Heerlijk afwisselende landgoedwandeling door de rustieke omgeving van het Achterhoekse dorp Vorden. Ver weg van alle drukte geniet je van oude bossen en rijk boerenland. En natuurlijk van drie kastelen. Maar wacht: in één kasteel spookt het. Aanrader (maar wel oppassen geblazen dus)!
Vanaf het mini-station van Vorden wandelen we over een beschaduwd paadje langs de Baakse Beek. Met z’n aflopende oevers en overhangende bomen zal dit een uitstekende plek zijn om ijsvogels te spotten. Vandaag geven de felblauwe flitsen helaas niet thuis.
En dus wandelen we door naar het statige Bosmanshuis uit 1881. Destijds was het een van de pachtboerderijen van het uitgestrekte landgoed Hackfort. Het is wat chiquer dan de andere boerderijen. In de gelagkamer beklonk de baron destijds zijn jachtpartijen. Tegenwoordig is het Bosmanshuis een melkveehouderij en een B&B.
In de aanpalende weide staat een mooie merrie onrustig te hinniken. “Ik ga haar dochter halen”, lacht een heuse cowgirl ons toe. Met in één hand de halster loopt ze stoer de oude stallen achter het Bosmanshuis binnen. Boeren idylle.
Even later arriveren we bij ons eerste kasteel: dat van landgoed Hackfort. Dit prachtige versterkte huis met 2 torens stamt uit 1392, toen landdrost Gerrit van Hackfort het liet bouwen. Een lommerrijke gracht met kroos en waterlelies omgeeft het kasteel, dat een bewogen geschiedenis kent. In de loop der eeuwen is het huis 8 keer uitgebreid, opgebouwd en verbouwd. Vooral tijdens de Tachtigjarige Oorlog hebben de Spaanse troepen flink huisgehouden.
Minstens zo leuk als het kasteel, zo niet leuker, zijn de brasserie Keuken van Hackfort en de historische moestuin Hof van Hackfort. Op het beschaduwde terras van ‘de Keuken’ is het bijzonder aangenaam toeven. Ze serveren producten uit eigen moestuin, waarop we vanaf het terras goed zicht hebben.
Trek wat tijd uit om die eeuwenoude moestuin (uit circa 1790) te bezoeken. Als ze zouden beweren dat ze de prijs voor ‘Mooiste moestuin van NL’ hebben gewonnen, zou ik dat direct geloven. De welriekende kruiden en de bloemenweelde zijn een lust voor je zintuigen. En het mooie is: ze trekken een groot aantal bijen en vlinders. ‘Vergeten groenten’ – zoals kardoen, snijbiet en palmkool – verbouwen ze hier ook al. Op en top genieten.
Voldaan wandelen we langs de watermolen uit 1700 pal naast het kasteel, een rijksmonument. De Hackfortse Beek drijft het waterrad aan, waardoor de molenstenen graan kunnen malen.
Verderop worstelen we ons over een klein, overwoekerd paadje door een geheimzinnig bos vol oeroude bomen en immense dooie stammen. Dan zien we Huis Den Bramel door het groen schemeren, het tweede kasteel. En hou je vast: het schijnt hier akelig te spoken.
Al in 1396 stond hier een kasteel, maar daar is weinig meer van over. Het huidige gebouw dateert uit 1720 en is in de eeuwen daarna flink vertimmerd, waardoor allerlei stijlen flink gemixt zijn. Zo stamt de trapgevel uit de neorenaissance en is het portaal neogotisch. Bij de verbouwingen is materiaal uit een voormalige kerk gebruikt. En de koepel bestaat uit onderdelen van een oud kerkorgel.
Kortom: Den Bramel is nogal een zootje. Maar wel een leuk zootje. We kunnen ons voorstellen dat een spook zich er thuisvoelt. Het verhaal gaat dat als de klok middernacht slaat, het spook aan zijn ronde begint. Je kunt dan de traptreden horen kraken. Het schijnt de ronddolende geest te zijn van een oude gouvernante. Maar het kan natuurlijk ook doodgewoon houtworm zijn.
Middernacht is het nog lang niet, maar voor alle zekerheid lopen we snel verder. Via een oud eikenlaantje bereiken we de halfverharde toegangsweg van landgoed Het Enzerinck. Even later zien we, halfverscholen tussen hoge bomen, ons derde ‘kasteel’: Het Enzerinck. Het is meer een bijzonder landhuis dan een kasteel, in neoclassicistische stijl gebouwd rond 1836.
Een burgemeester heeft er gewoond, en leden van de bekende families Staring en Van Lennep. Het is een tijdje een hotel geweest en een verzorgingstehuis. Na 1940 werden er vluchtelingen uit Hongarije en de Baltische Staten ondergebracht. Nu is het privé-bezit. Bezoeken kun je het niet.
Wat je wel kunt bewonderen is ‘Grootvaders huisje’ dat ernaast staat. Een echt Hans-en-Grietje-huisje met een rieten dak en mooie luikjes. De landgoedeigenaar bouwde het in 1920 voor zijn kleinkinderen. Let in de tuin ook even op twee bijzondere oude bomen: een tulpenboom en magnolia.
We wandelen door het fraaie Engelse landschapspark rond Het Enzerinck. Glooiende velden, spiegelende vijvers, spannende eilandjes en romantische bruggetjes. Mocht je in de stemming zijn: op een van de eilandjes staat helemaal aan het eind een bankje. Daar kun je bijvoorbeeld je geliefde ten huwelijk vragen. In geef maar een suggestie.
Wij doen dat allemaal niet, maar we wandelen – over een weggetje dat Lekkebekje heet – buitengewoon voldaan terug naar station Vorden.
Deze wandeling hebben we gedaan in juli 2018. Helaas is hij uit de collectie van Wandelzoekpagina gehaald. Niet getreurd, er zijn alternatieven die je (met een abonnement of tegen betaling) kunt downloaden op Wandelzoekpagina.nl. Of kijk voor suggesties hieronder, in het kadertje 'Mooiste wandelingen in de buurt'.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!