Vanuit het pittoreske dorpje Erichem – gelegen tussen de fruitboomgaarden – maak je van april tot juni een mooie bloesemwandeling. Maar dit Klompenpad biedt meer: leuke paadjes over boerenland, een wijngaard en als klap op de vuurpijl Oranjestad Buren. Taaie stukken over asfalt dempen de wandelvreugde.
Het dorpshuis van Erichem en de 16de eeuwse Sint Joriskerk met pastorie zorgen bij de start van dit Klompenpad voor het gevoel dat je in vroeger tijden bent beland. “Dat dorpshuis was vroeger onze dorpsschool”, vertelt een plaatselijke bewoner die hier zestig jaar geleden op de houten schoolbanken zat.
De geboren en getogen Erichemer vertelt me ook iets teleurstellends: ik ben te vroeg voor de fruitbloesem. Al komen de peer en de pruim begin april 2022 aarzelend in bloei, de echte fruitbloesempracht verwacht hij pas vanaf half april. En hij kan het weten: zijn zoon was hier fruitteler.
Het Klompenpad verlaat het dorp over een asfaltweggetje. Over je schouder kijkend zie je het dorpskerkje pittoresk tussen de fruitboomgaarden oppiepen. De eerste kilometers gaan over lommerrijke slingerweggetjes door boerenland. Je passeert oude riviergeulen, waar archeologische vondsten erop duiden dat hier al in de achtste eeuw mensen woonden. En steeds zie je aan de einder nóg een intrigerend kerkje: Buren is niet ver meer.
Na een uurtje wandel je Oranjestad Buren binnen, en de entree is koninklijk: je krijgt schitterend zicht op de ‘skyline’ van dit kleine stadje, met op de voorgrond rivier De Korne, de oude stadswal, bloeiende perenbomen en volkstuintjes. Bezoek voor je het stadje binnenloopt nog even het bezienswaardige Koninklijk weeshuis uit 1613, even van de route af.
Het weeshuis is een van de tekenen van de innige band van de Oranjes met het stadje. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Buren. Daardoor zijn prinses Beatrix en koning Willem-Alexander gravin en graaf van Buren. De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen zijn. Zo reed Willem-Alexander de Elfstedentocht van 1986 onder de naam W.A. van Buren.
Als ik het stadje binnenloop, overvalt me een weldadige rust. Maar dat heeft er vast mee te maken dat er vandaag een bitterkoude wind staat. Op zomerse vakantiedagen kan het stadje uitpuilen van de toeristen. Het is dan ook van een grote schoonheid, met z’n fraaie kerkje, z’n pittoreske straatjes en z’n stadspoorten. Leuk om even door de straten te dwalen en je te vergapen aan de vele monumentale panden.
Door een oude stadspoort wandel je Buren weer uit, en nu sta je voor de keuze: de route al dan niet verlengen met 4 kilometer (tot in totaal 18 kilometer). Die verlenging is zeker de moeite waard: je wandelt door open boerenland en over kleine graspaadjes door het waterrijk natuurgebied ‘De Tichelgaten van Buren’, dat ze ook wel de Put van Buren noemen.
In vroeger eeuwen heeft een steenfabriek hier klei gewonnen voor de productie van stenen. Onder de klei lagen zandgronden die nu de voedingsbodem vormen voor allerlei bijzondere planten, zoals moeraswespenorchissen, duizendguldenkruid en vierzadige wikke. Een stil gebied dat vandaag wordt opgeluisterd door uitbundig bloeiende sleedoorn en felgeel koolzaad langs de slootjes. In lente en zomer gonst het hier van de libellen, waterjuffers en vlinders.
Het extra rondje leidt weer naar Buren, waar je een plak asfalt oppikt die je voorlopig niet meer verlaat. Je volgt een drukke weg met voortrazende auto’s die je de berm indrukken. Een bedrijventerrein dat lelijk en fotogeniek tegelijk is, neemt het stokje over. En het weer past zich vandaag naadloos aan bij het desolate landschap: donkere wolken zijn voor de zon geschoven.
Gelukkig klaart het landschap op. Wat kilometers verder schiet je een onverhard paadje in dat langs een boerencamping leidt. En later langs hoogstam fruitgaarden met paarden tussen de schilderachtige bomen. Tractoren ploegen over braakliggende akkers, achtervolgd door meeuwen en ooievaars die op de vrijgekomen wormen azen. Een flinke wijngaard waar ze biologisch druiven telen, geeft de wandeling cachet.
Langs een golvend landweggetje koerst het Klompenpad weer af op het pittoreske kerkje van Erichem. Verheug je vanaf half april op meer fruitbloesem dan ik voor m’n camera kreeg.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!