Polders vol ganzen

Met een fikse tegenwind is het ploeteren door de polders onder de dorpjes Lies en Hoorn op Terschelling. Ganzen vliegen luid gakkend voor ons op als we zigzaggen tussen weilanden en slootjes. Grauwe ganzen, kolganzen en brandganzen herkennen we direct, en verderop zien we een toom Canadese ganzen, een exoot die brutaal aan landjepik doet.

Oude boerderijen

Een tractortje met aanhangwagen komt ons achterop, twee opgeschoten boerenjongens aan boord. Verderop hobbelen ze door natte weilanden. Af en toe stoppen ze om vage klusjes uit te voeren terwijl kieviten spectaculaire buitelingen boven hun hoofd maken. Oude boerderijen met rode pannendaken in de verte. Waren er rond het jaar 1900 nog zo’n 250 boerenbedrijven, nu zijn er nog maar 20 over.

Wulpen, scholeksters en tureluurs

De Waddendijk komt steeds dichterbij en even later klimmen we hem over, waarbij de wind nu echt vat op ons krijgt. Het weidse uitzicht over de zilveren zee is schitterend. Ook hier zeilen grote groepen ganzen over, maar we zien ook wulpen, scholeksters en tureluurs scharrelen tussen de basaltblokken van de golfbrekers.

De plak van Douwe

In een rechte lijn doorkruisen we de polder en even later betreden we duingebied Douwkesplak. De naam is volgens de routebeschrijving ontstaan omdat pachter Douwe Hek hier zijn geiten liet grazen. Plak betekent vochtige duinvallei en vochtig is het hier zeker. Even verder is het zo nat dat we een omweggetje moeten nemen om geen natte sokken te krijgen.

Speuren naar cranberry’s

Ondertussen speuren we naar cranberry-struiken, want die zijn hier na de Tweede Wereldoorlog massaal ingeplant. We zien heel veel heide, maar niet het veenbes-plantje dat alleen op Terschelling en Texel nog in het wild voorkomt. Intussen kijken we fraai uit over lage duinen. De paadjes zijn zanderig en mul, wat het wandelen flink zwaar maakt.

Stille duinen

Net als eerder, op onze Roots-wandeling langs de Boschplaat bij Oosterend, zijn ook hier de duinen ruig en stil. Op een breed zandpad komt ons een groepje ruiters te paard tegemoet, verder zien we een uur lang geen andere mensen. Nu komt een meertje in zicht dat een ondergelopen weiland blijkt te zijn. Ganzen en andere watervogels hebben het gelijk ingepikt.

Roots-wandeling Oosterend >>

Plan fon 15

Over een zeer modderig pad worstelen we ons langs het water door hoog riet. Op de kaart heet dit gebiedje simpelweg ‘Plan fon 15’. Het is onderdeel van een serie voormalige weilanden aan de binnenduinrand die de naam kregen van de bijbehorende kilometerpaal aan het strand. Ze zijn een eeuw geleden gevormd door duinvalleien te ontwateren, waardoor grasland voor het grazende vee ontstond. Nu zijn het natuurgebiedjes die vooral in de winter vaak onder water staan.

Over het brede strand

De worstelpartij is voorbij en in de steil oplopende zandduinen ploffen we neer voor de lunch, uitkijkend over het weidse water waar vele vogels foerageren. Een smal paadje leidt ons door helmgras over de duinen naar het strand dat hier opvallend wit en opvallend breed is. Duinwandeling wordt strandwandeling, de wolkenluchten en het windje mee voelen als een cadeau. Heel in de verte zien we twee andere wandelaars, voor de rest immense leegte.

Ibiza in de duinen

Een wapperende vlag kondigt horeca aan maar de strandtent is blijkbaar nog niet opgebouwd, merken we even later als we de duinenrij weer naderen. Na de klim blijkt ‘strand’paviljoen Kaap Hoorn in de luwte van de duinen z’n tenten te hebben opgeslagen. “De enige strandtent van Terschelling die niet op het strand staat!” meldt de eigenaar trots op de website. Kijk, zo maak je van je zwakte je kracht. Koffie op het terras drinken we in Ibiza-sfeer met op de achtergrond Hawaï-muziek. Apart.

Bos met een duinverleden

De stilte van het Hoornerbos is dan best weer een verademing. Het is aangeplant als dennenbos tussen 1920 en 1930, maar telt tegenwoordig ook veel loofbomen. Leuke paadjes leiden ons door gevarieerd bos waar volgens de routebeschrijving de zeldzame dennenorchis en de kleine keverorchis groeien, en dat nemen we dan maar aan. Aan de hoogteverschillen merk je nog duidelijk het duinverleden.

Hêdredersplak en Koegelwieck

Langs de Hêdredersplak, de ijsbaan van Hoorn, wandelen we het bos weer uit voor de laatste kilometers. Die zijn ook al leuk: de wandeling slingert over smalle zandpaadjes door de Koegelwieck, een natte duinvallei. Klimmetjes belonen de wandelaar met fraaie vergezichten en verderop zien we de schaapskudde grazen. Bij de Natuurschuur van Staatsbosbeheer inspecteren we nog even de ‘vondstentafel’: schelpen, wrakhout, schedeltjes, een vogelhuisje en de schaar van een kreeft.

Wandeldatum en routebeschrijving

Deze wandeling hebben we gedaan op donderdag 10 april 2025. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.

Bekijk op Wandelzoekpagina.nl >>