Nederrijn en Betuwe

Twee ijzersterke troeven heeft deze wandeling: het heerlijke kronkelpad door het dal van de Molenbeek, en de Wageningse Berg met onovertroffen uitzichten over Nederrijn en Betuwe.

Langs de slingerende Molenbeek

De bossen waar deze wandeling doorheen voert, zijn vooral in de herfst van een grote schoonheid. De combinatie van oude eiken, immense beuken en diepgroene naaldbomen biedt dan een fotogenieke kleurenpracht. Zo’n laag zonnetje dat erdoorheen strijkt, geeft magnifieke ansichten.

Prachtige doorkijkjes

Zo halverwege de wandeling wordt al die pracht verder opgeluisterd door de slingerende Molenbeek. Je kronkelt een heel stuk met de beek mee, en krijgt tussendoor prachtige doorkijkjes op open velden en heide.

Papierfabriek Parenco

De Molenbeek is door de mens gegraven, een zogeheten sprengenbeek. In de 16e en 17e eeuw ontdekten bewoners dat je in de Veluwse heuvels het grondwater kon aanboren en in een gegraven sloot kon leiden. Het werd gebruikt als drinkwater, maar ook als krachtbron om watermolens, maalderijen en oliepersen aan te drijven. Ook de grote papierfabriek Parenco, die je verderop kunt zien, heeft haar ontstaan te danken aan de Veluwse sprengenbeken.

IJsvogel & goudhaantje

De beken trekken behalve veel wandelaars ook de nodige dieren. Het kabbelende water is favoriet bij een echte zwemmer als de ringslang en bij viseters als de ijsvogel. Ook het kleinste – en in mijn ogen schattigste – vogeltje van Nederland nestelt hier: het Goudhaantje. Helaas: alle zeldzame dieren waren de hort op toen ik langskwam. Wel moet ik jullie nog de lieve groetjes overbrengen van een eenzame mestkever.

Wageningse Berg: uitkijken over de Nederrijn

Een van de mooiste stukken van deze wandeling voert over de Wageningse Berg. De uitzichten die je hier hebt over Nederrijn en Betuwe zijn onovertroffen. Je volgt over een bebost kronkelpad kilometers lang de bergflank. Genieten maar!

Enorme joekel

De Wageningse Berg is onderdeel van de stuwwal tussen Rijn en Lunterse Goudsberg. Hij werd in de voorlaatste ijstijd, 150.000 jaar geleden, gevormd door een ijslob die de bodem naar twee kanten wegdrukte. In het westen verrees de Grebbeberg, in het oosten de Wageningse Berg. Die ijslob was een enorme joekel: in Scandinavië was hij wel een paar kilometer dik, bij Wageningen nog zo’n honderd meter.

Plukjes paarden

Afijn, dankzij die ijslobbes loop ik me hier toch een partij te genieten van het uitzicht op de uiterwaarden. Weids, rustig, prachtig. Zeg maar Zen. Aan de verre einder wat plukjes paarden hier, een kuddetje koeien daar. Opeens heb ik alle tijd van de wereld.

Quadenoord: beeldenexpo uit Zimbabwe

Middenin het schitterend Renkumse beekdal sta je ineens oog in oog (ik wreef ze allebei even uit) met..... Afrikaanse beelden. Het is de beeldenexpositie van stichting African Art Promotion in een weiland op landgoed Quadenoord. Misschien niet een hele logische plek, maar wel verrassend, en er zitten echt schitterende beelden bij.

Beeldende kunst uit Zimbabwe

African Art Promotion heeft als doel het promoten van beeldende kunst uit Zimbabwe. Ze geven lezingen, houden workshops, en verkopen stenen sculpturen uit Zimbabwe. In het weiland staan werken van gevestigde namen als Bernard Matemera en Josiah Manzi schouder aan schouder met beelden van aanstormend talent.

Workshops beeldhouwen

Voor wie al tijden een onbedwingbare lust voelt om met hamer en beitel een stuk steen te lijf te gaan: African Art Promotion organiseert op landgoed Quadenoord workshops beeldhouwen in serpentijnsteen. Onder leiding van Zimbabwaanse beeldhouwers ga je aan de slag. Weer eens wat anders dan macrameeën met mutsen, toch?

Belmonte: prachtige botanische tuin

Zo tegen het eind van de wandeling, op de top van de Wageningse Berg, wacht me nóg iets heerlijks: het arboretum Belmonte, onderdeel van de botanische tuinen van de Universiteit Wageningen. Loop even naar het uitkijkpunt. Hier heb je het mooiste uitzicht over de uiterwaarden van de Nederrijn.

Sierkersen & rododendrons

Maar wat nu lokt is de indrukwekkende hoeveelheid verschillende bomen en planten. Belmonte is beroemd om z’n collectie sierkersen, rododendrons, magnolia's en appels. Stonden die in de lente asociaal te bloeien (zie hieronder de foto’s in de lente), nu in de herfst was het meeste al uitgebloeid, op wat (ar)moedige asters na. Toch: allemachtig prachtig.

De Constant Rebecque de Villars

De botanische tuin ligt op het voormalig landgoed 'Belmonte' (=mooie berg). In 1843 werd een landhuis in Italiaanse stijl gebouwd op Belmonte door de familie De Constant Rebecque de Villars (poeh hé, doe maar duur). De tuin werd in parkstijl aangelegd door Jan D. Zocher jr., een beroemde (tuin)architect: hij ontwierp ook het Amsterdamse Vondelpark en de vuurtoren in Egmond aan Zee.

Wetenschappelijk arboretum

Het landhuis werd helaas in de Tweede Wereldoorlog onherstelbaar beschadigd. In 1951 kocht de Wageningen Universiteit het landgoed en richtte het in als wetenschappelijk arboretum, met behoud van de open parkstijl en de prachtige uitzichten over Nederrijn en Betuwe.

Foto's van deze wandeling

NS-wandeling Belmonte heb ik in diverse seizoenen gefotografeerd. De foto's in dit artikel zijn van 10 november 2019. Benieuwd naar al mijn foto’s? Bezoek dan mijn speciale foto-pagina van deze wandeltocht.