Groet je medewandelaars of niet? Over die wereldkwestie had ik een blogje geschreven met vijf groetcodes. Ik postte mijn blogje op Nujij.nl. Wat schetst mijn verbazing: 117 Nujij'ers klikten door naar mijn blog, en 22 posten een reactie op Nujij. Lees wat An Mehoela, Natuurmens, Welles-Nietes, Deurknop en TrotsopmijnzachteG ervan vinden. "Er is één man die nooit teruggroet, dus nu groet ik alleen zijn hond.:)"
Welles-nietes reageert: “Tuurlijk groet je andere wandelaars. Net als veel motorrijders en de pleziervaart. Geeft een goed gevoel........Ik vind het niet raar om een vreemde te groeten. Helaas denkt lang niet iedereen zo.(bang voor de/het onbekende) Sneu.”
“Ja hoor”, is Leeuwenbekje het met Welles-nietes eens, “ik groet wandelaars en mensen die ik tegen kom. Gedag zeggen of een glimlach kost niets en maakt je dag goed.”
Die positieve reactie leverde hem 12 plusjes op van Nujij-gangers.
Vallay, die zichzelf een ‘onverbetelijke groeter’ noemt, gaat specifiek in op de vraag ‘groet je ook als je iemand inhaalt’: “Ik groet altijd bij inhaal, ik kan soms niet te horen zijn en mensen schrikken altijd van mij dus ik groet bij inhaal, nooit te aardig en te uitgebreid want dan duiken ze weg met van die afwerende gebaren, ondertussen lachende als boer met kiespijn.”
Vallay heeft nog een andere interessante observatie: “Wat ik wel vaak meemaak is dat mensen mij van afstand groeten, dan hoor ik ineens iemand hallo roepen , ik kijk rond en dan staat er meestal iemand op afstand van een meter of 50 a 100 met een bepaalde gebarentaal en een grimas te groeten, ik groet dan altijd terug, enigzins verbaasd.”
Distinctio is minder tot groeten geneigd. Lastig want hij/zij is blijkbaar wel razend populair: “Ik kan hier in de stad niet komen of ik wordt ook om de haverklap gegroet. Tegenwoordig wat minder dan vroeger, toen woonde ik nog in de grote stad hier vlakbij. Als ik daar nu nog door een winkelstraat loop is het vaak om de 10 a 15 meter raak. En een voor mij totaal onbekende weet niet hoe aardig hij/zij moet doen om mijn aandacht maar te krijgen. Dus daar kom ik dan ook maar niet meer.
Tot overmaat van ramp is het groeten op het water. Allemaal, stuk voor stuk, steken ze de hand op alsof ze wat van me moeten.”
Distinctio heeft sowieso niet het beste met de mensheid voor: “Een keer was wel leuk, ook zo iemand, moest zo nodig groeten en lette niet op. Die liep vol in een openstaande glazen deur bij de C&A.”
En: “Moet je als boetenstoander in een grefodorp wonen ,daar groeten ze allemaal ,maar als ze groeten kijken ze een andere kant uit en zie je zo'n gedachtewolkje uit hun hoofd komen waarin valt te lezen; ''sodeflikker op''.
Vallay, die zich eerder omschreef als 'onverbetelijke groeter', houdt bij nader inzien helemaal niet van groeten. Maar hij houdt er wel mooie beeldspraak op na, reagerend op Distinctio: “Het ''welgemeende'' hoi of gedag klinkt in dat geval dan ook als het scharnier van een al geruime tijd gesloten mausoleumdeur, het woord 'hoi'' lijkt dan wel met ''gr'' te beginnen waardoor de groet letterlijk de uitspraak/klank van ''graf'' krijgt.
En als ze door hebben dat jij het in de gaten hebt dan komen ze soms met een overdreven haaai! dat zo scherp en strak staat dat de ruiten het zowat begeven, dan steken ze denkbeeldig een mes in je flikker, haaaai!”
En dan Distinctio weer: “Als ze dan ook gewoon normaal doorlopen vindt ik het best. Ondertussen ben ik alweer aan het kijken waar ik nog rustig (zonder dat ik al te veel wordt gegroet) nog kan lopen. Maar dat grefodorp loopt van Vlissingen tot Terschelling, vreselijk gewoon."
Deurknop doet zijn naam eer aan (qua lolligheid): "Hallooooo, hallooooo, nou niet steeds harder gaan lopen hoor hahaha. Ik zie u wel, daar met zijn tweeën (of zijn drieën). Halloo, ik dacht ik zie zo gezellig saampjes, ik dacht ik loop een stukje met u op. Volgt u ook de blauwe paaltjes? Nee de groen zegt u, nou wat een goed idee. Ik doe mee! Oh heerlijk hier buiten he luidjes... luidjes, hola... waarom klimt u nou in de boom? Is er een beer of wild zwijn?"
An Mehoela heeft het goed gezien: “Hhahahaaa....je bent echt een deurknop. Lachen..... Ze krijgen van mij een genadig knikje......mijn hond doet de rest wel ;-))) “
Ook voor KlaasAfEnToe ligt de humor op straat: “Ik wandelde laatst door de Kalverstraat en over de Dam. Had geen stem meer over.”
Leeuwenbekje tipt een leuk filmpje over een groetend meisje, heel geestig inderdaad.
RBteZ is een serieuze groeter: “Groeten heeft een functie. Als je op een stil bospad loopt is het zelfs een beetje eng als iemand je niet groet. Ik ben trouwens voor de formele groet: dat vind ik passend als je iemand niet kent.
Overigens zijn Nederlanders het onbeleefdste volk ter wereld dus als wij elkaar al groeten dan elders zeker.”
Katte_kop blijkt ook een echte kattekop: “Groeten? Ik vind het niet zo'n heel prettige gewoonte, zeker niet als het druk is. Weet je wat ik trouwens echt erg vind? Als je op de fiets zit (recreant) en tegenliggers je al vanaf vijftig meter afstand aan zitten te staren.”
TrotsopmijnzachteG groet alle mensen op haar ochtendwandeling heel vroeg in de morgen. Maar: “Er is één man die nooit teruggroet, dus nu groet ik alleen zijn hond :)”
Echt heel erg lief is Natuurmens, die onbekende kanten van het groeten naar voren haalt: “Ik hou van groeten vanuit een natuurlijk gevoel van respekt voor elkaar. Zelfs dieren in de wei en vogels om je heen groeten vaak, en ik groet ze graag terug.”
Aveon: “in een drukke winkelstraat niet nee, maar in het park of in de duinen meestal wel, op het strand weer niet. op een bos- of duinpad ga je vlak langs elkaar heen en dan lijkt het onvriendelijk als je strak voor je uit kijkt maar op het strand heb je de ruimte en is het nodig om zo dicht bij elkaar te komen. denk ik.”
Doemijnbest tot slot heeft nog een leuke tip: “Als ik oogcontact maak met iemand dan glimlach ik al....blijkt aanstekelijk te werken.”
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.