Als wandelaar kom je voortdurend medewandelaars tegen. Waar ik met enige regelmaat mee worstel: groet je elkaar of niet? In dit blogje vijf ongeschreven wandelcodes. Ongetwijfeld zijn er nog veel meer. Aanvullingen zijn welkom.
In een gebied met weinig medewandelaars ontkom je er bijna niet aan de schaarse soortgenoten die je tegenkomt te groeten. En andersom: hoe meer wandelaars je tegenkomt, hoe kleiner de groetnoodzaak. Waar precies het 'tipping point' ligt, is niet te zeggen. Misschien een goed onderwerp voor een dissertatie?
Andere wandelaars inhalen is vaak gedoe. Zeker in een gebied waar je ver kunt kijken, zie je al lang van te voren dat je iemand gaat inhalen. Omdat het tempoverschil meestal klein is, kan dat heel lang duren. Dat kan het wandelgenot flink dempen. Is het de lichte irritatie die daardoor ontstaat, dat inhalers elkaar minder groeten? Of speelt het ontbrekende oogcontact een rol? Sowieso neemt de inhaler het groetinitiatief, niet de ingehaalde.
Als je alleen loopt (wat ik vaak doe), dan groet je in ieder geval andere alleenlopers. Kom je gezelschappen tegen van twee of meer personen, wacht dan even af of ze jou groeten. Soms hebben gezelschapslopers het niet zo op alleenlopers.
Hardlopers zijn een ander slag mensen. Het gaat hier niet gewoon om wandelaars die er een wat hoger tempo op na houden. Onderling wisselen hardlopers veelvuldig groeten uit. Maar het groeten van wandelaars is niet gewoon. Hoe fanatieker de hardloper (herkenbaar aan tempo en kleding), hoe minder noodzaak om een groet uit te wisselen.
Overigens geldt ongeveer hetzelfde voor: mountainbikers, vogelaars, hondenbezitters, potloodventers.
Er zijn nogal wat manieren om te groeten. Ik zet er een paar op een rij:
Lees alle reacties die er kwamen nadat ik dit blogje op Nujij.nl had gezet.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.