Avontuurlijk hoogtepunt van deze prachtige wandeling is het uitgestrekte Kootwijkerzand. Je trekt er dwars overheen – zonder pad. Met alleen een verre bosrand als oriëntatiepunt. Af en toe waan je je in de woestijn, en mist alleen nog de kameel om je last te dragen.
De wandeling telt veel van dergelijke zandvlaktes: stuifduinen, vermengd met lapjes heide en mos. Die landschappelijke openheid wordt op deze wandeling mooi afgewisseld met trajecten door besloten bos.
Dit is een van de avontuurlijkste wandelingen die ik ken (in Nederland dan). Behalve dat de paadjes vaak niet meer dan een vaag spoor zijn, trek je regelmatig een stukje ‘door het wild’. Bang hoef je niet te zijn, je kunt je uitstekend vastklampen aan de puike routebeschrijving, die je juist op die padloze trajecten stevig bij de hand pakt.
De wandeling voert over de Midden-Veluwse zandverstuivingen Caitwickerzand, Kootwijkerduinen, het enorme Kootwijkerzand en het Nieuw-Milligsezand. Die zandverstuivingen – vaak een combi van zandduin, heide en mos – hebben het karakter van een oergebied. Alsof er elk moment een Neanderthaler met een knuppel vanachter een bemost zandduintje kan opduiken. In hoeverre de routebeschrijving dan nog bescherming biedt, is de vraag.
Hoogtepunt van deze wandeling is zonder meer het Kootwijkerzand. Wat een immense zandvlakte en wat leuk om daar, je oriënterend op de zon en de ver weg gelegen bosranden, zonder pad doorheen te struinen. Waar vind je dat nog in Nederland
Halverwege die zandvlakte, steeds verder stijgend, kom je over een zandplateau, genaamd Dikke Bart. Een naam die gelijk iets gezelligs geeft aan dit gebied.
Onverwacht, in het laatste kwart van de wandeling, terwijl je je langzaam laat afrollen naar de finish, kom je langs nóg een prachtig stukje: het Kootwijkerveen. Dit uitgestrekte ven ligt letterlijk en figuurlijk schitterend tussen bos en heide. Je loopt een halve kilometer vlak langs de rietkragen, je ondertussen lavend aan het uitzicht.
Op een ideale plek, namelijk halverwege, kom je langs horeca in het rustieke dorp Kootwijk. Lekker om even de moede benen te laten rusten in café-restaurant De Brinkhof.
Behalve dat de koffie met appeltaart er goed smaken, is dit een dorpse uitspanning zoals je ze te weinig treft: gastvrije ontvangst, correcte bediening, bloemen op tafel, knapperend haardvuurtje met echte, ik herhaal: échte houtblokken.
Maar Kootwijk heeft meer te bieden. Let ook even op het prachtige zestiende-eeuwse kerkje, gelegen aan de Brink en de vele mooie oude boerderijen. Bijna jammer om weer door te moeten.
De routebeschrijving draagt flink bij aan het wandelgenot. Omdat de wandeling grotendeels over vage paden gaat, en je soms je weg moet zien te vinden door padloos landschap, is een adequate beschrijving een must. Uitstekend gelukt bij deze wandeling, hulde!
Wat zowel bij deze als bij andere Wisselbeschrijvingen fijn is: je merkt dat de samensteller plezier heeft in het zoeken en vinden van routes buiten gebaande paden. Ook die zorg verhoogt het wandelplezier.
Deze wandeling hebben we gedaan in december 2012. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!