Kasteel Cannenburch zou je het kasteel van Maarten van Rossum kunnen noemen. En dan niet het eigenzinnige jurylid van de Slimste Mens (wiens naam ook één letter verschilt), maar de roemruchte veldheer die het kasteel in 1543 kocht. Deze wandeling laat je het kasteel van alle kanten bewonderen en leidt je over het omliggende landgoed dat rijk is aan bos, beekjes en heide.
Kasteel Cannenburch stamt al uit 1365, maar was vervallen tot een ruïne toen Maarten van Rossum het in 1543 kocht om er een nieuw kasteel te bouwen. De nietsontziende legeraanvoerder was inmiddels 65 jaar en hij wilde op z’n oude dag Cannenburch als jachtslot gebruiken.
Maarten bouwde een statig slot, waarbij hij de renaissancestijl in Gelderland introduceerde. Helaas overleed hij in 1555, voor zijn kasteel af was. Zijn opvolger, Hendrik van Isendoorn, voltooide het bouwwerk zoals we het nu kennen. Voor het kasteel zie je een bronzen beeld van Maarten die op een bankje zit. Zelfs een veldheer moet af en toe uitrusten.
Vanaf het kasteel wandel je door het fraaie parkbos. Je passeert fruitbomen vol blozende appels en betreedt de omliggende landerijen over eiken- en beukenlanen. Op deze zonnige herfstdag is dat geen straf. Lage lichtstralen schieten door verkleurende bladeren, terwijl de eikels en beukennootjes knerpen onder onze schoenzolen. Tussen de bomen kijken we uit over braakliggende akkers en weilanden vol paarden. Ondanks de zonnige zondag is het hier lekker rustig wandelen.
Al snel kom je midden in het bos bij een kruispunt van de Rode Beek en de Nieuwe Beek. Vele beekjes zullen volgen tijdens deze wandeling. De Rode Beek is een beek die op natuurlijke wijze is ontstaan; de Nieuwe Beek is, net als veel andere beken die je tegenkomt, een sprengenbeek die rond 1698 is gegraven.
Rond het dorp Vaassen is in de loop van de eeuwen een complex stelsel van dit soort beken gegraven. Om koren- en papiermolens aan te drijven en voor wasserijen. In 1725 draaiden liefst 17 molens op de waterkracht van deze beken. Die molens zijn grotendeels verdwenen, maar het bekenstelsel is nog intact. Leuk van deze wandeling is dat je die glasheldere watertjes voortdurend passeert of via bruggetjes oversteekt. Ze maken er een waterrijke, gevarieerde wandeling van.
Minder zichtbaar maar wel een aardig weetje: omdat het water een constante temperatuur van 10 graden heeft, zwemt er een zeldzaam palingachtig visje in rond: de beekprik. Die komt alleen voor in water dat schoner dan schoon is. Waarom dat zo is, is een raadsel. Hij houdt zich namelijk eerst 6 jaar als blinde larve schuil in de modder. Om vervolgens nog 6 jaar als volwassen vis ook vooral in de modder te bivakkeren.
Onze route wisselt herfstige bomenlanen af met slingerpaadjes door de bossen, waarbij we van beekje naar beekje lopen. Even verder blijkt dat die minieme stroompjes toch voor een flink verval kunnen zorgen: tussen de bomen zien we diverse watervalletjes bruisen. Een bijzonder leuk paadje scheert vlak langs de beek, waarbij je moet oppassen dat je er niet invalt, zo steil is het pad hier.
Een bordje vertelt dat we Kroondomein Het Loo binnenlopen. Gelukkig niet het gedeelte dat elke herfst wordt afgesloten zodat onze koning zonder pottenkijkers kan jagen. Onder de bomen zien we de eerste paddenstoelen en veel wroetsporen van wilde zwijnen. Dan maakt de route een flinke slinger rond De Galgenberg, een gebied dat is omgeven door prehistorische grafheuvels. Die gaven in de middeleeuwen aanleiding tot tal van verhalen over kabouters, heksen en spoken.
Z’n lugubere naam heeft het gebied te danken aan iets nóg onheilspellenders. Op de grafheuvels werden destijds namelijk veroordeelde misdadigers opgehangen. Hun lichamen bleven bungelen aan de galg en moesten reizigers duidelijk maken dat je in deze contreien niet kon spotten met het recht.
Gelukkig is het nu bijzonder vredig op de Galgenberg. Via zanderige slingerpaadjes wandel je langs de bosrand over een schitterend heidegebied, bespikkeld met berken en vliegdennen. De heide bloeit begin oktober zelfs nog een beetje. Maar ook buiten bloeitijd is dit traject de omweg meer dan waard.
Inmiddels nader je het kasteel weer en je wandelt door het parkbos. De slingerende vijvers zijn omzoomd door verkleurende bomen en rododendrons. Een fraaie landschapstuin waar pensionado Maarten van Rossum al een start mee maakte. Hij liet een kruidentuin aanleggen plus een doolhof, waarvoor hij speciale boompjes uit Luxemburg liet komen. Weer eens wat anders dan een plundertocht ondernemen of met kanonnen een stad in puin schieten.
Terug bij de start draait de route nog een ererondje om het kasteel en de fors uitgevallen slotgracht waar driftig in gevist wordt. Inmiddels is het riante terras van het kasteelcafé goed gevuld met dagjesmensen. Wij tippen de cappuccino en de versgebakken appeltaart met échte slagroom.
Deze wandeling hebben we gedaan in oktober 2022. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!