Officieel stiltegebied

Dat het zo stil is in Nationaal Park Drents-Friese Wold is geen wonder: de bossen zijn hier zeer uitgestrekt – wel 12.800 voetbalvelden groot – en ze liggen in een van de dunst bevolkte gebieden van Nederland. Het is dan ook een officieel stiltegebied, waardoor je hier maximaal (maar wel in stilte) van de natuur kunt genieten.

Levendig Diever

Stil is het nog niet bij het startpunt in het levendige Diever, dat een beschermd dorpsgezicht heeft plus één van de oudste kerken van Drenthe. Elke keer als we hier zijn, stuiten we op een evenement. De ene keer het drukbezochte Shakepeare Theater, de andere keer een overvolle Pinkstermarkt. En vandaag een kermis, die zo vroeg in de ochtend nog in dromenland verkeert.

Beschermd dorpsgezicht

Vanaf een mooi pad langs de opbollende Noordes hebben we zicht op het dorp en het kerkje over pas ingezaaide akkers. Die bolling in de Noordes is ontstaan doordat lokale boeren hier eeuwenlang schapenmest uitreden, waardoor hij hoger en hoger werd.

Landgoed Berkenheuvel

Het fraaie bosrandpad, voorzien van schilderachtig bloeiende krentenboompjes, leidt ons de bossen in van landgoed Berkenheuvel. Die bossen zijn ruim een eeuw geleden aangeplant door landheer A.C. van Daalen. Hij koos vooral dennen, omdat daar geld mee te verdienen was. Dennenhout gebruikten ze destijds in Limburgse mijnen om schachten mee te stutten.

Lachend paradijs

Van Daalen werd bekend als bestrijder van het stuifzand dat ontstaan was door intensieve begrazing. Het zand ging hij te lijf door wallen aan te leggen, berken te planten en dennen te zaaien. Die wallen zien we al wandelend nog duidelijk in het boslandschap. En op het monument dat voor hem is opgericht – je komt er langs – lezen we een mooie tekst: ‘Daar rijz uit stuivend zand en ledige aarde een lachend paradijs.’

Tapijt van kraaiheide

Paradijselijk is het hier zeker. Paadje na prachtig paadje voert door bos met een tapijt van kraaiheide. Die moet in april en mei bloeien, maar half april is daar helaas nog niets van te bespeuren.

Onderduikershol De Wigwam

Verderop, in een extra donker bos, vinden we een onderduikershol (even van de route af). Dat werd in de Tweede Wereldoorlog uitgegraven in een zandheuvel door Knokploeg Diever, een plaatselijke verzetsgroep. Een van de leden las veel indianenverhalen en zo kwam het hol aan z’n naam: De Wigwam. Het vormde de thuisbasis voor de verzetsgroep en er logeerden soms geallieerde piloten. Helaas werden ze verraden en pakten de Duitsers ze op. Acht mannen vonden de dood. Hun portretten hangen bij de ingang.

Mooiste bankje van NL

Nu verruilen we het bos voor het open Wapserveld. Een prachtige lusvormige route leidt ons langs en over dit verruigde heideveld. In de verte schemeren wat vennetjes. Op misschien wel het mooist gelegen bankje van Nederland genieten we van onze lunch. Intussen kijken we uit over oneindige velden waarboven roofvogels cirkelen, terwijl ganzen over glinsterende meertjes scheren. Hier kun je nog echt ver kijken zonder ook maar iets van bebouwing te bespeuren.

Kletsnatte paadjes

De terugweg gaat door kletsnat gebied. Telkens moeten we van het pad af en omweggetjes verzinnen om geen natte voeten te halen. Geen idee of dit traject nog toegankelijk is na regenrijke periodes. Wij bereiken met droge sokken een ferm fietspad dat ons langs het Wapserveld leidt, genietend van nog meer fraaie vergezichten.

Pareltje in het bos

Het bos slokt ons weer op, en we wandelen kilometers over de kaarsrechte Grensweg, die de grens van landgoed Berkenheuvel vormt. We komen langs natuurreservaat De Hoekenbrink, alweer een pareltje in het bos. Het is een weids dal met een mengelmoes van heide, zandverstuiving en moeras. We wandelen door de glooiende bosrand, met mooi zicht op het natuurreservaat dat we later betreden.

Mountainbikers

Zanderige kronkelpaadjes en brede bomenlanen leiden ons nu door de bossen, die nog steeds bijna verdacht stil zijn. Eén zo’n paadje moeten we delen met enkele snelle mountainbikers, maar dat is de enige smet op deze schitterende boswandeling. Nu naderen we Diever. Steeds luider klinkt de dreunende muziek van de kermis, die veel meer stampei maakt dan z’n bescheiden formaat deed vermoeden.