Trektocht Ardennen | Rondwandeling tussen Spa & Stavelot
Weekendje hiken
De Ardennen, je moet ervan houden. Sommige mensen worden al depressief als ze de naam horen. En toegegeven, het weer is vaak slecht, de bossen zijn niet overdreven spannend en de dorpjes desolaat. Toch, voor een weekendje hiken is het een geweldig gebied, vinden wij.
Spa: perfect startpunt
Spa is een merkwaardig samenraapsel van thermische badhuizen, casino's en decadente villa's met veel te rijke bewoners. Maar als startplaats voor een trektocht is het stadje uitermate geschikt.
Aan de wandel?
52 km
Trektocht met rugzak
Spa (station)
Frankwandelt-rating: 80/100
Lunch & Orval
Je auto kun je er uitstekend (en gratis) kwijt maar je kunt er ook met de trein vanuit Luik komen. En, niet onbelangrijk: er zijn zat tentjes voor een fatsoenlijke lunch met een Orval-biertje.
Spawater & de sjah van Perzië
Al in 1764, toen hier de eerste badinrichting verrees, kreeg Spa bekendheid als kuuroord. In de 19e eeuw werd Spa zo bekend dat het Engelse 'spa' een soortnaam voor kuuroord werd. De welgestelde bourgeoisie liet er kasteeltjes bouwen en het stadje verwelkomde vele beroemde gasten, zoals de sjah van Perzië en de koning van Engeland. En om hun geld te kunnen laten rollen kwamen er tal van casino's.
Schoorsteenpijpen
Met in onze pot nog 200 euro wandelen wij het stadje uit langs het fabrieksterrein van Spa. Twee enorme schoorsteenpijpen torenen de lucht in. Wij vragen ons af waarom er schoorsteenpijpen nodig zijn om watertjes te maken, maar dit geheel terzijde.
GPS-track van een GPS-gek
De GPS-track had ik thuis van internet geplukt. En al snel lopen we tegen de beperkingen aan van dit soort loslopende tracks. Deze voert ons voornamelijk over asfalt langs drukke wegen. Al snel lopen we te foeteren terwijl auto's langs ons razen. Welke IDIOOT gaat er nou langs autowegen wandelen? En nog veel erger: gooit die track vervolgens het www op zodat anderen daar ook last van hebben? IDIOOT!
Soppen in het veen
We besluiten met behulp van m'n GPS-apparaat zelf een route te maken. Over de kleinst mogelijke paadjes vervolgen we onze weg. Hier is het heerlijk rustig, afgezien van de riedel van een moedig winterkoninkje en het gekuch van dappere Nico. Omdat het de afgelopen tijd zo nat is geweest, lopen we al snel te soppen in de drassige veengrond.
Fikkie stoken
Op een prachtplek aan de bosrand zetten we ons tentje op. Razendsnel, want de temperatuur daalt met sprongen. Terwijl de schemering komt opzetten, proberen we een vuurtje aan de praat te krijgen. Anders liggen we om halfzeven in onze donszakken, zo koud is het. We feliciteren onszelf met het slim ingeslagen dozijn haardblokjes. Daarmee lukt het na een uurtje zwoegen om het natte hout in de fik te krijgen.
Klein natuurwondertje: ijshaar
De volgende dag breken we snel op en gaan we nog sneller op pad. Vannacht heeft het gevroren en een akelig koud windje trekt alle gevoel uit m'n vingers die haastig haringen uit bevroren bodem proberen te trekken. Maar we boffen met de zon en met een klein natuurwondertje: ijshaar zien we op heel veel plekken. Schitterend gezicht, zo met die vroege ochtendzon die erdoorheen schijnt.
De Baard van Koning Winter
Ooit ijshaar gezien? Het is zoals het klinkt: een harige ijsstructuur op dood en nat hout van loofbomen. Een zeldzaam natuurverschijnsel is het, dat alleen ontstaat als de luchttemperatuur even onder het vriespunt ligt en de luchtvochtigheid hoog is. In het hout zitten schimmels. Bij hun stofwisseling komt water vrij dat door minieme openingen in het hout naar buiten wordt geperst. Dit bevriest direct tot een harige structuur. IJshaar staat ook wel bekend als 'de baard van Koning Winter'.
Sneeuw & vergezichten
Even verder wandelen we door een gebied waar nog veel sneeuw ligt. De grond kraakt gezellig onder onze zolen. Een vlak traject door dicht bos gaat over in een fikse klim. Puffend genieten we van schitterende vergezichten op deze koude, glasheldere zaterdag.
Van polletje naar polletje
Dan volgt een lang stuk over de langeafstandroute GR5 die we opeens op ons pad vinden. De grond is inmiddels ontdooid en het zompige veen zuigt zich vast aan onze schoenen. Van polletje naar polletje springen we om niet kniediep in donker water te verdwijnen. Steeds kleiner worden de paadjes tot we vlak voor Stavelot staan.
Desolaat Stavelot
Stavelot: is het mooi, is het lelijk? We komen er niet uit. Kroegjes en restaurantjes zat, en het is zeker een stadje met historie. Maar waarom is het er zo desolaat?, vragen we ons een beetje somber af. Die depressie verdwijnt als sneeuw voor de zon achter een Orval-of-twee in de plaatselijke kroeg die Tripadvisor voor het laatst in 2007 aanraadde, zo vertelt een vervaagde deursticker.
Middeleeuws stadje
Stavelot werd onder de vleugels van de abdij aan het begin van de middeleeuwen (648) gesticht. Doel: de barbaren in dit gebied bekeren tot het Christendom. In de 11e eeuw kwam de stad tot grote bloei en bracht de abdij tal van kunstwerken voort. Waaronder de 'Bijbel van Stavelot', die in het British Museum wordt bewaard.
Geen bier maar latex
Het oude centrum van het stadje bestaat voornamelijk uit fraai gerestaureerde 18e eeuwse huizen. De abdijkerk is de moeite van een bezoek waard: hij staat op de lijst van beschermd erfgoed in België. Leuk weetje: in 1951 stichtten de Benedictijnen te Stavelot de abdij van Wavreumont. Deze abdij maakt geen bier of kaas, zoals gebruikelijk, maar latexverf.
Plaatselijke camping
We verlaten Stavelot langs de rivier de Amblève die hier enorm breed is en flink stroomt. Twee kwaaie zwanen met oorlogstooi drijven ons op, een teken dat er een nest in de buurt is. Op de plaatselijke camping slaan we onze bivak op. Verder is hier natuurlijk geen kip te bekennen is, want wie kampeert er nou in hartje winter?
Twee tentstokken
PANG! Na een harde knal heb ik plots twee tentstokken in plaats van één. Beteuterd vraag ik mijn vrienden: wat moet ik nou? Natuurlijk moet ik het weer alleen uitzoeken. Godzijdank blijkt m'n tent ook met gebroken stok nog plaats te bieden aan deze inmiddels tot op het bot verkleumde wandelaar, al staat de binnentent op half elf.
IJs in onze waterflessen
Na een nog koudere nacht - ijsklonten drijven in onze waterflessen - breken we nog sneller op dan gisteren. Als de hazewind gaan we ontbijtloos op pad. Eten komt later wel, vinden we klappertandend. De eerste kilometers gaan over hetzelfde zompige pad dat ons gisteren naar Stavelot leidde. Dankzij de straffe vorst is de bodem nu lekker bevroren, dus we zakken voor de verandering eens niet tot onze enkels weg.
Rollen naar Spa
Na nog wat geweldige vergezichten vanaf het hoogste punt van onze tocht laten we ons afrollen naar Spa. Steeds sneller, we ruiken inmiddels de stal, rollen we door naar onze welverdiende lunch-met-Orval. Sommige dingen gaan nooit vervelen.
GPS-track
Van deze trektocht hebben we een GPS-track gemaakt. Let op: de eerste kilometers voeren helaas langs wegen. Wellicht kun je daar een alternatief voor bedenken?
Comfortabel reizen met de trein
Foto’s van deze wandeling
De beste camera’s en verrekijkers!
Zoek je een geweldige camera of verrekijker voor onderweg? Ik heb de allerbeste camera's en kijkers voor je op een rij gezet. Gebaseerd op reviews en testen van de experts.
Meer actieve vakanties in België
