Door het Voorsterbos

Snel na de start wandel je het Voorsterbos binnen over soms flink modderige paadjes. Vandaag, 28 februari, zijn de bossen nog helemaal kaal. En daarom kun je juist nu vogels spotten. Ik zie een kleine én een grote bonte specht. Voor de ijsvogel hou ik m’n ogen extra open, want die wordt hier ook regelmatig gezien.

Oudste bos van de Noordoostpolder

Het Voorsterbos mag het oudste bos van de Noordoostpolder zijn, maar die is pas sinds 1942 als eerste polder gewonnen op het IJsselmeer. Dat het geen eeuwenoud bos is, merk je, want in het gevarieerde bomenbestand kom je nauwelijks echt dikke stammen tegen.

Pluizig gatje

Een vlonder leidt een zompig natuurgebied binnen, waar in de verte Schotse Hooglanders grazen. Dat het een fraai gebied is kan het sombere weer van vandaag niet verhullen. Op de meertjes dobberen grauwe ganzen, een witte reiger jaagt roerloos op visjes. Over het water klinkt de hinnikende baltsroep van de dodaars, het kleinste fuutje dat zich met z’n pluizige gatje verschuilt in de rietkraag.

Nest in aanbouw

Vrijwel geen mens kruist m’n pad vandaag, dit is een heerlijk gebied voor rustzoekers. Maar midden in het bos wil de route me een pad in hebben dat afgesloten is. Op een kaartje staat de reden: een zeearend heeft in dit bosgebied een nest in aanbouw. De alternatieve route is goed aangegeven, maar minder leuk dan de tocht door het stille bos. Maar voor een klussende zeearend hebben we graag een omweg over.

1500 soorten paddenstoelen

Die omleiding gaat een stuk langs de weg, de route pik ik weer op bij de Voorstersluis in de Zwolse vaart. Het Kadoelenbos herhaalt de zetten van het Voorsterbos: modderige slingerpaadjes door nog kale maar wel vogelrijke bossen. Hier zorgt een oeroude en ondoordringbare keileemlaag voor vochtige bossen waar liefst 1500 soorten paddenstoelen gedijen, vertelt een bordje.

Langs het Zwarte Meer

Even verder verruil je de bossen voor een traject over een grasdijk langs het Vollenhovenkanaal. Mooie kilometers, met rechts de bossen en links het brede water met talloze futen, aalscholvers en witte reigers. Je slaat af, wandelt langs natuurgebied de Zwarte Hoek en kijkt uit over het weidse Zwarte Meer, ontstaan bij de inpoldering van de Noordoostpolder.

Brilduikers en nonnetjes

Hier tref je de meeste vogels. Dobberende brilduikers en brandganzen, felle gevechten tussen nonnetjes. In de rietkragen kun je het baardmannetje en de zeldzame grote karekiet treffen, maar daarvoor is het eind februari te vroeg in het seizoen. Wel klinkt het oemp-oemp van de roerdomp uit het riet, een geluid dat kilometers ver kan dragen.

Vogeleiland en zeearend

In de verte op het meer zie je het beboste vogeleiland liggen, waar zeearenden een nest hebben. Lang spied ik door m’n telelens de horizon af, maar het geluk is niet met me. Een ouder echtpaar passeert, waarvan de man vriendelijk vraagt: “Zoekt u iets?”. Ik antwoord dat ik graag de zeearend wil fotograferen. Hij lacht: “Ja, dat willen we allemaal wel.”

PIER+HORIZON

Aan het eind van het smalle betonplaten-fietspad tref je nog iets bijzonders: de ‘land art-installatie’ PIER+HORIZON van kunstenaar Paul de Kort. Het kunstwerk bestaat uit een 135 meter lange pier die het Zwarte Meer insteekt. De pier herinnert aan de tijd vóór de drooglegging van de Noordoostpolder. Toen lag op precies dezelfde plek een strekdam van zes kilometer. Die verbond een lichtwachtershuis op een kunstmatig eiland in de Zuiderzee met het vasteland bij het dorpje Genemuiden. Oud-Kraggenburg heette dat eiland.

Storm Eunice

Helaas heeft storm Eunice het kunstwerk begin 2022 zwaar beschadigd. Een flink stuk van de pier is weggeslagen en van dat deel resteren alleen de pijlers, waarvan watervogels dankbaar gebruik maken als rustplek. Over rustplekken gesproken: vlak bij het kunstwerk kun je tiny house ‘Slapen op de Dijk’ huren als B&B. Moet geweldig zijn om vanuit je mini-huisje ‘s nachts over het Zwarte Water te kunnen uitkijken.

Bekijk tiny house op Booking.com >>

Huis met vuurtoren

Een dalend polderweggetje brengt langzaam maar zeker weer iets bijzonders in beeld: het al genoemde Oud-Kraggenburg. Vanaf een met basaltblokken versterkte heuvel kijkt de lichtwachterswoning, een huis met een vuurtoren erop, over de akkers uit. Vóór de inpoldering stond dit fraaie rijksmonument midden in de Zuiderzee.

Eerste lichtwachter

De 53-jarige Hendrik Winkel was de eerste lichtwachter. In december 1848 betrok hij samen met vrouw en kinderen de woning aan het eind van de zes kilometer lange strekdam. De eerste Kraggenburgheer verdiende zeven gulden per week en woonde er gratis.

Aanrader

Nu zitten de hoogtepunten erop. Over asfalt wandel je langs akkers met vette kluiten klei. En door het Voorsterbos slinger je met de paden mee naar het eindpunt. Al met al een aardige maar zeker geen spectaculaire wandeling. Volgens Oppad heb je in totaal 1 kilometer asfalt, maar dat is veel meer. Toch een aanrader vanwege het Zwarte Meer met z’n vele vogels, het bijzondere Oud-Kraggenburg en de land art-installatie.

Extra uitje: Waterloopbos

Als je hier toch bent en je hebt nog wat tijd over, overweeg dan een bezoek aan het nabijgelegen Waterloopbos (vanaf de Voorstersluis ongeveer een kwartier lopen). Hier liggen ruim dertig waterloopkundige proefmodellen verscholen. Een unieke plek, waarover je meer kunt lezen in mijn wandeling door het Waterloopbos.

Wandeldatum en SNP Reis app

Deze wandeling heb ik gedaan op woensdag 28 februari 2024. Je kunt hem wandelen met mijn gps-track (zie het kadertje bovenaan) of met de gratis SNP Reis app die veel informatie geeft over wat je onderweg tegenkomt (zie hieronder).