Met een flinke verkoudheid aan huis gekluisterd. Tijd genoeg dus om te dromen van iets wat me de laatste jaren bezighoudt: een voetreis naar Rome. Ruim 2000 kilometer bepakt en bezakt deze oude pelgrimsroute volbrengen, dat lijkt me het mooiste wat er is. Vier, vijf maanden onderweg, m’n hele hebben en houwen op m'n rug, 's ochtends niet weten waar ik 's avonds m'n moede lijf te rusten zal leggen.
Blijft het bij een droom of zal het er nog een keer van komen?, vroeg ik me de laatste dagen af, hoestend als een kettingroker.
Wil ik het eigenlijk wel? Ja.
Valt het te regelen op m’n werk? Ja.
Kan m’n lichaam het aan? Weet ik niet.
Wat ik zeker weet is dat ik er hard voor zal moeten trainen. De laatste jaren merk ik tijdens wandeltrips steeds vaker dat ik geen achttien meer ben. Ook geen achtentwintig. Zelfs geen achtendertig.
Surfend op het web – wat moet je anders met een hoofd gevuld met snot? – kom ik langs allerlei blogs van Romegangers. Mooie verhalen. De meeste Nederlandse pelgrims zijn rond de vijftig, zelfs een paar boven de zestig.
Zestiger Joos vliegt op een foto op z'n blog als superman over Rome – vuist vooruit. Hij schrijft: "Maandag 13 augustus 2007 ben ik op het Onzelievevrouweplein in Maastricht begonnen aan een voetreis naar Rome."
Vanuit internetcafé's verhaalt Joos over het wel en wee van zijn tocht. De ontmoetingen met de lokale bevolking. Z'n blessures ("Langzaam sjok ik de heuvel af naar de Moezel. Linkervoet doet moeilijk"). Uiteraard het weer ("Het regent de hele nacht en bij het aanbreken van de dag gaat het harder regenen"). En de tent die hij naar huis moest sturen omdat hij de rugzak niet meer kon tillen ("Met de weegschaal van Frau Thibold heb ik mezelf gewogen met en zonder rugzak; het verschil was 18 kilo").
Zoals een superman betaamt, heeft Joos de tocht uiteindelijk volbracht. En zoals Joos zijn er tientallen Romegangers die hun wederwaardigheden verslaan op het web. Ik heb ze met smaak gelezen.
Jaren geleden al heb ik een voorproefje genomen van het oude pelgrimspad. Reisorganisatie SNP had samen met de Volkskrant een voetreis naar Rome uitgezet. Wij liepen de drie etappes, startend in het Noord-Italiaanse Parma en eindigend op het Sint Pietersplein in Rome. In een later stadium zal ik deze drie prachtige wandelingen op deze site beschrijven.
Surfend over het web beland ik ook weer op de SNP-site. Toch even kijken bij hun voetreis naar Rome. Alsof ik in een citroen bijt: "Na 10 succesvolle jaren hebben we moeten besluiten de Voetreis naar Rome niet meer aan te bieden. De reden hiervoor is dat de wandelpaden de laatste tijd steeds minder goed te vinden zijn en overgroeid raken. Dit komt doordat deze route door niemand anders wordt gelopen dan door SNP'ers en ook niet wordt bijgehouden."
Tja, ik heb nu eigenlijk geen keuze. Ik moet wel naar Rome, want iemand moet die paden toch bijhouden.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.