Alsof je in het buitenland wandelt. Die ervaring krijg je op deze korte route in het Rijk van Nijmegen. Heerlijkheid Beek, Hengstdal, Kastanjedal en de bloemrijke Elysese velden liggen op je pad. Vele klimmetjes maken de wandeling pittiger dan je zou verwachten. De uitzichten over de Ooijpolder zijn betoverend.
Van de start kun je een verwenmoment maken, want bij Hotel ’t Spijker zit je heerlijk op het terras in de schaduw van rode kastanjebomen. Je kijkt uit op het pittoreske Bartholomeuskerkje aan de overkant, een gaaf exemplaar uit 1286.
Een stijgende klinkerweg gaat al snel over in een stijgend paadje door het groen. De toon is gezet: de route klimt en daalt voortdurend, vaak over smalle paadjes. Heerlijkheid Beek heet het oude landgoed waarover je wandelt, een bosrijk gebied met vooral loofbomen. In de dalen vind je glooiende weilanden vol kruiden en bloemen. Wandelend langs het hoge randje van zo’n weiland trekt de ene ansicht na de andere voorbij.
“Meneer, weet u hoeveel insecten er zijn op de wereld?” Op een bankje tref ik twee jongens die van hun jointje genieten. “Hij denkt drie miljard,” zegt een van hen, knikkend naar z’n kompaan. Alleen al in Heerlijkheid Beek vind je waarschijnlijk drie miljard insecten, reageer ik. We vragen het Google. Het antwoord: 10 triljoen, een 10 met 18 nullen. Oftewel: ruim een miljard insecten per mens.
Of ik ook een hijs wil? Aardig, maar ik sla het af. Alleen al van de natuur in Heerlijkheid Beek word je helemaal high. En over high gesproken, even verder pakt de route een pad dat recht de berg op schiet. Zo steil heb ik het in Nederland nog niet meegemaakt, zelfs niet in Zuid-Limburg. Vermolmde houten treden helpen een handje, anders zou je hier bij nat weer het risico lopen naar beneden te glijden. Dat je hier in de bergen loopt, zie je ook aan de veldnamen: Boterberg, Ravenberg, Val Monte.
Boven is het uitzicht betoverend. Tussen het bladerdek van de hoge beuken door kijk je uit over de Ooijpolder. Een riviertje op de voorgrond, daarachter een lappendeken van akkers en weilanden, doorsneden door slootjes en bomenrijen. Wat koeien grazen in de verte. Nog verder strekken Duitse bossen zich uit.
De afdaling gaat geleidelijker, door de bossen van het Kastanjedal. Waar je ook kijkt, staan reusachtige oude kastanjes. Ze zijn een erfenis van de Romeinen die hier rond 50 v. Chr. een grote legerplaats hadden en kastanjes aanplantten voor de voedselvoorziening.
Af en toe passer je open velden. In en aan de bosranden laat de lente zich volop zien en ook ruiken. Bloeiende kleefacacia’s, groot springzaad en zwarte rapunzel. Later op de wandeling kom je langs klaterende beekjes waar je de grote veldbies en de zeldzame slanke zegge kunt treffen.
Je betreedt het langgerekte Hengstdal dat tijdens de laatste ijstijd is uitgesleten door smeltwater. Volgens een bordje van Natuurmonumenten ‘een gebied met potentie’: ze gaan het opnieuw inrichten en hopen zo bijzondere insecten als het vliegend hert te lokken. Verderop in het dal staan twee paarden te grazen, een merrie en een hengst.
Hoe paradijselijk de route ook is, af en toe merk je dat de stad dichtbij is. Soms zie je fraaie villa’s maar ook doorsnee flats tussen de bomen doorschemeren. Nu wandel je een stukje langs de drukke weg. De Sint Maartenskliniek ligt langs de route. Verderop pak je een klinkerweggetje en even verder klim je naar het Kops Plateau.
Je maakt een rondje over deze ‘hoogvlakte’ op de stuwwal. In het jaar 12 voor Christus hadden de Romeinen hier hun commandocentrum. Vanuit z’n commandantswoning overzag de bevelhebber de huidige Ooijpolder, broedend op plannen voor de grote strijd tegen de Germanen. Je wandelt hier pal langs de steile rand van de stuwwal. Een lieflijk laantje met Hollandse lindes leidt je de hoogvlakte weer uit.
Op de Boterberg krijg je opnieuw uitzicht op de Ooijpolder, met het gotische kerkje van Persingen uit 1267 in de diepte. Kleine paadjes voeren langs velden vol bloemen. Het zijn de Elysese velden, genoemd naar de ‘verblijfplaats van de gelukzaligen’ uit het oude Griekenland, een soort hemel op aarde. En hemels is het hier. Vandaag staan de klaprozen vol in bloei.
Een lommerrijk pad gaat langs de rand van een weiland. In de diepte een pittoresk boerderijtje. In een aanpalend weiland grazen de koeien van boer Stan, meldt een bordje. Een beter leven dan hier kun je als koe niet hebben: rust, ruimte en sappig gras. Of een koe ook van mooi uitzicht geniet? Google weet het niet. Wel kunnen ze 330º in de rondte kijken.
Je daalt af naar het noordelijk deel van het Kastanjedal en krijgt door de bladeren zicht op de kastanje der kastanjes: de Kabouterboom uit 1540. Met een stamomtrek van 833 centimeter was hij lange tijd de dikste boom van Nederland, maar die status is hij een paar jaar geleden verloren aan een reuzensequoia die stug blijft doorgroeien en inmiddels 27 centimeter dikker is.
Langs de bedding van het heldere beekje Oorsprong klim je het dal uit naar het dorpje Beek. Door de aanwezigheid van zacht beekwater stonden hier vroeger veel wasserijen voor de rijke burgerij van Nijmegen. Maar ik ben meer geïnteresseerd in het terras van Hotel ’t Spijker. Een aspergesoep is de perfecte afsluiting van een prachtige wandeling.
Deze wandeling heb ik gedaan op maandag 20 mei 2025. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroute uit deze gids staat ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!