Verdozing

Asfaltstappen krijg je direct als je start bij station Duiven. De aanloop naar het Kandiapad zelf is dan ongeveer anderhalve kilometer en die gaan over een fietspad en een weggetje langs het spoor waar de verdozing goed heeft toegeslagen.

Over een kerkenpad

Je slaat af op het Zusterpad, genoemd naar een voormalig zusterklooster waar het ooit naartoe liep. Het is tevens een oud kerkenpad dat inderdaad op de kerk van Groessen afkoerst. Hier wandel je over de woerd, het hooggelegen deel van Groessen dat vroeger droge voeten hield als de nabijgelegen Rijn overstroomde. Vandaar dat je hier van oudsher ook veel akkers vindt.

Kathedraal van Liemers

De Sint Andreaskerk is bezienswaardig. De tufstenen kerk uit de twaalfde eeuw is zo groot dat hij in de volksmond ook wel de ‘Kathedraal van Liemers’ wordt genoemd, naar de streek waar dit Klompenpad doorheen loopt. Het prachtige 14de eeuwse doopvont in het interieur zou ik graag bezichtigen, maar de kerkdeur blijft na wat rammelen gesloten als een oester. Ernaast vind je de pastorie.

Fruitkwekerij De Stokhorst

Na de kerk stap je van asfalt over op graspaden. Die gaan over vruchtbare stroomruggronden waar fruitteelt, tuinbouw en boomkwekerijen goed gedijen. Omdat de klompjes me even verderop in de steek laten, wandel ik per ongeluk de grote boomgaard van fruitkwekerij De Stokhorst in. Aan het eind van het pad wacht de boer me op.

Vervelend kevertje

Een vriendelijke boer is het, die er net zo blozend gezond uitziet als het fruit aan z’n bomen. Hij wijst me niet alleen de weg maar neemt me ook mee naar een grote schuur waar hij fruit uit eigen tuin verkoopt. Een gratis glaasje appelsap mag ik pakken en de boer haalt een appeltje voor onderweg. Zo levert verkeerd lopen nog eens wat op. Volgens de boer gaat het helaas niet goed met de appels door een vervelend kevertje. De aardbeien en bosbessen beleven daarentegen een topjaar.

Mammoetbotten en de Betuwelijn

Langs akkers, maisvelden en kassen wandel je over soms ruige graspaden. Onaangenaam is het allemaal niet, maar spannend is anders. Vlak bij gemaal Kandia kom je bij een enorm betonnen beeld: De Mammoet. Het kunstwerk van Joris Baudoin verwijst naar de mammoetbotten die hier zijn gevonden bij de aanleg van de Betuwelijn en naar de Betuwelijn zelf, als ‘mammoetproject’. Voor het project was 2,3 miljard euro begroot, maar de teller stond pas stil bij 4,7 miljard.

Bever en otter

Hierna wordt de route een stuk spannender want je betreedt via een klaphekje de ruige natuur van de Rijnstrangen. Deze oude rivierarm van de Rijn heeft zoveel bijzondere natuur dat het is bestempeld als Natura 2000-gebied. Je wandelt over hoog grasland, met open water, rietmoeras en bos. Misschien spot je wel een bever of otter, maar dan moet je veel geluk hebben want het zijn nachtdieren.

Eldorado voor watervogels

Een fraai paadje slingert tussen plassen door die een eldorado zijn voor watervogels. Duizenden brandganzen en grauwe ganzen overwinteren hier. En in de dichte begroeiing van struiken en bomen waar het pad doorheen gaat, klinken vogelconcerten. Als ik m’n app Merlin Bird ID start, knapt hij bijna uit z’n jasje: kleine en grote bonte specht, groene specht, gaai, winterkoninkje, zwartkop, grasmus, rietzanger en nog tien andere vogels.

Avontuurlijk wandelen

Op deze doordeweekse dag is het een zeer rustig gebied. Op een vogelspotter na heb ik het hele gebied voor mezelf. Dat dit Klompenpad maar weinig belopen wordt, merk ik even verderop: het pad kun je nauwelijks nog zien zo overwoekerd is het met prikkelstruiken, distels en hoge grassen. Soms ontbreken Klompenpadbordjes, of ze zijn verzwolgen door het oprukkende groen. Een avontuurlijke traject.

Fraaie vergezichten

Dat avontuur eindigt helaas veel te snel: tegen een dijkje klim je de Rijnstrangen uit, en je stappen gaan verder over een strak asfaltfietspad waar het op weekenddagen druk kan zijn. Het uitzicht over het bloemrijke natuurgebied met z’n vele vogelrijke plassen blijft gelukkig zeer fraai.

Jezuïetenwaal

Die ‘wielen’ of ‘walen’ zijn gevormd door de vele dijkdoorbraken in het verleden. Sommige zijn wel twintig meter diep. De grootste is de Jezuïetenwaal, ontstaan tijdens een dijkdoorbraak door kruiend ijs in rampjaar 1799. Een compleet dorp werd toen verzwolgen. Op de oevers zie je runderen en konikpaarden grazen. Soms kun je hier roerdompen, wintertalingen en zwarte sterns spotten.

Triest verhaal

Je wandelt langs een oude ‘aspergeversperring’ op de dijk, die Duitse tanks moest tegenhouden – tevergeefs. En je passeert een triest verhaal uit de Tweede Wereldoorlog: twee broers van 17 en 23 jaar werden in 1944 gefusilleerd door de Duitsers toen ze naar een neergestort Duits jachtvliegtuig kwamen kijken. Ze moesten hun eigen graf graven.

Ree tussen het fruit

Het Klompenpad komt weer langs fruitboomgaarden. Midden tussen de bomen zie ik een ree vredig van het fruit snoepen. Verderop verruilt de route het fietspad voor een onverhard pad dat weer door de dicht begroeide Rijnstrangen gaat. Twee keer vliegt een fazant luid krijsend voor m’n voeten op, en twee keer schrik ik me kapot.

Huis Rijswijck

Graspaden tussen akkers leiden je naar de Betuwelijn. Je maakt een flinke omweg om die horde van 4,7 miljard euro te nemen. Tevergeefs probeer ik zicht te krijgen op Huis Rijswijck, een havezate met dikke muren uit het jaar 1300. Jaloers kijk ik naar twee cirkelende buizerds die het huis in vogelvlucht kunnen zien liggen. Maar waarschijnlijk hebben ze meer oog voor de muizen.

Ooievaarsnest

Aan de overzijde van de Betuwelijn wandel je langs de door klimop overwoekerde geluidsschermen. Een fraai huisje met een ooievaarsnest is het laatste hoogtepunt. De slotkilometers gaan over een druk fietspad.