuikens die ik dit jaar zie. In vroeger tijden kwamen de welgestelde dames uit Tiel per rijtuig naar Kasteel Soelen. Daar stond een fietsknecht klaar om hen op de brede oprijlaan van het kasteel fietsles te geven.

Idyllisch landgoed

Even mooi als het kasteel is het omliggende landgoed, waarop het woord idyllisch van toepassing is. Prachtige lange lanen met rijen oude eiken en hoogstam fruitbomen. Je komt langs boomgaarden waar perenbomen staan te bloeien dat het een lieve lust is. Over kleine paadjes scheer je langs sappige weilanden met koeien en paarden. Zalig landschap.

Kerktorentje van Erichem

Nog meer boomgaarden vind je rond het dorpje Erichem, waarvan het kerktorentje parmantig boven de uitbundige fruitbloesem uitsteekt. Verderop komt het kleine riviertje de Korne in zicht. Met pal aan de oevers iets bijzonder moois: het lieflijke en historische vestingstadje Buren.

Parel van de Betuwe

Dit stadje is zo mooi dat het de ‘parel van de Betuwe’ wordt genoemd. Het is zeker aan te raden om hier een ruime pauze te nemen en te genieten van al het moois dat het stadje te bieden heeft. Pal naast de prachtige St. Lambertuskerk uit 1367 vind je overigens een Italiaanse ijssalon, waar je lekkere koffie en taart kunt krijgen.

Beschermd stadsgezicht

Buren telt maar liefst 100 rijksmonumenten en het heeft een beschermd stadsgezicht. Het kleine Buren is een echte stad met al sinds 1395 stadsrechten. De vestingwerken zijn nog grotendeels intact. Er zijn nog stadswallen, stadsmuren en een stadspoort: de Culemborgse- of Huizenpoort. De wandeling voert je over de oude stadswallen langs het riviertje De Korne.

Rara, wie is W.A. van Buren?

Buren staat ook bekend als ‘Oranjestad’: z’n historie is nauw verbonden met ons koningshuis. Willem van Oranje (= Willem de Zwijger) trouwde er in 1551 met Anna van Buren. Prinses Beatrix en koning Willem-Alexander zijn hierdoor gravin en graaf van Buren. De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen zijn. Bij de Elfstedentocht van 1986 reed Willem-Alexander mee onder de naam W.A. van Buren.

Bloemrijk graspad

Na Buren volgen ook wat saaiere delen, soms langs een weg waar ook aardig wat autoverkeer overheen raast. Gelukkig krijg je al snel een enorme goedmaker: over een prachtig, bloemrijk graspad, aan beide zijden gelardeerd met mooie sloten, zigzag je kilometerslang door boerenland.

Geldermalsen in zicht

Dan komt Geldermalsen in zicht. Op mijn teller staat 25 kilometer en niet de 21 kilometer die in de routebeschrijving staat aangegeven. Maar dat komt door de heerlijke extra kilometers door het stadje Buren, waar ik maar geen genoeg van kon krijgen. Mooie tocht!