Mooie wandeling bij het Drentse dorp Aalden. Je wandelt door boerenlandschap langs een kronkelend beekje, en je komt over het prachtige landgoed De Klencke. Onderweg is goed te merken dat dit een overgangsgebied is van natte graslanden naar droge akkers. Of in boerenlandjargon: je loopt tussen maten en essen. Oud-Aalden, met z'n monumentale boerderijen, is een zalig toetje.
Ook op deze wandeltocht, en vrijwel op elke Trage Tocht, zijn waterdichte schoenen geen overbodige luxe, zeker na een regenperiode.
Startpunt Aalden lijkt een dertien-in-een-dozijn-dorp. Een verzameling saaie huizen langs een al even saaie doorgaande weg. Wacht maar af, aan het eind van deze wandeltocht is je oordeel volledig anders...
Na wat aanrommel-kilometers om buurdorp Zweelo door te komen, beland je in de eindeloze rust en ruimte die Aalden omgeven. Boerenlandschap met akkers die nu – het is hartje winter als ik er wandel – braak liggen. Geen mens te bekennen. Heel in de verte rijdt een mini-speelgoedautootje over de horizon. Dichterbij loeren houtduiven naar me vanuit een schilderachtige rij eiken. Verder niets.
Vele kilometers volg je de Aelderstroom, een klein kronkelend beekje dat langs verschillende essen stroomt: de Zuider Esch en de Lutke Esch. Rechts kijk je uit over het brede stroomdal, links over akkers en velden tot aan de einder. Onderweg strelen mooie houtwallen en boomsingels je ogen. Ik wil deze tocht zeker nog eens in de zomer maken, als de gewassen het land een heel andere aanblik zullen geven.
Tot aan landgoed De Klencke hou je dat weidse zicht. Je loopt hier een groot risico om je stress kwijt te raken. Dan verandert het karakter van de wandeling en trek je opeens het bos rond Havezate De Klencke in.
De Klencke is een klein romantisch landgoed. Een afwisselend landschap met oude boerderijen, holle bomen, singels en beekdalgraslanden. Die graslanden zijn hier natter gemaakt. Het opwellende water is ijzerrijk, waardoor planten als dotterbloemen, waterviolier en holpijp hun kans grijpen.
Het bijbehorende prachtige landhuis (je komt er langs) kent een lange bouwgeschiedenis, die start in 1520. Daarna zijn er vele verbouwingen geweest. Het jaartal 1764 op het luidklokje aan de gevel markeert de voltooiing van de laatste grote verbouwing. Bij de verkoop van het huis in 1781 zijn er elf kamers – 'behangen' en 'onbehangen' – en ruime dienstvertrekken. Uit die periode zijn drie rijk bewerkte schouwen bewaard gebleven.
Het landhuis ligt er schilderachtig bij, omringd door oud loofbos, heide, rechte lanen en boerderijen. Loop er vooral even naartoe, een paar honderd meter van de route af. En kijk dan even naar de ingang van het landhuis, die gedecoreerd is in Lodewijk XV-stijl met een rijk versierd bovenlicht.
Deze eeuw heeft het landhuis al verschillende bestemmingen gehad: jeugdherberg, bordeel voor Duitse militairen in de Tweede Wereldoorlog, meisjestehuis en vormingscentrum. In 1961 vermaakte eigenaresse Elisabeth Jacoba Goddard-van der Wijck de havezate bij legaat aan Natuurmonumenten. Top!
Opmerkelijk: als je goed kijkt, zie je in de gevel een aantal 17e-eeuwse grafzerken. Het verhaal gaat dat eigenaar Jonker van Welvelde onenigheid had met het kerkbestuur van Oosterhesselen. Woedend liet hij de grafzerken van zijn familie uit de kerk weghalen en opslaan bij de havezate. Twee eeuwen later kwamen de zerken van pas bij de uitbreiding van de schuur.
Na het landgoed wandel je opnieuw langs essen en maten, met veldnamen als Groot maten, Huismaten, Koematen, Klencker Es, Loo es. Heerlijk landschap om even helemaal van de wereld te raken.
Dan volgt een bijzondere uitsmijter: je trekt dwars door de grote Aalderes – een natte-voeten-weiland – naar Oud-Aalden, dat je in de verte idyllisch ziet opdoemen. Oud-Aalden (Drents: Aold-Aalden) is een oud esdorp dat bestaat uit Saksische boerenhoeven en is aangewezen als beschermd dorpsgezicht.
De monumentale boerderijen zijn gegroepeerd rondom een driehoekige brink met hoog oprijzende eiken. Ze hebben neerhangende rieten daken die zo karakteristiek zijn voor deze streek. Let even op de schuurdeuren: die staan naar de weg gekeerd, zodat de oogstwagens direct van het bouwland de schuur konden binnenrijden.
Mocht je opgescheept zitten met een knorrende maag: in een van de boerenhoeven (uit 1668) is een prachtige Oud Saksische Pannenkoekenboerderij gevestigd: 't Hoes van Hol-An. Op de deur staat uitnodigend: 'Mooi daj d'r bint!'
Deze wandeling heb ik gedaan in januari 2016. In het kadertje hieronder zie je meer informatie over de gids waaruit de wandeling afkomstig is. De meest recente versie van routebeschrijving, kaartje en gps-track kun je (met een abonnement of tegen betaling) downloaden op Wandelzoekpagina.nl.
Lees meer over deze wandelgids >>
De volgende wandelroutes uit deze gids staan ook op Frankwandelt, volgens het bekende recept: een verhaaltje gelardeerd met foto’s.
Op Natuurhuisje.nl vind je unieke vakantiehuisjes midden in de natuur. In een natuurhuisje kun je je heerlijk terugtrekken van het drukke, dagelijkse bestaan. Je komt helemaal tot rust.