Aardig Klompenpad rond fruitteeltdorpje Lienden. Deze wandeling komt het best tot z’n recht als de fruitbomen bloeien, in april en mei. Maar er is meer: je struint door oude stroombeddingen van de Rijn en over bloemrijke dijken. In de Marspolder, een voormalig zandwinningsgebied, kijk je uit over stille meertjes. Saaie kilometers zijn er ook.
Om met die saaie kilometers te beginnen: die vind je vooral in het zuidelijke deel, met flink wat asfaltstappen en op den duur eentonige fruitboomgaarden. Je kunt deze tocht van 16 kilometer splitsen in twee rondjes van ongeveer 10 kilometer elk. Mocht je hem niet helemaal willen lopen dan zou ik zeker voor het noordelijke rondje kiezen.
Saai is vast een mindset, want op Klompenpad.nl krijgt deze tocht van vele wandelaars lof toegezwaaid, met kwalificaties als: afwisselend, (geweldig / fantastisch / super) mooi, schitterend, prachtig, echt genieten. Hoewel er ook een enkele kritische noot is vanwege het vele asfalt. Van ene Willem, die volgens collega-wandelaar Erik “niet moet zeuren”.
En zo gaat deze wandelaar met enigszins gemengde verwachtingen op pad. Vanuit het zelfs op deze zonnige zondag super stille dorpje Lienden gaan de stappen al snel langs de gotische hervormde kerk (uit 1400) de fruitboomgaarden in. Over een mooi dijkje waar ik zicht heb op drie setjes Klompenpad-lopers die als mobiele route-markeringen fungeren.
Van die fruitboomgaarden moet je niet te veel verwachtingen hebben. Het zijn lange rijen laagstam fruitboompjes die zelfs als ze bloeien niet heel erg boeien. Heel anders dan de oude hoogstambomen die ik de afgelopen dagen heb bewonderd op OV-stappers en een ANWB-wandeling (ze staan in mijn Top 5 bloesemwandelingen). Erik vindt mij ongetwijfeld een zeurpiet.
Een van de Klompenpad-setjes voor me staat op de dijk door z’n verrekijker te turen. Ergens in de boomgaard is blijkbaar iets te beleven. Als ik ze passeer, vraagt de wat oudere vrouw of ik “die bijzondere vogel” heb gezien. “Hij vloog net weg, een vogel met een rood-met-blauwe achterkant, een soort kanarie.” Had ik graag gespot. Maar ik zie dan weer leuke kippen.
Twee setjes voor me, eentje achter me. In wisselende formaties zullen we nog kilometers met elkaar optrekken. Door de uiterwaarden van de Rijn bijvoorbeeld, waar de route nu op aanhaakt. De Tollewaard heet dit natuurgebiedje. Eerst loop je er langs over de weg, die niet druk is maar waar wel rumoerige motorrijders korte metten maken met de weldadige zondagsrust.
Even later duikt het Klompenpad over een onverhard spoortje het groen in met zicht over de vogelrijke rivierbeddingen. Aan de overkant van de rivier zie je de stuwwal van de Utrechtse Heuvelrug oprijzen. En aan de einder de laatgotische toren van de Cunerakerk in Rhenen. Mooi op zich. Jammer alleen van die super lelijke dozen midden in het groen – een caravanstalling begrijp ik – die het oer-Hollandse rivierenlandschap flink bederven.
Fijn wandelen is het hier toch. Lang duurt het niet, want na een ruime kilometer steek je af naar het zuiden, de Marspolder in, ook weer over onverharde paadjes. Deze polder is ooit ontstaan door zand- en grindwinning, maar is begin deze eeuw omgetoverd tot een natuurgebied rond een groot meer met eilandjes. Het gebied oefent aantrekkingskracht uit op bijzondere vogelsoorten, zoals woudaapje, nonnetje, blauwborst en ijsvogel.
Het Klompenpad voert langs het meer. Helaas is het bankje op de mooiste plek bezet door een Klompenpadster, een vrouw die stil zit te genieten van uitzicht en koffie uit een thermosfles. Ze doet deze tocht elk jaar rond deze tijd, vertelt ze. “Vaste prik in mijn agenda. Hij is zo mooi, vooral nu met al die bloeiende bomen.” Die heb ik nog niet gezien, maar dat komt vast goed.
Pal langs de ruige oevers van het meer gaat het paadje, waarbij je door de bomen heen telkens zicht krijgt op het water en de vele vogels. Een asfaltweggetje neemt het over, en nu gaat de wandeling inderdaad langs veel bloeiend fruit. De kersen in deze polder schijnen tot de beste van Nederland te behoren. Maar ook hier weer: geen hoogstambomen, alleen uitgestrekte rijen met boompjes die strak in het gelid staan. Niet onaardig, maar in vuur en vlam zul je er niet van raken.
Het asfalt verruil je voor slingers dwars door weilanden en langs nog meer kers, appel en peer. Een trappetje helpt je prikkeldraad over, je neemt een smal bruggetje over een sloot, krijgt modder onder de schoenen op een knollebollenveld. Het Klompenpad-gevoel steekt even de kop op.
Dan neem je weer een asfaltweggetje, gelukkig zijn ze allemaal heel rustig. Een camping met horeca passeert de revue, je komt langs boomkwekerijen. Dan wandel je door het mini-dorpje Aalst, met – tatarataaa – hoogstam fruitbomen. Wel met een hek eromheen, maar ook met schapen en lammetjes in de fruitgaard, een plezierig gezicht.
Je stapt over op de wat saaiere zuidelijke lus, die de ene fruitgaard aan de andere knoopt, vaak over verhard wegdek. Gelukkig zijn er ook wat leukere weilandpaadjes en even verder kun je een mini-uitzichttorentje beklimmen. Wel doen, want je krijgt mooi zicht op het gebied dat je zojuist hebt doorkruist.
Streekmuseum Baron van Brakell komt op je pad, waar je alles leert over de lokale geschiedenis. Je ziet vondsten uit de Romeinse tijd en kunt tegelijk het Heemkundig Museum en het Boerenwagenmuseum bezoeken, want die zijn in hetzelfde gebouw gehuisvest. Doe ik allemaal niet, want op zondagen zijn ze gesloten. Het startpunt in Lienden is nu niet ver meer.
Deze wandeling heb ik gedaan op zondag 14 april 2024. De meest recente versie van het kaartje kun je downloaden op Klompenpaden.nl. De wandeling is gemarkeerd met klompjes en uitstekend te volgen op je telefoon met de gratis Klompenpaden app.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
Lekker eropuit in eigen land. Een minivakantie wandelen of fietsen vanuit een superlekker natuurhuisje. Ik selecteerde de tien allermooiste!