Intrigerende pompoenen

De taaie kilometers beginnen al in het dorp Hooghalen. De route leidt nog wel langs wat mooie boerderijen plus een boerenkar met intrigerende pompoenen, maar al snel komt de snelweg in zicht. Je kruist ‘m over een viaduct en een asfaltweggetje neemt je mee door Laaghalen en langs de akkers van het Lageresch.

Schoonebeker heideschapen

Het snelweggeluid sterft langzaam weg en is helemaal verdwenen als je bij het hoogtepunt van deze etappe arriveert: het Hijkerveld, een van de grootste heidevelden van Drenthe. Een forse kudde Schoonebeker heideschapen gaat hier de strijd aan met het oprukkende pijpenstrootje en verbossing. En het leuke is: ze staan me op te wachten in de bosrand.

Energieke schapen

Schapen zijn lieve en meestal ook vrij slome dieren, maar deze wollige jongens en meisjes stomen energiek op over het Drenthepad en drijven me al grazend voort over de heide. Verderop staat het herderspaar me op te wachten met hun al even energieke hond. Gelukkig groeten ze heel vriendelijk. En, kijkend naar m’n camera, beloven ze dat je hier op het Hijkerveld fraaie plaatjes kunt schieten.

Grote stille heide

Gelijk hebben ze, al sombert het weer vandaag. Het Hijkerveld is echt wat je je voorstelt bij de grote stille heide, met eindeloos zicht naar alle kanten. Op een enkele fietser na kom ik niemand tegen. De heidevelden wisselen af met verstilde vennetjes en veenrestanten die samen een goede indruk geven van hoe het er vroeger in heel Drenthe uitzag.

Diependal met zilverreigers

Het Drenthepad kiest een wat andere route over de heide dan mijn gids vermeldt (zesde druk uit 2019). Volg je de gps-track en de markering, dan kom je veel dichter bij een serie vennen en krijg je goed zicht op het grootste exemplaar: Diependal. Vanaf een hooggelegen bankje spot ik flink wat vogels aan de waterrand. Vooral het heldere wit van de zilverreigers knalt eruit op deze grijze herfstdag.

Aardappelmeelfabriek Oranje

Vogelreservaat Diependal hebben we te danken aan de voormalige aardappelmeelfabriek Oranje, die hier van 1913 tot de sluiting in 1980 stond in het gelijknamige dorpje. De fabriek loosde het afvalwater op zogeheten vloeivelden. Het organische materiaal bezonk en kon door rotting worden afgebroken. De vloeivelden stonden bekend om hun vogelrijkdom en werden na sluiting van de fabriek omgevormd tot natuurgebied.

Bijzondere vogelkijkhut

Van de fraaie Trage Tocht Hijkerveld weet ik dat aan de rand van Diependal een bijzondere vogelkijkhut te vinden is, een stuk van het Drenthepad af. De hut bereik je via een 162 meter lange tunnel. En met een beetje geluk spot je van hieruit bijzondere water- en moerasvogels zoals de fotogenieke roodhalsfuut. Ook zitten er nogal wat blauwborsten in het vogelreservaat.

Bekijk Trage Tocht Hijkerveld >>

Asfaltstappen

Je verlaat het Hijkerveld, steekt het Oranjekanaal over en wandelt langs de heide van het Hijkerzand. Best aardig, al is het over een fietspad. Taaie kilometers wisselen af met iets fraaiere, maar vrijwel al je stappen gaan over asfalt. Leuk is het traject door de heuvelige heide rond de Brunstingerplassen, waar ik ook vliegenzwammen tref.

Dorpje Brunsting

Die plassen ontlenen hun naam aan het gehuchtje Brunsting, waar je verderop doorheen komt. Bij een bankje las ik even een pauze in. Een bordje verhaalt over de geschiedenis van dit mini-dorpje met zo’n 100 inwoners. Het is genoemd naar de familie Brunsting, die hier vijf eeuwen geleden een boerderij bouwde en in de loop van de tijd een flink kapitaal vergaarde.

Zilveren silo’s

Je steekt nogmaals de snelweg over en dan wandel je de buitenwijken van Beilen binnen. Dat is net zo saai als het klinkt. Een paar kilometer doorbijten dus tot het eindpunt van het Drenthepad. Waarbij Ingrid – bijna bejaard met 50 kaarsjes op de taart – nog voor een glimlach zorgt. De grote zilveren silo’s van de melkfabriek bij het station lichten fraai op in de namiddagzon die – beter laat dan nooit – doorbreekt.

Het Drenthepad en het OV

Dit is de laatste etappe van het Drenthepad. Als je naar mijn overzicht kijkt, zal je opvallen dat vier etappes ontbreken. Bij deze etappes is het openbaar vervoer een probleem: bij begin- of eindpunt is er geen bushalte meer. Ook als je over een auto beschikt en naar het beginpunt rijdt, kom je na afloop met de bus niet meer terug bij je auto. In de loop van de jaren zijn er blijkbaar verschillende bushaltes opgeheven. Ik broed op een list om deze etappes toch nog te kunnen lopen.