Kasteel Ammersoyen in de Bommelerwaard is het hoogtepunt van deze fraaie kasteelwandeling. Maar er is meer. Boerenland dat je een Klompenpad-gevoel bezorgt, de uiterwaarden van de Maas waar je doorheen struint, het mysterieuze Slot van Well. Ook voor de inwendige mens is het genieten: je wandelt van kroegie naar kroegie.
Omdat je een wandeling liever niet met het hoogtepunt begint – in dit geval Kasteel Ammersoyen – trappen wij af bij strandbad Well halverwege. Een recreatieplas waar een vader fanatiek in de weer is met het speelgoed-speedbootje dat hij zogenaamd aan z’n zoontje cadeau heeft gedaan.
Een zandpaadje leidt ons langs de ruig begroeide oevers en verderop dwars over een weiland met koeien. Het lijkt wel een Klompenpad. En verdomd: bij een overstapje over prikkeldraad zien we de bekende klompenbordjes. Van het Baanbrekerspad in dit geval, dat ongeveer over hetzelfde traject loopt als onze kasteelwandeling. Wie heeft afgekeken van wie?
Mooi is het vrijwel direct, zover het oog reikt kijk je uit over landerijen, bespikkeld met groepjes bomen, rietgekraagde sloten, een molentje. We wandelen onderlangs de Wellse Dijk, een weg waarover grote groepen vrolijke racefietsers voortsnellen. Onverharde stappen weliswaar, maar die dijk is flink scheef, een aanslag op onze enkels.
Een nogal taai stuk, maar het brengt ons wel bij iets aardigs: de rabatten van Slijkwell. Tot 1904 meanderde hier de Maas, die voor veel overstromingen zorgde. Op de plek van zo’n overstroming zijn richels opgeworpen en greppels uitgegraven: de rabatten, waarop hoge populieren groeien. Je herkent hier duidelijk nog de rivierbedding in het landschap. Lekker beschaduwde plek voor de schapen die hier grazen.
De rabatten zijn de eerste tekenen dat je hier in het hart van het rivierengebied wandelt. De Bommelerwaard om precies te zien, een streek die ze ook wel riviereiland noemen omdat zowel Waal als Maas het gebied omarmen.
Bij gemaal De Baanbreker, in 1951 gebouwd om de landbouwgronden te ontwateren, slaan we een ruig begroeid graspaadje in. Korte-broeken-lopers raken hier in vuur in vlam van de brandnetels. Maar wij stuiten op een ander probleem: het beloofde ‘houten planken brugje’ is waarschijnlijk ergens in een open haard beland. Want wij moeten op de bibs door een diepe greppel en belanden op een mooi boerenweggetje tussen hoge populieren.
Over rustige asfaltweggetjes gaat het, waarbij de uitzichten over de weilanden fraai blijven. Dan sla je een hobbelig graspad in. Een bloemenzee en dartelende vlinders langs je pad, plus een hele rij schilderachtige knotwilgen.
Het is niet al goud wat er blinkt, energieverslindende kassen heb je hier ook in groten getale. En de akkers waar we langskomen zien er zo gortdroog uit dat we ons afvragen of hier ooit nog wat groeit. Een aardbeien-automaat geeft het antwoord.
Levenslustig kroost van ganzen vrolijkt ons weer op. We wandelen nu langs de gracht rondom het hoogtepunt van vandaag: Kasteel Ammersoyen. Het doemt steeds wat meer op tussen eeuwenoude bomen – een soort striptease. Als Ammersoyen zich helemaal bloot heeft gegeven, blijkt dat het alles heeft wat je van een middeleeuws kasteel verwacht: een dubbele slotgracht met ophaalbrug, metersdikke bakstenen muren, kantelen en vier ronde hoektorens.
Het vierkante kasteel is een van de best bewaarde middeleeuwse kastelen in Nederland. Rond het jaar 1300 werd het gebouwd in een drooggevallen meander van de Maas. De ridders van Ammersoyen beschermden de wijde omgeving tegen aanvallen, vooral van aartsvijand Brabant. En bij overstromingen van de rivier konden boeren met hun vee schuilen binnen de dikke burchtmuren. In later eeuwen kreeg het kasteel nog meer functies. Vlak na de Tweede Wereldoorlog is het zelfs gebruikt als wasmachinefabriek.
We ploffen neer op het terras waar het goed taartjes eten is. En even later genieten we van een rondje om het kasteel en de fotogenieke ruïnekerk van Ammerzoden verderop. Een Franse graaf moest in 1672 van z’n baas het kasteel aanvallen. Maar omdat daar z’n liefje woonde, schoot hij in plaats daarvan de kerk in puin. Een romantisch verhaal van een Engelse edelman met te veel fantasie. Want het klopt niet: de kerk verviel tot ruïne om een ordinaire reden... het geld was op.
Door het dorpje Well wandel je naar de brede Maas en je struint een paar kilometer door de uiterwaarden. Die zijn weliswaar fraai. Jammer alleen dat ze hier met waterscooters over de rivier racen. Wij kunnen ons niet voorstellen dat dat mag, want hier zwemmen ook ouders én watervogels met hun jonkies.
Voor extra variatie zorgt het middeleeuwse Slot van Well, dat je bereikt door een merkwaardige slinger in de route. Het particuliere kasteeltje is omgeven door een brede gracht – daarom is het net als Kasteel Ammersoyen een waterburcht. Het kent een rijke geschiedenis van eigenaren, restauraties, verwoestingen. Geheimzinnig schemert het eerst door de hoge bomen die het omgeven, maar even later krijgen we hem goed in zicht. Toegankelijk is het slot niet, wat juist het verlangen naar een bezoek aanwakkert.
Bang dat je onderweg je natje en je droogje mist hoef je trouwens niet te zijn. Je komt onderweg langs liefst zes uitspanningen. Speciaal aanbevolen zijn de aangename terrassen bij het kasteel en ‘t Wellse Veerhuis. Overigens bestaat er ook nog een verlengde variant van deze route die het bezienswaardige Kasteel Nederhemert meepakt.
Deze wandeling hebben we gedaan in mei 2021. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!