Update 2024: OV-stapper bestaat niet meer

Helaas bestaat deze OV-stapper niet meer. Wandelnet heeft niet de capaciteit om alle OV-stappers in de lucht te houden en aan te passen, geeft een woordvoerder aan. De wandelorganisatie leidt de link naar de OV-stapper om naar een alternatieve route door de Oostvaardersplassen.

Swarovski en Zeiss

Een goede verrekijker is onontbeerlijk op deze wandeltocht. Het barst er van de bijzondere vogels die zonder ogen op telestokjes vage vlekjes aan de horizon blijven. En het stikt er van de megalomane Swarovski- en Zeiss-telescopen met mannetjes (m/v) erachter.

De Nieuwe Wildernis

De Nieuwe Wildernis gezien? Die prachtige natuurfilm over de Oostvaardersplassen? Een mooiere Nederlandse natuurfilm bestaat niet. De film toont je de Oostvaardersplassen op z’n best. Zo adembenemend zijn de plassen in het echt helaas niet.

Wilde konikpaarden

Toch is het een uniek wandelgebied, vanwege de vele vogelsoorten, de edelherten (die zag ik in de verte), de wilde konikpaarden (ik hoorde er eentje hinniken, wauw!). Tijdens de wandeling kun je ook genieten van prachtige uitzichten over het gebied.

Moerasland

Als je bij de plassen even om je heen kijkt, besef dan dat duizenden jaren geleden ons land er ongeveer zo uitzag: eindeloos moerasland. En eigenlijk had hier iets heel anders moeten verrijzen. Het diep gelegen, natte gebied tussen Almere en Lelystad was namelijk oorspronkelijk bestemd als industriegebied. God zij dank zijn de rokende schoorstenen er nooit gekomen.

De Grote Deur

Dankzij de Oostvaardersplassen zijn in Nederland verdwenen vogelsoorten teruggekomen. Grote zilverreigers, lepelaars en kiekendieven nestelen tevreden in de Oostvaardersplassen. En zelfs de imposante zeearend – bijnaam: De Grote Deur – voelt zich hier thuis.

Natuurbelevingcentrum De Oostvaarders

Zeker aan te bevelen voor een bezoekje is Natuurbelevingcentrum de Oostvaarders. Je ziet het uit de verte al liggen: een zwarte houten sculptuur van Drost en van Veen architecten aan de rand van de Oostvaardersplassen. Loop even naar boven, naar de leuke expositie- en panoramaruimte (met onder andere een expo over dierenpoep....). Nog een paar treden omhoog brengt je naar het uitkijkpunt waar de verrekijkers voor je klaar staan (sympathiek!).

Wilgenbos: oerbos in de polder

Een speciaal stukje van deze wandeling voert door het Wilgenbos. Dit oerbos van honderd hectare is spontaan ontstaan rondom een voormalige zandwinplas. Geinige oorzaak: de wilgenmatten die gebruikt werden als ondergrond van de dijkverzwaring, zijn spontaan gaan uitlopen.

Oerwoud met ijsvogels en bevers

Je waant je hier een beetje in een oerwoud, omdat het bos bijna ondoordringbaar is. Toen ik er wandelde (begin van de herfst), was het muisstil, maar in het voorjaar wordt het Wilgenbos overspoeld met de klanken van zangvogels. Bijzondere bewoners zijn de ijsvogel en de bever.

Lepelaarsplassen: bomvol vogel(aar)s

De Lepelaarsplassen, het kleine broertje van de Oostvaardersplassen, is een gewild gebied voor vogelaars. In de vogelhut tref ik een enorme camera met een klein vrouwtje erachter. Trots toont ze me haar foto’s van ijsvogeltjes. “Zojuist geschoten”, knipoogt ze stralend. Maar nu zijn ze gevlogen. “Waarom zie ik nooit een ijsvogel”, knarsetand ik jaloers, “het is niet eerlijk.”

Aalscholverskolonie

Afijn, misschien heb jij meer succes, ik wens het je van harte (maar niet heus). Ga in ieder geval even van de route af naar vogelhut De Lepelaar en hou je verrekijker/camera in de aanslag. De hut biedt goed zicht op De Lepelaarplassen en de vele vogels die in dit moerasgebied leven. Er is een grote aalscholverkolonie en als je geluk hebt (had ik natuurlijk weer niet), kun je de zeearend – De Grote Deur (niet te verwarren met De Dikke Deur) – boven het gebied zien zweven.

Bezoekerscentrum De Trekvogel

Breng na de Lepelaarsplassen even een bezoekje aan Bezoekerscentrum De Trekvogel, in het weekend een goed rustpunt tijdens de wandeling. Je vindt er informatie over de Lepelaarplassen en de vogels die daar voorkomen. En je kunt er opgezette ijsvogels bewonderen ;-).

Almere heeft het... Maar wat?

Almere is zo’n stad waar je liever niet komt. En als je er toch moet wezen: het liefst direct weer uit vertrekt. Ik word altijd bijzonder vrolijk van Almere, omdat ik er niet hoef te wonen. Maar kijk eens goed, jij met al je vooroordelen. Almere, het heeft toch wel wat, moet ik schoorvoetend toegeven.

Schitterend stationsgebouw

Stiefel niet direct uit station Almere Centrum als een konikpaard met oogkleppen op de plassen af, maar draai je eens om. Dan zie je een schitterend stationsgebouw, met een spannende constructie van glas en staal, ontworpen door NS-architect Peter Kilsdonk.

Masterplan Rem Koolhaas

En ook het stadscentrum, ooit een verzameling tochtige winkelstraten met zicht op open polderland, is best mooi geworden en kent flink wat cultuur. Het masterplan voor het stadshart is van de beroemdste architect va Nederland Rem Koolhaas en vormgegeven door gerenommeerde architecten.

L’Hermitage en de Citadel

Wat hoogstandjes van moderne architectuur vind je naast het station: l’Hermitage, bestaande uit drie enorme kantoorgebouwen. Het dertig verdiepingen tellende rode gebouw is het WTC. Aan de waterkant staan de twee torens ‘Side by Side’ en de Wave met golfvormige gevel. Vanaf het La Place-terras van V&D heb je een mooi uitzicht over de blokvormige Citadel, die de kern vormt van het masterplan van Rem Koolhaas.

Eerste inwoners: Steentijders

In 1976 kwamen de eerste inwoners naar Almere. Helemaal de eersten waren ze niet, want in de Steentijd (8.500 jaar eerder) woonden er ook al mensen. Na de laatste ijstijd smolt de ijskap, steeg de zeespiegel en liep het gebied onder water. De watersnood van 1916 leidde uiteindelijk tot de inpoldering van onder meer Zuidelijk Flevoland tussen 1959 en 1968.

350.000 inwoners in 2030

In 1984 werd Almere een gemeente met een burgemeester (Nieuw Linkser Han Lammers). Tot die tijd viel het gebied onder de landdrost. Twee jaar later ontstond de provincie Flevoland. Oorspronkelijk zou het land een agrarische bestemming krijgen, maar de groei van Amsterdam vroeg om nieuwe woonkernen. Na bijna 40 jaar wonen er ruim 195.000 mensen. De planning is dat Almere in 2030 zelfs 350.000 inwoners zal hebben.