Voor rustzoekers die van onverharde paden houden, is dit een heerlijke Trage Tocht. Op het wandelmenu staan een esdorp met fraaie Saksische boerderijen, het beekdal van de meanderende Geeserstroom, uitgestrekte bossen, heidevelden en een oeroude pingoruïne.
Je start in de Dorpsstraat van esdorpje Gees. Zo idyllisch als het dorpje Echten waar we twee dagen geleden liepen, is Gees niet. Daarvoor komen er net te veel auto’s over de brede klinkerweg. Maar aan die klinkers vind je wel talloze fraaie Saksische boerderijen.
Bekijk ook Trage Tocht Echten >>
Een aardig pad leidt ons het dorp uit, over boerenland, nageknord door tientallen varkens vanaf hun riante modderveld. We passeren een heideveldje, en akkers met aardappels en suikerbieten. Gelukkig zien we steeds meer bloemrijke akkerranden, zodat de bijen en vlinders ook aan hun trekken komen. En wij een tikkeltje kleur zien op deze muisgrijze zomerdag, eentje in een lange rij.
Boswachterij Gees slokt ons op. Een flinke boswachterij, zoals zoveel bossen in Drenthe aangeplant tussen twee wereldoorlogen. Een jong maar fraai bos dat vooral uit loofbomen bestaat. En dat bos staat vandaag vol zwammen en paddenstoelen. Ze zijn er vroeg bij dit jaar (10 augustus 2023), wat door de uitzonderlijk natte zomer schijnt te komen.
Fraaie doorkijkjes krijgen we vanuit de bosrand op het natte beekdal van de Geeserstroom, een beekje dat nog niet zo lang geleden een rechte sloot was. Nu mag hij weer volop meanderen, zoals hij vroeger deed, met een moerassig dal als gevolg.
Die moeraslanden ontstonden als vanzelf. Geweldig voor de vogels en andere dieren. Maar al die nattigheid heeft een keerzijde: boeren kampen met mislukte oogsten, dorpsbewoners met vollopende kelders en toeristen met natte voeten. Daarom besloten de provinciale beheerders het gebied in de toekomst deels om te vormen tot droger cultuurlandschap. En zo boetseert de provincie een landschap waarvan iedereen blij van wordt.
Want meanderen moet natuurlijk wel leuk blijven. En dat is het, want terwijl we over een beukenlaan wandelen, zien we door de bomen bloemrijke graslanden vol vennetjes. Hier en daar voegt een heideveld kleurtinten toe: niet alleen de paddenstoelen zijn vroeg dit jaar, ook de bloeiende heide is al volop van de partij.
Over het Mr. H. Greebepad gaan onze stappen nu, vernoemd naar Hugo Greebe, ooit burgemeester van Zweeloo en voorzitter van stichting het Drentse Fietspad. Dat z’n fietspad drukbereden is zal hem postuum deugd doen. Jammer is wel dat twee fietsers ons bankje hebben ingepikt. Gelukkig vinden we verderop, verscholen in de bosrand, een perfect bankje voor de lunch, met uitzicht op het grootste ven van de Mepper Hooilanden.
Heerlijk stil wordt het voorbij de Anne de Vrieshoek. Die naam zegt jullie misschien niets, maar waarschijnlijk doet de zin ‘Ik bid niet veur brune bon’n’ bij de oudere wandelaar een belletje rinkelen. Anne de Vries was de schrijver van twee streekromans over Bartje Bartels, een jongetje dat opgroeit in een arm Drents boerengezin en dat zich steeds minder wil schikken naar zijn lot. Vooral bekend door de dramaserie op televisie uit 1972.
We gaan het beroemde – zeer scherpe – hoekje om. Graspaden leiden door omhullende bomen en struiken en verderop neemt een bomenlaan het stokje over. Dan komen we bij het Mekelermeer, een van de grootste pingoruïnes van Drenthe. ‘Pingo’s’ zijn overblijfselen uit de ijstijd. Destijds was het zo koud dat zelfs het grondwater bevroor en de grond erboven omhoog en opzij duwde. Toen het ijs smolt, ontstonden ovale meertjes.
Het Mekelermeer is liefst twaalf meter diep, waarbij de onderste zes meter uit veen bestaat. Dat veen is een levend geschiedenisboek: op 11.70 meter diepte zijn 15.000 jaar oude bladresten van poolwilg en dwergberk uit de ijstijd gevonden. En uit de lagen daarboven valt af te lezen dat dit gebied vanaf de prehistorie veranderde van toendra naar oerbos naar heide.
Over heide gesproken: die vinden we verderop volop in een heidegebied met de merkwaardige naam De Hooge Stoep. Ook dit is een stokoud gebied: er zijn resten gevonden van nederzettingen van jagers uit 12.000 vóór onze jaartelling. Op warme dagen kun je hier adders en ringslangen langs het pad treffen. Als je geluk hebt zie je de schaapskudde.
Het mooiste traject van de route volgt nu: De Bergstukken. Hier wandel je dwars door het moerassige dal van de Geeserstroom, over vlonderpaden en fraaie bomendijkjes. Twee keer kruis je de beek via een houten bruggetje. De paden kunnen hier flink modderig zijn, maar de uitzichten zijn schitterend.
De laatste kilometers terug naar Gees zijn nogal saai, maar dan komen de fraaie Saksische boerderijen alweer in zicht. Overigens klaagt een collega-wandelaar op Wandelzoekpagina over de “duizenden steekvliegen” die hem goed te grazen namen. Niets van gemerkt, wel van hun prikkende collega’s: de muggen. Dus deet mee als je deze waterrijke tocht maakt.
Deze wandeling hebben we gedaan in augustus 2023. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
Lees meer over deze wandelgids >>
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.