Minder zielen, meer vreugd
Krieken van de dag: ik geef toe, het is een tikkeltje overdreven. Om 9 uur zaterdagochtend gaan we op pad, vanaf de parkeerplaats bij Gasterij Stadzigt van Naardermeer-beheerder Natuurmonumenten. Maar de eersten zijn we wel. En een hele poos zijn we ook de enigen. We komen vandaag sowieso maar een handjevol wandelaars en fietsers tegen. Het is flink mistig, misschien houdt dat wandelaars tegen? Afijn: hoe minder zielen, hoe meer vreugd.
Is het een buizerd?
Even voorbij Gasterij Stadzigt houdt een roofvogel ons scherp in de gaten. Hij zit, heel decoratief, tussen de kale takken van een dooie boom. Een enorm beest, wit aan de voorkant. Volgens Gerrit is het een buizerd. Ik geloof dat niet zomaar: die zijn toch niet wit aan de voorkant? Hij is te ver weg om een goede foto te maken. Ik heb het vage plaatje hieronder gezet. Mocht jij weten of het een buizerd of een andere roofvogel is, dan hoor ik dat bijzonder graag!
Wuivende vossenstaart...
Verderop wandelen we op een door bomen omzoomd weggetje tussen de behoorlijk aanwezige snelweg A1 en het Groote Meer. Dan opeens zie ik een Turkse Tortel uit het rommelige natuurgebiedje opduiken. Vlak daarachter wuift heel duidelijk een rossige vossenstaart.
... en wuivend riet
"Gerrit, kijk een vos!", roep ik veel te hard, wijzend naar de verdwijnende staart in de verte. Gerrit ziet niets. "Dáár, naast dat boompje! Kijk dan sufferd!" In de zenuwen vergeet ik helemaal foto's te maken, en als ik m'n 300mm-lens richt, zie ik alleen nog riet wuiven. Verdorie!
Felblauwe flits
Vlakbij het gebouw De Machine - waar twee stoommachines rond 1883 het Naardermeer droog pompten – zie ik op de halfbevroren plas opeens een felblauwe flits boven het water. "IJsvogel, kan niet missen", zegt Gerrit beslist. Een koud kwartiertje blijven we wachten: komt hij tevoorschijn of komt hij niet tevoorschijn? Niet. Dit wordt de dag van gemiste kansen, ik voel het aan m'n water.
Modder, modder en nog eens modder
Het Naardermeer, ik liep er al eerder een rondje omheen op de onvolprezen NS-wandeling. Maar dat het zo modderig en drassig is, ik was het vergeten. Het is dat de bodem vandaag nog halfbevroren is, anders zouden we op veel plekken tot over onze enkels zijn weggezakt.
Knollenveld
De wandeling stuurt ons een hobbel-de-bobbel-knollenveld in, dat er alles aan doet om ons onze enkels te laten verzwikken. Middenin het veld duikt Gerrit kniediep een zuigende modderpoel in. "Balen", zeg ik met een meelevend gezicht, terwijl ik mezelf tegelijk feliciteer dat ik het redelijk droog hou.
Restaurant Uit & Meer
Halverwege komen we langs Restaurant Uit & Meer waar we een bakkie doen. Een lekker tentje met in de zomer een dijk van een terras pal aan het water. Op een steenworp afstand ligt het markante Fort Uitermeer.
Zilverreigers & kikkers
Verder gaat het. We zien wat spaarzame spierwitte zilverreigers die op kikkers jagen. Eentje heeft het flink aan de stok met twee blauwe reigers die hem van hun veldje jagen. “Hé hallo, het zijn wel ónze kikkers”, hoor je ze denken.
Hoge fluittonen & Sirenen
Opeens zie ik Gerrit van het pad afdwalen, een gehypnotiseerde blik in z'n ogen. Hoge fluittonen heeft hij gehoord die hij verslijt voor ijsvogel-gezang, en die zuigen hem als Onweerstaanbare Sirenen een moerassig weitje in. Ik geloof het wel: als Gerrit graag nóg een nat voetje haalt, moet hij dat toch lekker zelf weten. Maar dan hoor ik hem sissen: "Frank! IJsvogels! Twee!"
IJdele ijsvogel
Door de zompige zoden ren ik naar hem toe en verdomd, ik zie de beroemde felblauwe flits over een slootje schieten. Een van de ijsvogels blijft een hele tijd zitten op een paaltje. IJdel laat hij zich van alle kanten door ons bewonderen. Wat zijn het toch prachtige vogeltjes! Jammer genoeg flitst hij weg als we dichterbij komen.
Nog één vosje?
Het einde van onze wandeling nadert. "Het zou mooi wezen", zegt Gerrit, "als we nog één vosje zagen." Een heel klein mini-vosje is al genoeg, beaam ik. Veeleisend zijn we niet. Maar helaas, we moeten het doen met die ene wuivende vossenstaart. We gaan zeker nog eens terug!
NS-wandeling Naardermeer
Benieuwd naar de NS-wandeling Naardermeer waar ik hierboven over schreef? Die vind je natuurlijk ook op Frankwandelt.nl!
Naardermeer: geen vuilnisbelt maar natuurreservaat
Het Naardermeer is een beschermd natuurgebied in het Gooi. Een plassengebied met riet, hooiland en moerasbos. In 1904 wilde Amsterdam dit natuurlijke meer volplempen met huisvuil. De natuurliefhebbers Jac. P. Thijsse en E. Heimans waren hier fel tegen gekant.
Dankzij hun protesten werd het Naardermeer gespaard. In 1905 richtten zij Natuurmonumenten op en ze kochten het Naardermeer een jaar later voor 150.000 gulden. Het Naardermeer werd daarmee het eerste Nederlandse natuurreservaat.
Mooiste huisjes midden in de natuur
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.
