Deze fraaie Trage Tocht combineert de heide van het Balloërveld met het beekdal van de Drentsche Aa. Struinpaadjes leiden je langs kronkelbeekjes waar weidebeekjuffers, libellen en vlinders je gezelschap houden. Een lieflijk landschap, maar in natte periodes houden zelfs hoge schoenen je voeten niet droog. In augustus staat de heide fraai in bloei, maar deze wandeling is in alle seizoenen een aanrader.
Vanaf de stil gelegen schaapskooi van het Balloërveld is het verleidelijk direct de heide op te lopen, die vandaag in al z’n paarsheid staat te lonken. Maar deze Trage Tocht pakt het anders aan. Hij slaat af in de richting van het dorpje Loon, over een onverhard pad door de bosrand. Op een koppel mountainbikers na treffen we niemand op het aangenaam lommerrijke pad.
Paarden grazen op de hobbelige wei die we passeren, het mais staat meer dan manshoog langs het pad en overal zien we bijvoet. De naam van het plantje hebben we te danken aan de oude Romeinen. Hun legioenen legden grote afstanden te voet af. Om vermoeidheid en pijn te verzachten, stopten ze bijvoet in hun sandalen, want de vluchtige olie in de bladeren koelt zere voeten. Slimme jongens, die Romeinen.
We zoeken een beekje op dat deel uitmaakt van de Drentsche Aa. Zoals een kameleon van kleur verschiet, zo nemen de beekjes in dit gebied telkens de naam aan van een naburig dorpje. Hier heet het beekje het Loonerdiep, naar het nabijgelegen dorpje Loon. Het pad gaat pal langs het beekje, terwijl we behoedzaam om drassige stukken heen laveren. Langs de oevers fladderen weidebeekjuffers lieflijk in de schaduw van de hoge bomen. Zoveel hebben we er nog nooit bij elkaar gezien.
Een paadje schildert weidse slingers door idyllisch landschap, met ruige graslanden vol bloemen. Bosranden in de verte, af en toe een boerderij, een bankje dat de bewoners van het dorpje Loon ons aanbieden. Je kunt Loon even van de route af binnenlopen, het is zo’n typisch Drents esdorp met klinkerstraten, rietgedekte boerderijen, een herberg.
Je neemt een bredere bosweg die even verder overgaat in een zanderige pad langs de weilanden die aan het Loonerdiep grenzen. In de schaduw van de bomen hebben de Limousin-koeien hier een relaxed leven, nog onwetend van het feit dat ze uiteindelijk in een eerlijk vleespakket belanden.
Het Taarlose veentje komt op het pad, een pingoruïne die is ontstaan in de laatste ijstijd. Hier staken dorpelingen vroeger turf als brandstof voor de kachel. De veenputten zie je hier en daar nog langs de moerassige oevers. Op een bankje gebruiken we de lunch, uitkijkend op het natuurgebied. Even later leidt een struikelpaadje langs de oever waar we voor het eerst de heide vol zien bloeien.
Een rustig weggetje voert het dorpje Taarlo binnen, met 110 inwoners nóg kleiner dan het eerdere Loon (265 inwoners). Een brinkdorp dit keer, en je passeert de brink, een door hoge bomen beschaduwd grassig veld waar ze soms schapen laten grazen. De oude boerderijen rond de brink maken er een ansicht van.
Het Balloërveld lonkt voor de tweede keer, maar weer besluit de Trage Tocht tot een alternatieve route. Een weggetje koerst noordwaarts, natuurgebied De Heest binnen. Verhard wordt onverhard en nu houden we de ogen open. Op Wandelzoekpagina lazen we dat het in dit gebied zeer drassig kan zijn. Robbert vond het zelfs zo gevaarlijk dat hij alarmerend schrijft: “Ben tot middel weggezakt.” Daar helpt een zwembroek beter tegen dan hoge waterdichte schoenen.
Gelukkig is zwemkleding vandaag niet nodig en we genieten volop van het beekdallandschap dat hier op z’n allermooist is. Vanaf de spannende struinpaadjes door de houtwallen krijgen we telkens zicht op bloemrijke hooilanden. Hier wandel je langs liefst drie beekjes: het Taarlose diep, het Oudemolense diep en het Gastersche diep. Diep is ook de stilte die je hier treft. Vandaag komen we vrijwel niemand tegen. Helaas ook niet de schuwe kwartelkoning die hier broedt.
We treffen wel een hardlopend meisje dat, zo vertelt ze, verderop tot haar knieën is weggezakt in de blubber. Ze kan er toch om lachen: “Ik ben bijna voorover in de koeienstront gegleden.” Haar modderige benen zijn een waarschuwing en we lopen verder alsof we op eieren lopen. Maar we zien alleen wat drassige stukken. Een avontuurlijke wandeling is het hier zeker, waarbij de gps-track goed van pas komt. Helemaal als – weer naar het zuiden navigerend – het pad totaal overwoekerd blijkt. Je wandelt hier dwars door een ruig veld en de wandelgids adviseert op drie eiken aan te koersen, een effectieve aanwijzing.
We steken een weg over en dan,eindelijk, tateratááá: daar is de heide. Die blijkt begin augustus al vol in bloei. De vele mulle zandpaden verzwaren de wandeling aanzienlijk. Af en toe kun je wat hogerop een harder paadje dwars door de heidepollen volgen. In de verte zien we grafheuvels oprijzen, wat vliegdennen en plukjes bos. Boven ons hoofd cirkelen drie ooievaars. We passeren celtic fields, akkertjes uit de IJzertijd. Heel in de verte piept het kerktorentje van Balloo boven de paarse heide uit.
Inmiddels is het heetst van een toch al snikhete dag aangebroken en het schaduwrijke bomenlaantje dat we nu pakken is meer dan welkom. Op het pad tussen de bomen treffen we de kudde met de Drentse heideschapen van het Balloërveld, terwijl de herderin ruggelings tegen een boom zit te breien, haar zwartwitte bordercollie hijgend aan de voeten. Een nostalgisch tafereeltje. De schaapskooi is nu niet ver meer. Al met al een zeer gevarieerde prachtwandeling!
Overigens hebben we deze wandeling in twee delen gelopen: eerst het zuidelijke deel over het Balloërveld vanaf de Schaapskooi (14km), vervolgens het noordelijk deel door natuurgebied De Heest vanaf de parkeerplaats bij Oudemolen (7km). Mijn gps-track bevat beide routes (zie het kadertje bovenaan). Voor bovenstaande beschrijving doe ik net alsof we de route in één keer hebben gelopen 😁
Deze wandeling hebben we gedaan op donderdag 8 en maandag 12 augustus 2024. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.