Museum Belvédère

Museum Belvédère (met ruime parkeerplaats) is tevens startpunt van deze fraaie tocht uit het al even fraaie Roots-gidsje ‘De mooiste landgoedwandelingen van Nederland’. Het museum, een ontwerp van architect Eerde Schippers, herbergt kleine expo’s met moderne kunst ‘in relatie tot het Friese landschap’. Vanuit het museumrestaurant kijk je mooi uit over het Grand Canal richting het landhuis in de verte, weten we van andere bezoeken.

Neo-classicistisch landhuis

Aan de hand van het Roots-gidsje wandelen we naar het landhuis, via een gek omweggetje dat we door de vingers zien omdat onze ogen alle zeilen bijzetten om van het landhuis en de omringende tuin te genieten. Diverse adellijke families resideerden in het wit gepleisterde in neo-classicistische stijl opgetrokken landhuis uit 1829, maar nu is het in het bezit van een stichting.

Koninklijke bossen

Je wandelt hier trouwens door Koninklijke bossen, want het landgoed is in de 17de eeuw aangelegd door een voorouder van de huidige Oranjes, Albertine Agnes van Nassau. En Koninklijke allure hebben ze zeker, de fraaie eiken- en beukenlanen waar de wandeling overheen voert. Hoe meer rijen bomen, hoe voornamer de lanen. Rond het landhuis tellen we zelfs zes bomenrijen.

De Overtuin

We wandelen een volgend hoogtepunt binnen: de Overtuin. Dit parkje, tevens rijksmonument, is in de 19de eeuw in de Engelse landschapsstijl aangelegd door een tuinarchitect met de bijzondere naam Roodbaard. We lopen over Roodbaards slingerpaadjes langs kolossen van eiken. Vermaken ons fotografisch bij een indrukwekkende rode beuk. En krijgen verrassende doorkijkjes door hagen van rododendrons op spiegelvijvers en graslanden.

Romantisch prieeltje

Ook de koninklijke familie schijnt hier heel wat uren te hebben doorgebracht. Juliana, Bernhard, Beatrix en Claus hebben allemaal onder deze beuken en eiken geslenterd. En misschien hebben ze ook in het romantische prieeltje gezeten waar wij even neerzijgen.

Kaarsrechte eikenlaan

En voor we er erg in hebben, zijn er anderhalf uur voorbij, waarin we pakweg anderhalve kilometer hebben afgelegd. Omdat één kilometer per uur natuurlijk geen tempo is, zetten we er nu even de sokken in. Bij Hotel Tjaarda treffen we een grappige Koffie to go, maar daar hebben we helemaal geen tijd meer voor. Een kaarsrechte eikenlaan leidt ons langs de rand van het landgoed, met uitzicht op weiden met paarden en even verder koeien.

Zwarte specht

Getik van spechten horen we verderop in het dichte beukenbos. Of het de zwarte specht is, die je volgens het Roots-gidsje hier kunt spotten, weten we niet, want ze verschuilen zich. Wel zien we een schichtige ree die zich uit de hoefjes maakt over een voor mensen verboden paadje. En zo wandelen we in weidse slingers verder over het fraaie landgoed.

Uitzichttoren Belvédère

Dan stuiten we op nog iets leuks: uitzichttoren Belvédère, een achtkantige toren van gewapend beton. Het gevaarte schiet achttien meter de lucht in, en is daarmee een van de oudste bouwwerken van beton met een dergelijke hoogte. Omdat hij op de ‘Berg van Brongerga’ staat, een tien meter hoge heuvel, torent hij bijna dertig meter boven het landgoed uit.

Waddeneilanden in zicht

Een forse klim is het wel: we moeten negen trappen van twaalf treden op. Pas overigens op je hoofd: bij het begin van elke trap probeert een dwarsbalk van gewapend beton je een kopstoot te geven. Maar wát een uitzicht staat je boven te wachten: je overziet het complete landgoed. Bij helder weer kun je zelfs de Waddeneilanden zien liggen.

Klokkenstoel van Brongerga

Alles wat volgt, valt hierbij natuurlijk in het niet, maar toch gaan we nog even kijken bij de klokkenstoel van Brongerga. Al is het maar omdat we geen idee hebben wat een klokkenstoel precies is. Het blijkt een stellage te zijn met een klok uit de 13de eeuw die op een begraafplaatsje staat. De klokkenstoel is ook al een rijksmonument.

Beeldhouwer Tony Cragg

Op de rand van dicht bos en weilanden met blatende schapen wandelen we terug naar het museum. Waar we nog even genieten van de buitenkunst in de museumtuin. De internationaal vermaarde beeldhouwer Tony Cragg exposeert hier tot eind september 2021 met enorme sculpturen waar we vrolijk van worden.